Fabri, Honoré, Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur, 1665

Page concordance

< >
< >
page |< < of 248 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.001138">
                <pb pagenum="98" xlink:href="025/01/102.jpg"/>
              ſeca ineſt, vt recedat à centro Mundi, quàm aquæ, vt ad illud accedat,
                <lb/>
              Denique, vt hoc vel obiter dicam, ad quem amabò finem hujuſmodi cor­
                <lb/>
              porum lationes Natura deſtinavit, niſi ad rectam Vniverſi diſpoſitionem?
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.001139">quod nec ipſe Ariſtoteles vnquam negavit; atqui finis ille certò obtinetur,
                <lb/>
              modò graviora, quibus levia ſubſunt, deorſum eant, & partes omnes
                <lb/>
              versùs idem centrum, cùm fieri non poſſit, vt graviora deſcendant, niſi le­
                <lb/>
              viora ſurſum trudantur; Quod ſpectat ad
                <expan abbr="Ariſtotelẽ">Ariſtotelem</expan>
              , in lib.de Cœlo, multa
                <lb/>
              profectò habet, quæ cum veritate minùs conſentiunt in iis præſertim, quæ
                <lb/>
              ſcripſit de motu locali; quòd enim Cœli ſint ſolidi; quòd ſtellæ nullum ha­
                <lb/>
              beant motum, præter motum primi Mobilis, quòd Mundus ſit ab æterno,
                <lb/>
              quòd Cœlum ortum non habuerit, nec corrumpi poſſit; quòd cuncta, quæ
                <lb/>
              ortum habuerunt, ſint interitura, quòd duplo gravius duplo velociore
                <lb/>
              motu deſcendat, quod Deus ſit Agens neceſſarium, aliaque hujuſmodi, non
                <lb/>
              modò in iis Ariſtotelem non debemus ſequi, ſed eidem apertè à nobis re­
                <lb/>
              pugnari, par eſt. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001140">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001141"> Addo vnum, quod in re præſenti ponderandum eſt, ſcilicet, non
                <lb/>
              agi hoc loco, vtrùm terra ſit abſolutè ac ſimpliciter gravis, ignis verò abſo­
                <lb/>
              lutè & ſimpliciter levis; de aqua & aëre tantùm ſermo eſt; vtrumque au­
                <lb/>
              tem abſolutè leve eſſe Philoſophus negat lib. 4. de Cœlo text. </s>
              <s id="s.001142">27. ni fallor,
                <lb/>
              additque text. </s>
              <s id="s.001143">39. in ſuo loco pondus habere non levitatem; id paſſim re­
                <lb/>
              petit aliis locis, & expreſsè fatetur, præſertim text. </s>
              <s id="s.001144">30.aëra gravem eſſe;
                <lb/>
              adde ſis, quod habet lib. 3. text. </s>
              <s id="s.001145">10. grave nihil aliud eſſe, quàm denſum,
                <lb/>
              & leve nihil aliud quàm rarum; Idem habet lib. 4. Phyſic. cap. 9. item
                <lb/>
              lib. 8. c. 7. & alibi paſſim. </s>
              <s id="s.001146">Non deſunt etiam Autores claſſici præter Ar­
                <lb/>
              chimedem, & quotquot de Statica & innatantibus humido ſcripſerunt,
                <lb/>
              quorum hac in re autoritas maximi ſanè momenti eſt, vt Iavellus tract. 1.
                <lb/>
              in 4. de Cœlo, cap. 3. concl. 3. Cabeus Tom. 4. Meteor. Tract. 14. Ru­
                <lb/>
              vius lib.4. de Cœlo cap. 6. quæſt. </s>
              <s id="s.001147">1. Bovius lib. 3. Philoſoph. p. </s>
              <s id="s.001148">221. & multi
                <lb/>
              alij, quos facilè adducerem; ſed vt jam dixi, ad rem præſentem hæc contro­
                <lb/>
              verſia non ſpectat, ſatis enim mihi eſt, ſi aër & aqua gravia ſint, ſaltem ſe­
                <lb/>
              cundum quid; quid quid tandem ſit de levitate poſitiva, qua levia ſua ſponte
                <lb/>
              ſurſum ferantur, quam vobis quæſtionem animi gratia diſputandam relin­
                <lb/>
              quo; quantum enim ex iis, quæ hucuſque à vobis dicta ſunt, alter eam ad­
                <lb/>
              ſtruit, alter verò deſtruit. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001149">
                <emph type="italics"/>
              Chryſocomus.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001150"> Ita eſt, illam adſtruo, non ſanè quòd ratio à priori
                <lb/>
              me moveat; nullam enim eſſe, quæ hoc mihi certò perſuadeat, vl­
                <lb/>
              tro fateor; ſed quia nonnulla ſunt experimenta, quæ id prorſus
                <lb/>
              evincunt. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001151">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001152"> Huc volo te; refer quæſo illa experimenta, iis enim, ſi ta­
                <lb/>
              lia ſunt, & hoc ſanctè iuro, illico cedam & dabo manus. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001153">
                <emph type="italics"/>
              Chryſocom.
                <emph.end type="italics"/>
              primo quidem loco, ſit tubus vitreus, cuius altera extre­
                <lb/>
              mitas probè obſtructa ſit, altera verò aperta, infundatur aqua, non
                <lb/>
              tamen vſque ad ſummum, tum admoto preſsè digito, ne aqua effluat,
                <lb/>
              inverſoque tubo, illa portio aëris, quæ in tubo remanſit, ſur-</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>