Marci of Kronland, Johannes Marcus
,
De proportione motus figurarum recti linearum et circuli quadratura ex motu
,
1648
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 145
>
Scan
Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 145
>
page
|<
<
of 145
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
xlink:href
="
063/01/104.jpg
"/>
nus. </
s
>
<
s
>
<
expan
abbr
="
Cùmq;
">Cùmque</
expan
>
ab æquali plagâ incipiat, erit in
<
expan
abbr
="
utroq;
">utroque</
expan
>
extremo
<
lb
/>
impulſus æqualis. </
s
>
<
s
>Et quia maiorem rationem habet ad mi
<
lb
/>
nus, maiori
<
expan
abbr
="
quoq;
">quoque</
expan
>
vi eluctabitur. </
s
>
<
s
>Magis ergo periclitatur,
<
expan
abbr
="
ma-iorq;
">ma
<
lb
/>
iorque</
expan
>
ruina imminet extremo; ſiplaga incipiat à percuſſo ma
<
lb
/>
iori. </
s
>
<
s
>Ita quidem ſi ſaxa contigua eſſe demus. </
s
>
<
s
>Quòd ſi verò
<
lb
/>
continua ſint; Dico ab eodem impulſu magis infeſtari mino
<
lb
/>
ra, ſi ictum primum excipiant. </
s
>
<
s
>Nam cùm impulſus non re
<
lb
/>
cipiatur uniformiter, verùm à contactu ſenſim remiſſo vigore
<
lb
/>
ſe extendat in latum, & profundum: neceſse illas iuncturas,
<
lb
/>
quæ circum ſaxa ſunt minora, ab impulſu magis intenſo perva
<
lb
/>
di: & quia minùs firmo nexu cohærent, quàm reliquum ſa
<
lb
/>
xum, à ſe divelli. </
s
>
<
s
>Ad rationem verò in oppoſitum factam,
<
lb
/>
Reſpondeo, licet minùs firmiter glutinentur inter ſe ſaxa; non
<
lb
/>
tamen ob illam inæqualitatem deſinere eſſe continua: alio
<
lb
/>
quin
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
idem ſaxum eſſet continuum: quòd diverſis parti
<
lb
/>
bus inæqualiter frangi contingat. </
s
>
<
s
>De quo tamen accuratiùs
<
lb
/>
dicetur in libro de motu: qui propediem in lucem prodibit. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
emph
type
="
center
"/>
De Percuſſione & motu orbiculorum.
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>ORbiculi ſunt figuræ circulares,
<
expan
abbr
="
utrâq;
">utrâque</
expan
>
ſuperficie planâ
<
lb
/>
& parallelâ terminatæ; ſeu portiones cylindri habentes
<
lb
/>
partem axis reſecti minorem ſemidiametro circuli. </
s
>
<
s
>Eſt autem
<
lb
/>
hoc illis commune cum globis; ut ordine diſpoſiti,
<
expan
abbr
="
ſibiq;
">ſibique</
expan
>
con
<
lb
/>
tigui eadem ratione moveantur: percuſſo enim primo, ſi æ
<
lb
/>
quales ſint, medijs immotis ultimus movetur. </
s
>
<
s
>
<
expan
abbr
="
Atq;
">Atque</
expan
>
inde ra
<
lb
/>
tio conſtat, quamobrem eiuſmodi orbiculis ludentes ab
<
lb
/>
eadem plagâ, non eundem effectum conſequantur. </
s
>
<
s
>
<
expan
abbr
="
Quan-doq;
">Quan
<
lb
/>
doque</
expan
>
enim ad finem tabulæ orbiculum inſequitur ille, qui
<
lb
/>
percuſſit:
<
expan
abbr
="
quandoq;
">quandoque</
expan
>
immotus manet. </
s
>
<
s
>Hoc enim fit ob in æ
<
lb
/>
qualem gravitatem: inſequitur enim maior minorem, non </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>