Fabri, Honoré
,
Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur
,
1665
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Table of figures
<
1 - 30
31 - 60
61 - 83
[out of range]
>
<
1 - 30
31 - 60
61 - 83
[out of range]
>
page
|<
<
of 248
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
pb
pagenum
="
103
"
xlink:href
="
025/01/107.jpg
"/>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001202
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001203
"> De re mihi non conſtat, nunquam enim hoc à me obſerva
<
lb
/>
tum eſt. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001204
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001205
"> Omninò diſtinguendum eſt; ſi enim tale eſt, vt tantumdem
<
lb
/>
aquæ per illud effluat, quantum infra cylindrum deſcendit; cylindrus
<
lb
/>
erit immobilis; ſi minùs deſcendat, quàm effluat, cylindrus ipſe, ſi de
<
lb
/>
ſcendere poteſt, deſcendet; ſi verò plus aquæ deſcendat, quàm ex fora
<
lb
/>
mine effluat, tantulùm cylindrus aſſurgit. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001206
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001207
"> Hoc ipſum perſpicuè probat, corpus leve non attolli ſua
<
lb
/>
ſponte; quod enim gravius deorſum deſcendat, non impedit, quò minùs
<
lb
/>
leve ſua ſponte aſcendat: ſed accipe luculentum experimentum, iis ta
<
lb
/>
men ſimile, quæ jam expoſita fuere. </
s
>
<
s
id
="
s.001208
">Sit pixis quælibet, in cujus fundo he
<
lb
/>
miſphærium, vel minor Sphæræ portio accuratè & affabrè ita excavetur,
<
lb
/>
vt Sphæram ligneam omninò capiat, nulla relicta intercapedine; tum
<
lb
/>
pixis impleatur aqua; Sphærula lignea, quamvis levior, nullo modo aſ
<
lb
/>
cendit; quia ſcilicet cum aqua in cavitatem illam ſubire non poſſit, ab ea
<
lb
/>
Sphæra ſursùm extrudi non poteſt. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001209
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Chryſocom.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001210
"> Dicerem non aſſurgere Sphæram, ne detur vacuum; idem
<
lb
/>
enim fieri videmus, ſi duo plana probè congruant. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001211
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001212
"> Hoc dictum iri ſciebam; ſed fiat foramen in medio cavita
<
lb
/>
tis, quò ſcilicet aër ambiens facile ſubeat, non propterea Sphærula aſcen
<
lb
/>
dit, licèt nullum reſtet vacui periculum: per vos etiam mihi liceat, hic
<
lb
/>
obiter, ea ſaltem indicare, quæ tuam illam ſententiam, Chryſocome, om
<
lb
/>
ninò expugnare videntur. </
s
>
<
s
id
="
s.001213
">1. Quandoquidem per vnum principium
<
lb
/>
motus cuncta explicari poſſunt, quo ſcilicet corpus grave ſua ſponte
<
lb
/>
deorſum fertur, quod inficiatur nemo, & leve ſurſum extrudi poteſt,
<
lb
/>
fruſtra ponitur aliud principium: Hæc ratio, licèt communis ſit, maximi
<
lb
/>
ſanè momenti eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.001214
">Secundò, cùm ab eodem centro multæ lineæ ducantur,
<
lb
/>
fi corpus leviſſimum eſſet, in centro, non poſſet vllo modo aſſurgere; cur
<
lb
/>
enim potiùs per vnam lineam quam per aliam? </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001215
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001216
"> Facilè retorqueo argumentum, nec enim pariter ſurſum ex
<
lb
/>
trudi poſſet; cur enim potiùs per vnam lineam quàm per aliam? </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001217
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001218
"> Hoc quidem verum eſt, modò ambiens gravius æqualis eſſet
<
lb
/>
momenti; per omnes lineas; ſed hoc per accidens; illud autem per ſe
<
lb
/>
præterea, linea motus recti à termino, ad quem determinatur; cùm au
<
lb
/>
tem vnum centrum ſit, aſſumpto quolibet puncto extra centrum, ab illo
<
lb
/>
ad centrum vnica tantùm linea ducitur, cùm tamen ab eodem, plures ad
<
lb
/>
periphætiam duci poſſint; vna quidem producta ad centrum; ſed quomo
<
lb
/>
do à centro determinatur hæc linea, quod neque ſit terminus ad quem,
<
lb
/>
nec terminus à quo illius motus? </
s
>
<
s
id
="
s.001219
">Tertiò non poteſt idem corpus in par
<
lb
/>
tes oppoſitas ſimul moveri; igitur nec ſimul conniti, ſcilicet ab intrinſe
<
lb
/>
co; quod vt meliùs intelligatur, ſit vas aqua plenum, ſitque pondus aquæ
<
lb
/>
40. libr. </
s
>
<
s
id
="
s.001220
">Sit fruſtum ligni in fundo vaſis retentum pendens 5.libr. </
s
>
<
s
id
="
s.001221
">appen
<
lb
/>
datur ſimul vtrumque, ſuſtinebitur à 45. libris poſitis in altera lance li
<
lb
/>
bræ, eritque æquilibrium, ſtatimque impedimento ſublato, lignum emer
<
lb
/>
git, ſurſumque attollitur eodem prorſus æquilibrio manente; igitur hic </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>