10498SIM. PORTII COMMENTAR.
θισ ἄλλοισ συγκεράννυ℞, φ{αί}νοντ{αι} ὅθεν {καὶ} ὁ ἀὴρ ἐ{γγ}ύθε008 &
reli
qua prout in impreſsis leguntur. hoc eſt, Diuerſo au
tem modo & hi temperati colores, quòd rurſus etiã
cum aliis contemperantur, apparent. Vnde & aër
cominus inſpectus. Attamen poſtrema hæc, Vnde &
aër, non videntur, meo quidem iudicio, aptè priorib.
connecti. CV'M VERO' IN PROFVNDO CER-
NITVR.) Hęc obſcuriora videntur, dabimus tamen
operam, vt illuſtrentur, quantum quidem ex ſuperio
ribus, & ſequentibus licuit depromere. Demonſtra-
uit aërem qui propè eſt, nullius coloris videri: expli-
cat in præſentia, quòd is qui eminus conſpicitur, ap-
paret cæruleus. atque ita illud in profundo, reſpon-
debit illi quod antè dixerat, cominus. vt ſit ſenſus,
quòd aër qui videtur in profundo, procúlq. à nobis,
quemadmodum in ſpecu, apparet proximè coloris
cyanei, quaſi dicat, quòd ſatis & proximè accedat ad
colorem cyaneum: vel primò. perinde ac ſi diceret,
quòd id quod primum in aëris profundo & à longe
videtur ſit color cyaneus, quando ſcilicet nubibus
caret aër & ſerenus eſt. Et reddit rationem, quare
cyaneus, & non niger, aut viridis, aut puniceus, aut
alíus coloris repræſentetur, duas adferens cauſas,
nempe, raritatem, & defectum luminis. nam propter
luminis defectum, cum intercipiatur à tenebra ea
parte qua deficit lumen videtur cyaneus. Vel aliter,
defectu luminis radii viſiui ſi viſus fit extramitten-
do, talis apparet. cùm Ariſtoteles tertio Meteoro-
rum, dicat, res vbi deficit viſus apparere nigras. Non
apparet autem niger propter raritatem: nec puniceus
quia opus eſſet præſentia multi luminis & denſitate:
nec viridis cùm deſit claritas, quæ in viridi eſt neceſ-
ſaria: ſed apparet cœruleus, qui medius eſt, inter
qua prout in impreſsis leguntur. hoc eſt, Diuerſo au
tem modo & hi temperati colores, quòd rurſus etiã
cum aliis contemperantur, apparent. Vnde & aër
cominus inſpectus. Attamen poſtrema hæc, Vnde &
aër, non videntur, meo quidem iudicio, aptè priorib.
connecti. CV'M VERO' IN PROFVNDO CER-
NITVR.) Hęc obſcuriora videntur, dabimus tamen
operam, vt illuſtrentur, quantum quidem ex ſuperio
ribus, & ſequentibus licuit depromere. Demonſtra-
uit aërem qui propè eſt, nullius coloris videri: expli-
cat in præſentia, quòd is qui eminus conſpicitur, ap-
paret cæruleus. atque ita illud in profundo, reſpon-
debit illi quod antè dixerat, cominus. vt ſit ſenſus,
quòd aër qui videtur in profundo, procúlq. à nobis,
quemadmodum in ſpecu, apparet proximè coloris
cyanei, quaſi dicat, quòd ſatis & proximè accedat ad
colorem cyaneum: vel primò. perinde ac ſi diceret,
quòd id quod primum in aëris profundo & à longe
videtur ſit color cyaneus, quando ſcilicet nubibus
caret aër & ſerenus eſt. Et reddit rationem, quare
cyaneus, & non niger, aut viridis, aut puniceus, aut
alíus coloris repræſentetur, duas adferens cauſas,
nempe, raritatem, & defectum luminis. nam propter
luminis defectum, cum intercipiatur à tenebra ea
parte qua deficit lumen videtur cyaneus. Vel aliter,
defectu luminis radii viſiui ſi viſus fit extramitten-
do, talis apparet. cùm Ariſtoteles tertio Meteoro-
rum, dicat, res vbi deficit viſus apparere nigras. Non
apparet autem niger propter raritatem: nec puniceus
quia opus eſſet præſentia multi luminis & denſitate:
nec viridis cùm deſit claritas, quæ in viridi eſt neceſ-
ſaria: ſed apparet cœruleus, qui medius eſt, inter