1
Distracta est animi natura, animaeque potestas:
Nihil tamen hoc ad nos, qui coitu, coniugioque
Corporis, atque animae consistimus uniter apti.
Nec, si materiam nostram conlegerit aetas
Post obitum, rursumque redegerit, ut sita nunc est;
Atque iterum nobis fuerint data lumina vitae;
Pertineat quidquam tamen ad nos id quoque factum,
Interrupta semel cum sit repetentia nostri:
Et nunc nihil ad nos de nobis attinet, ante
Qui fuimus: nec iam de illis Nos adficit angor,
Nam cum respicias inmensi temporis omne
Praeteritum spatium: tum motus materiai
Multimodi quam sint: facile hoc adcredere possis,
Semina saepe in eodem, ut nunc sunt, ordine posta.
Nec memori tamen id quimus repraehendere mente.
Inter enim iecta est vitai pausa, vageque
Deerrarunt passim motus ab sensibus omnes.
Debet enim, misere cui forte, aegreque futurum est,
Ipse quoque esse in eo tum tempore, cui male possit
Accidere. at quoniam mors eximit im, prohibetque
Illum, cui possint incommoda conciliari,
Scire licet nobis nihil esse in morte timendum;
Nec miserum fieri, qui non est, posse; neque hilum
Differre, anno ullo fuerit iam tempore natus,
Mortalem vitam mors eum inmortalis ademit.
Nihil tamen hoc ad nos, qui coitu, coniugioque
Corporis, atque animae consistimus uniter apti.
Nec, si materiam nostram conlegerit aetas
Post obitum, rursumque redegerit, ut sita nunc est;
Atque iterum nobis fuerint data lumina vitae;
Pertineat quidquam tamen ad nos id quoque factum,
Interrupta semel cum sit repetentia nostri:
Et nunc nihil ad nos de nobis attinet, ante
Qui fuimus: nec iam de illis Nos adficit angor,
Nam cum respicias inmensi temporis omne
Praeteritum spatium: tum motus materiai
Multimodi quam sint: facile hoc adcredere possis,
Semina saepe in eodem, ut nunc sunt, ordine posta.
Nec memori tamen id quimus repraehendere mente.
Inter enim iecta est vitai pausa, vageque
Deerrarunt passim motus ab sensibus omnes.
Debet enim, misere cui forte, aegreque futurum est,
Ipse quoque esse in eo tum tempore, cui male possit
Accidere. at quoniam mors eximit im, prohibetque
Illum, cui possint incommoda conciliari,
Scire licet nobis nihil esse in morte timendum;
Nec miserum fieri, qui non est, posse; neque hilum
Differre, anno ullo fuerit iam tempore natus,
Mortalem vitam mors eum inmortalis ademit.
Proinde ubi se videas hominem indignarier ipsum,
Post mortem fore, ut aut putescat corpore posto
Aut flammis interfiat, malisve ferarum:
Scire licet, non sincerum sonere; atque subesse
Caecum aliquem cordi stimulum, quamvis neget ipse
Post mortem fore, ut aut putescat corpore posto
Aut flammis interfiat, malisve ferarum:
Scire licet, non sincerum sonere; atque subesse
Caecum aliquem cordi stimulum, quamvis neget ipse