Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
Scan
Original
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001862
">
<
pb
pagenum
="
104
"
xlink:href
="
009/01/104.jpg
"/>
olim fuiſſe continuos,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
vnam,
<
expan
abbr
="
eandemq́
">eandemque</
expan
>
; terram
<
expan
abbr
="
continẽtem
">continentem</
expan
>
, antequam
<
lb
/>
flumen eos ab inuicem ſepararet;
<
expan
abbr
="
flumenq́
">flumenque</
expan
>
; ipſum olim altius, vbi ſunt ſigna
<
lb
/>
illa ambulaſſe; quemadmodum in Pyramo Ciliciæ amne obſeruauit Strabo,
<
lb
/>
dum libro 12. de illius ripis hæc tradit, mira præterea eſt montis cæſura,
<
lb
/>
per quam alueus ducitur; nam quemadmodum in petris per medium ſciſſis
<
lb
/>
contingit, alterius partis depreſſioribus ita conuenire alterius partis emi
<
lb
/>
nentias, vt coniungi poſſint: ſic videre eſt imminentes flumini petras vtrin
<
lb
/>
que ferè
<
expan
abbr
="
vſq;
">vſque</
expan
>
ad montis ſumma pertendentes duorum, triumuè iugerum
<
lb
/>
ſpatio concauitates quaſdam eminentijs oppoſitas habere. </
s
>
<
s
id
="
s.001863
">hæc Strabo de
<
lb
/>
vno, quod nos in pluribus obſeruauimus. </
s
>
<
s
id
="
s.001864
">Pręterea videmus quotidie pluuias
<
lb
/>
aquas, idem quantum poſſunt efficere, ſuperficies montium, eorum maxi
<
lb
/>
mè, qui coluntur, perpetuò abſumentes,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
ad loca conuallium deducen
<
lb
/>
tes. </
s
>
<
s
id
="
s.001865
">hinc videre eſt, montes cæteris duriores, vt ſunt lapidoſi, cæteris altio
<
lb
/>
res remanſiſſe; quippe qui magis & pluuijs, & fluuialibus aquis ſua duritie
<
lb
/>
obſtiterunt. </
s
>
<
s
id
="
s.001866
">idem montani incolæ omnes confirmant, qui omnes aiunt ſibi
<
lb
/>
hanc montium demolitionem iampridem innotuiſſe, ex eo quod nonnulli
<
lb
/>
montes olim ſibi impedimento erant, ne arcem, turremuè in vlteriore mon
<
lb
/>
te ſitam conſpicerent, quam deinde plures poſt annos intermedio monte
<
lb
/>
depreſſo, commodè videbant. </
s
>
<
s
id
="
s.001867
">Ad hæc; antiqua in montium verticibus con
<
lb
/>
ſtituta ædeficia, propterea intercidunt, quia terra hinc, & inde ab aquis
<
lb
/>
paulatim conſumpta,
<
expan
abbr
="
deorſumq́
">deorſumque</
expan
>
; delapſa, fundamenta ipſorum nuda primò
<
lb
/>
relinquit; deindé terra etiam ipſa, qua fundamenta innitebatur ſenſim de
<
lb
/>
lapſa, ipſa
<
expan
abbr
="
quoq;
">quoque</
expan
>
fundamenta vnà cum toto ædeficio neceſſe eſt collabi, hu
<
lb
/>
ius ſigna infinita propemodum videri poſſunt; vnum tamen, quod toti orbi
<
lb
/>
conſpicuum eſt, non ommittam; Capitolium videlicet Romanum, cuius
<
lb
/>
modo fundamenta tota extant, quæ olim altè ſub terram deſcendebant. </
s
>
<
s
id
="
s.001868
">vi
<
lb
/>
de pulcherrimam hac de re tractationem apud Georgium Agricolam lib. 3.
<
lb
/>
cap. 1. qui amplius addit illud, quod & mihi maximè probatur; flumina ni
<
lb
/>
mirum producere montes,
<
expan
abbr
="
collesq́
">collesque</
expan
>
; hoc modo; vult enim initio mundi non
<
lb
/>
extitiſſe tot particulares montes ab inuicem diſcretos, ſed fuiſſe perpetua
<
lb
/>
quædam terræ iuga eminentia quidem, ſed non tot vallibus diſſecta: v. g.
<
lb
/>
mons noſter Apenninus erat iugum, ſiue dorſum quoddam terræ eminens
<
lb
/>
quidem, ſed nullis vallibus in tot particulares colles, aut montes diſſectum;
<
lb
/>
ſed poſtquam flumina à ſummitate ipſius deorſum fluere cœperunt; paula
<
lb
/>
tim corrodentes humum in dies magis, ac magis effecerunt valles,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
hac
<
lb
/>
ratione in colles,
<
expan
abbr
="
montesq́
">montesque</
expan
>
; plurimos totus Apenninus diuiſus eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.001869
">hæc de
<
lb
/>
montibus ſufficiant, nunc ad plana deſcendamus.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001870
">Contrarium igitur omninò accidere videmus in planis, quoniam eædem
<
lb
/>
aquæ, quæ ex montibus quotidie terram ſecum deducunt, eam ad humilio
<
lb
/>
ra loca, vt ſunt plana, & campeſtria, ſiue ibi ſint maria, ſiue arida, compor
<
lb
/>
tant,
<
expan
abbr
="
eamq́
">eamque</
expan
>
; ibidem deponunt. </
s
>
<
s
id
="
s.001871
">hinc videmus antiqua ædeficia in planis locis
<
lb
/>
exſtructa, eſſe iam penè tota ſepulta, contra quam in montanis, cuius exem
<
lb
/>
plum habes etiam Romæ propè ipſum Capitolium, in Arcu triumphali Sep
<
lb
/>
timij, qui iam ferè totus ruinoſa vndique terra obruitur. </
s
>
<
s
id
="
s.001872
">ſic Pantheon. </
s
>
<
s
id
="
s.001873
">ſic
<
lb
/>
etiam templa Epiſcopalia, quæ
<
expan
abbr
="
plerunq;
">plerunque</
expan
>
ſatis peruetuſta ſunt, admodum
<
lb
/>
infra terram conſpiciuntur. </
s
>
<
s
id
="
s.001874
">Idem affirmant cœmentarij, & architectores </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>