10548QVINTVS.
laminis aut corneis, dieſi, ad cordarum ſonituum claritatem perficiũtur, ſic
theatrorum per harmonicen ad augendam vocem ratiocinationes ab an-
tiquis ſunt conſtitutæ.
theatrorum per harmonicen ad augendam vocem ratiocinationes ab an-
tiquis ſunt conſtitutæ.
Deharmonia. # Caput. # IIII.
Harmonia autem eſt muſica litteratura obſcura &
difficilis, maxime ꝗdem,
quibus græcæ litteræ non ſunt notæ, quã ſi volumus explicare, neceſſe ẽ eti-
am græcis verbis vti, ꝙ nonnulla eorum latinas non habent appellationes,
Ita (vt potero) ꝗ̃apertiſſime ex Ariſtoxeni ſcripturis ĩterprætabor, & ei'
diagrãma, ſubſcribam, finitioneſ ſonituum deſignabo, vti qui diligenti-
us attenderit, facilius percipere poſſit, Vox enimmutationibus cum flecti
tur, alias fit acuta, alias grauis, duobuſ modis mouetur, e quibus vnus ha
bet effectus continuatos, alter diſtantes, Continua vox ne in finitionibus
conſiſtit, ne in loco vllo, efficit terminationes non apparentes, interual-
la autem media patentia, vti ſermone cum dicimus, ſol, lux, flos, nox, Nũc
. n. nec vñ incipit, nec vbi deſinit intelligitur, ſed ne ex acuta facta eſt gra-
uis, nec ex graui acuta apparet auribus. Per diſtantiam autem e contrario,
Nam cum flectitur in mutatione vox, ſtatuit ſe in alicuius ſonitus finitio-
nẽ, deinde in alterius, & id vltro citro crebro faciendo incõſtans apparet
ſenſibus, vti in cantionibus cum flectentes voces varietatem facimus mo-
dulationis, Ita interuallis ea cum verſatur, & vnde initium fecit, & vbi de
ſiit, apparet in ſonorum patentibus finitionibus, Mediana autem parentia ĩ
teruallis obſcurantur, Genera vero modulationum ſũt tria, Primum quod
græci nominant αῤμοעίαν, Secundum {χρ}ῶμα, Tertium, λιάΤοעοע, Eſt autẽ
harmoniæ modulatio ab arte concepta, & eare cãtio eius maxime grauem
& egregiam habet auctoritatẽ, Chroma ſubtili ſolertia ac crebritate modu-
lorum ſuauiorem habet delectationem, Diatonon vero ꝙ naturalis eſt, faci
lior eſt interuallorum diſtantia, In his tribus generibus diſſimiles ſunt tertra
chordorum diſpoſitiones, ꝙ harmonia tetrachordorum & tonos & dieſes
habet binas, Dieſis autem eſt toni pars quarta, ita in hemitonio duæ dieſes
ſunt collocatæ, Chromati duo hemitonia in ordine ſunt compoſita tertiũ
trium hemitoniorum eſt ĩteruallum, Diatoni duo ſunt continuati toni, ter
tium hemitonium finit tetrachordi magnitudinem, Ita in tribus generi-
bus tetrachorda ex duobus tonis & hemitonio ſunt peræquata, Sed ip̃a cũ
ſeparatim vniuſcuiuſ generis finibus conſiderantur, diſſimilem habẽt in
teruallorum´deſignationem, Igitur interualla tonorum & hemitoniorum
& tetrachordorum in voce diuiſit natura, finiuit terminationes eorũ mẽ
ſuris interuallorum quantitate, modiſ certis diſtantibus conſtituit quali-
tates, quibus etiam artifices qui organa fabricant ex natura conſtitutis vtẽ-
do, comparant ad concentus conuenientes eorum perfectiones, Sonitus ꝗ
græce φθόι dicuntur, in vno quo genere ſunt decem & octo eꝗbus
quibus græcæ litteræ non ſunt notæ, quã ſi volumus explicare, neceſſe ẽ eti-
am græcis verbis vti, ꝙ nonnulla eorum latinas non habent appellationes,
Ita (vt potero) ꝗ̃apertiſſime ex Ariſtoxeni ſcripturis ĩterprætabor, & ei'
diagrãma, ſubſcribam, finitioneſ ſonituum deſignabo, vti qui diligenti-
us attenderit, facilius percipere poſſit, Vox enimmutationibus cum flecti
tur, alias fit acuta, alias grauis, duobuſ modis mouetur, e quibus vnus ha
bet effectus continuatos, alter diſtantes, Continua vox ne in finitionibus
conſiſtit, ne in loco vllo, efficit terminationes non apparentes, interual-
la autem media patentia, vti ſermone cum dicimus, ſol, lux, flos, nox, Nũc
. n. nec vñ incipit, nec vbi deſinit intelligitur, ſed ne ex acuta facta eſt gra-
uis, nec ex graui acuta apparet auribus. Per diſtantiam autem e contrario,
Nam cum flectitur in mutatione vox, ſtatuit ſe in alicuius ſonitus finitio-
nẽ, deinde in alterius, & id vltro citro crebro faciendo incõſtans apparet
ſenſibus, vti in cantionibus cum flectentes voces varietatem facimus mo-
dulationis, Ita interuallis ea cum verſatur, & vnde initium fecit, & vbi de
ſiit, apparet in ſonorum patentibus finitionibus, Mediana autem parentia ĩ
teruallis obſcurantur, Genera vero modulationum ſũt tria, Primum quod
græci nominant αῤμοעίαν, Secundum {χρ}ῶμα, Tertium, λιάΤοעοע, Eſt autẽ
harmoniæ modulatio ab arte concepta, & eare cãtio eius maxime grauem
& egregiam habet auctoritatẽ, Chroma ſubtili ſolertia ac crebritate modu-
lorum ſuauiorem habet delectationem, Diatonon vero ꝙ naturalis eſt, faci
lior eſt interuallorum diſtantia, In his tribus generibus diſſimiles ſunt tertra
chordorum diſpoſitiones, ꝙ harmonia tetrachordorum & tonos & dieſes
habet binas, Dieſis autem eſt toni pars quarta, ita in hemitonio duæ dieſes
ſunt collocatæ, Chromati duo hemitonia in ordine ſunt compoſita tertiũ
trium hemitoniorum eſt ĩteruallum, Diatoni duo ſunt continuati toni, ter
tium hemitonium finit tetrachordi magnitudinem, Ita in tribus generi-
bus tetrachorda ex duobus tonis & hemitonio ſunt peræquata, Sed ip̃a cũ
ſeparatim vniuſcuiuſ generis finibus conſiderantur, diſſimilem habẽt in
teruallorum´deſignationem, Igitur interualla tonorum & hemitoniorum
& tetrachordorum in voce diuiſit natura, finiuit terminationes eorũ mẽ
ſuris interuallorum quantitate, modiſ certis diſtantibus conſtituit quali-
tates, quibus etiam artifices qui organa fabricant ex natura conſtitutis vtẽ-
do, comparant ad concentus conuenientes eorum perfectiones, Sonitus ꝗ
græce φθόι dicuntur, in vno quo genere ſunt decem & octo eꝗbus
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib