1tiores plures, fortaſſis nos decipi, & quieſcere So
lem, Terramque moueri: nos tamen contrà inſti
timus; ac tantò obſtinatiores facti ſumus, quantò
magis attendentes, obſeruauimus parteis Terræ à ſe
mutuò non diſtrahi; ſed illum quidem montem eſſe
ſemper ad boream, hanc vrbem ad auſtrum, illum
fluuium ad ortum, hanc inſulam ad occaſum; ac
nos intereà ſupra Terram perinde diſcurrere, ac
diſcurrimus per domum, ſiue ciuitatem, in qua na
ti ſumus: adeò vt, quemadmodum neque domus
per ciuitatem, neque ciuitas per prouinciam, Ter
ramve diſcurrit; ita ipſa quoque Terra non videa
tur per ſpatia mundi diſcurrere. Atque ita quidem
ſe habet ab exortu vſque noſtra imaginatio; neque
animaduertimus, Terram eſſe fortè inſtar nauis,
fierique poſſe, vt exſiſtentes in Terra perinde fal
lamur, ac Mediterraneus ille, dum in naui eſt.
Quippe quod-nam erit diſcrimen? aut quæ ratio
diſcriminis? & quis modus ſeu veritatem, ſeu erro
rem internoſcendi? Ac non dico quidem proptereà
moueri Terram, quieſcere Solem; ſed quærendas
dico rationes meliores, quàm quæ ex ſenſu ipſo pe
tuntur. Et niſi fuiſſemus quidem vnquam experti
viſus noſtri fallaciam, excuſabiles videremur,
poſſemuſque obijcere, nihil eſſe viſu mani
feſtius, aut certius; detractáque oculis fide nihil
fieri perſuaſione dignum: at quia nos experientia
docuit viſum falli tantoperè, neque fidem ſemper
adhibendam oculis eſſe, idque cùm de motu po
tiſſimùm agitur; quidnam reſponderi poteſt aliud,
lem, Terramque moueri: nos tamen contrà inſti
timus; ac tantò obſtinatiores facti ſumus, quantò
magis attendentes, obſeruauimus parteis Terræ à ſe
mutuò non diſtrahi; ſed illum quidem montem eſſe
ſemper ad boream, hanc vrbem ad auſtrum, illum
fluuium ad ortum, hanc inſulam ad occaſum; ac
nos intereà ſupra Terram perinde diſcurrere, ac
diſcurrimus per domum, ſiue ciuitatem, in qua na
ti ſumus: adeò vt, quemadmodum neque domus
per ciuitatem, neque ciuitas per prouinciam, Ter
ramve diſcurrit; ita ipſa quoque Terra non videa
tur per ſpatia mundi diſcurrere. Atque ita quidem
ſe habet ab exortu vſque noſtra imaginatio; neque
animaduertimus, Terram eſſe fortè inſtar nauis,
fierique poſſe, vt exſiſtentes in Terra perinde fal
lamur, ac Mediterraneus ille, dum in naui eſt.
Quippe quod-nam erit diſcrimen? aut quæ ratio
diſcriminis? & quis modus ſeu veritatem, ſeu erro
rem internoſcendi? Ac non dico quidem proptereà
moueri Terram, quieſcere Solem; ſed quærendas
dico rationes meliores, quàm quæ ex ſenſu ipſo pe
tuntur. Et niſi fuiſſemus quidem vnquam experti
viſus noſtri fallaciam, excuſabiles videremur,
poſſemuſque obijcere, nihil eſſe viſu mani
feſtius, aut certius; detractáque oculis fide nihil
fieri perſuaſione dignum: at quia nos experientia
docuit viſum falli tantoperè, neque fidem ſemper
adhibendam oculis eſſe, idque cùm de motu po
tiſſimùm agitur; quidnam reſponderi poteſt aliud,
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib