Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893

List of thumbnails

< >
101
101 		102
102
103
103 		104
104
105
105 		106
106
107
107 		108
108
109
109 		110
110
< >
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="3">
            <p type="main">
              <s id="s.000726">
                <pb xlink:href="082/01/103.jpg" pagenum="141"/>
              quod genus est, animo male factum cum perhibet
                <emph type="italics"/>
              ur
                <emph.end type="italics"/>
                <lb/>
              aut animam liquisse; ubi iam trepidatur et omnes
                <lb/>
              extremum cupiunt vitae repraehendere vinclum.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000727">conquassatur enim tum mens animaeque potestas
                <lb/>
              omnis et haec ipso cum corpore conlabefiunt;
                <lb/>
              ut gravior paulo possit dissolvere causa,
                <lb/>
              quid dubitas tandem quin extra prodita corpus
                <lb/>
              inbecilla foras in aperto, tegmine dempto,
                <lb/>
              non modo non omnem possit durare per aevom,
                <lb/>
              sed minimum quodvis nequeat consistere tempus?</s>
              <s id="s.000728">
                <lb/>
              quare etiam atque etiam resoluto corporis omni
                <lb/>
              tegmine et eiectis extra vitalibus auris
                <lb/>
              dissolui sensus animi fateare necessest
                <lb/>
              atque animam, quoniam coniunctast causa duobus.
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000729">Denique cum corpus nequeat perferre animai
                <lb/>
              discidium quin in taetro tabescat odore,
                <lb/>
              quid dubitas quin ex imo penitusque coorta
                <lb/>
              emanarit uti fumus diffusa animae vis,
                <lb/>
              atque ideo tanta mutatum putre ruina
                <lb/>
              conciderit corpus, penitus quia mota loco sunt
                <lb/>
              fundamenta, foras anima emanante per artus
                <lb/>
              perque viarum omnis flexus, in corpore qui sunt,
                <lb/>
              atque foramina?</s>
              <s id="s.000730"> multimodis ut noscere possis
                <lb/>
              dispertitam animae naturam exisse per artus
                <lb/>
              et prius esse sibi distractam corpore in ipso,
                <lb/>
              quam prolapsa foras enaret in aeris auras.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000731">nec sibi enim quisquam moriens sentire videtur
                <lb/>
              ire foras animam incolumem de corpore toto
                <lb/>
              nec prius ad iugulum et supera succedere fauces,
                <lb/>
              verum deficere in certa regione locatam;
                <lb/>
              ut sensus alios in parti quemque sua scit
                <lb/>
              dissolui. </s>
              <s id="s.000732">quod si inmortalis nostra foret mens,
                <lb/>
              non tam se moriens dissolvi conquereretur,
                <lb/>
              sed magis ire foras vestemque relinquere, ut anguis.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000733"/>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>
Impressum