Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893

List of thumbnails

< >
101
101
102
102
103
103
104
104
105
105
106
106
107
107
108
108
109
109
110
110
< >
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="3">
            <p type="main">
              <s id="s.000747">
                <pb xlink:href="082/01/106.jpg" pagenum="144"/>
              interiisse et quae nunc est nunc esse creatam. </s>
              <s id="s.000748">
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000749">Praeterea si iam perfecto corpore nobis
                <lb/>
              inferri solitast animi vivata potestas
                <lb/>
              tum cum gignimur et vitae eum limen inimus,
                <lb/>
              haud ita conveniebat uti cum corpore et una
                <lb/>
              cum membris videatur in ipso sanguine cresse,
                <lb/>
              sed velut in cavea per se sibi vivere solam.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000750">CONVENIT UT SENSU CORPUS TAMEN AFFLUAT OMNE
                <lb/>
              quod fieri totum contra manifesta docet res;
                <lb/>
              namque ita conexa est per venas viscera nervos
                <lb/>
              ossaque, uti dentes quoque sensu participentur;
                <lb/>
              morbus ut indicat et gelidai stringor aquai
                <lb/>
              et lapis oppressus, subiit si e frugibus, asper.
                <lb/>
              quare etiam atque etiam neque originis esse putandumst
                <lb/>
              expertis animas nec leti lege solutas.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000751">nam neque tanto opere adnecti potuisse putandumst
                <lb/>
              corporibus nostris extrinsecus insinuatas,
                <lb/>
              nec, tam contextae cum sint, exire videntur
                <lb/>
              incolumes posse et salvas exsolvere sese
                <lb/>
              omnibus e nervis atque ossibus articulisque.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000752">quod si forte putas extrinsecus insinuatam
                <lb/>
              permanare animam nobis per membra solere,
                <lb/>
              tanto quique magis eum corpore fusa peribit.
                <lb/>
              quod permanat enim dissolvitur, interit ergo.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000753">dispertitus enim per caulas corporis omnis
                <lb/>
              ut cibus, in membra atque artus cuin diditur omnis,
                <lb/>
              disperit atque aliam naturam sufficit ex se,
                <lb/>
              sic anima atque animus quamvis integra recens
                <emph type="italics"/>
              in
                <emph.end type="italics"/>
                <lb/>
              corpus eunt, tamen in manando dissoluuntur,
                <lb/>
              dum quasi per caulas omnis diduntur in artus
                <lb/>
              particulae quibus haec animi natura creatur,
                <lb/>
              quae nunc in nostro dominatur corpore nata
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>