1
σφαίρᾳ· οὐ γὰρ μείζονα δυνατὸν γενέσθαι τὰ ὑπο
λειπόμενα τοῦ ἀέρος σώματα κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον,
ὥστε συναναπληρῶσαι τὸν τῶν ἐκκρουσθέντων σωμάτων
τόπον· εἰ γὰρ αὐξηθήσεται, μηδεμιᾶς αὐτοῖς οὐσίας
δυναμένης ἔξωθεν προσεισκριθῆναι, πιθανὸν τὴν αὔξη
σιν γενέσθαι κατὰ ἀραίωσιν. αὕτη δὲ ἔσται ἡ κατὰ
κένωσιν παρεμπλοκή· κενὸν δὲ οὐδέν φασιν ὑπάρχειν·
οὐδὲ ἄρα αὐξηθήσεται τὰ σώματα· ἄλλην γὰρ αὔξησιν
οὐδεμίαν αὐτοῖς ἐσομένην ἐπινοῆσαι δυνατόν ἐστι.
φανερὸν οὖν ἐκ τῶν εἰρημένων, ὅτι τοῖς μὲν τοῦ ἀέρος
σώμασι παρέσπαρταί τινα μεταξὺ κενά, βίας δέ τινος
προσελθούσης συνίζησιν πάσχει παρὰ φύσιν εἰς τὰ
κενά. ὁ δὲ ἐν τῷ ἀγγείῳ τῷ κατεστραμμένῳ εἰς τὸ
ὕδωρ ἐνὼν ἀὴρ οὐ πάνυ λαμβάνει πίλησιν· τὸ γὰρ
βιαζόμενον οὐκ ἔστιν ἀξιόχρεων διὰ τὸ τὸ ὕδωρ φυσι
κῶς αὐτὸ ἐν ἑαυτῷ μήτε βάρος μήτε ἔκθλιψιν σφοδρὰν
ἔχειν· ὅθεν συμβαίνει τῶν κατακολυμβώντων εἰς τὸν
βυθὸν τῆς θαλάσσης μετρητὰς ἀπείρους ἐχόντων κατὰ
τῶν νώτων τὰς ἀναπνοὰς μὴ βιάζεσθαι ὑπὸ τοῦ
ὕδατος, ὀλίγου παντελῶς ἐν τοῖς μυκτῆρσιν ἀέρος
ἀπειλημμένου. τίς δὲ ἔστιν ἡ αἰτία, δι' ἥν, ὡς εἴρηται,
οἱ ἐν τῷ βυθῷ κολυμβῶντες ἄπειρον βάρος ἔχοντες
ὕδατος κατὰ τῶν νώτων οὐ θλίβονται, ἄξιον ἐπιστῆσαι.
λέγουσι δή τινες· "1διότι τὸ ὕδωρ ἰσοβαρὲς αὐτὸ καθ'
αὑτό ἐστιν"2. οὗτοι δὲ οὐδὲν ἀποφαίνονται, διότι οἱ
σφαίρᾳ· οὐ γὰρ μείζονα δυνατὸν γενέσθαι τὰ ὑπο
λειπόμενα τοῦ ἀέρος σώματα κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον,
ὥστε συναναπληρῶσαι τὸν τῶν ἐκκρουσθέντων σωμάτων
τόπον· εἰ γὰρ αὐξηθήσεται, μηδεμιᾶς αὐτοῖς οὐσίας
δυναμένης ἔξωθεν προσεισκριθῆναι, πιθανὸν τὴν αὔξη
σιν γενέσθαι κατὰ ἀραίωσιν. αὕτη δὲ ἔσται ἡ κατὰ
κένωσιν παρεμπλοκή· κενὸν δὲ οὐδέν φασιν ὑπάρχειν·
οὐδὲ ἄρα αὐξηθήσεται τὰ σώματα· ἄλλην γὰρ αὔξησιν
οὐδεμίαν αὐτοῖς ἐσομένην ἐπινοῆσαι δυνατόν ἐστι.
φανερὸν οὖν ἐκ τῶν εἰρημένων, ὅτι τοῖς μὲν τοῦ ἀέρος
σώμασι παρέσπαρταί τινα μεταξὺ κενά, βίας δέ τινος
προσελθούσης συνίζησιν πάσχει παρὰ φύσιν εἰς τὰ
κενά. ὁ δὲ ἐν τῷ ἀγγείῳ τῷ κατεστραμμένῳ εἰς τὸ
ὕδωρ ἐνὼν ἀὴρ οὐ πάνυ λαμβάνει πίλησιν· τὸ γὰρ
βιαζόμενον οὐκ ἔστιν ἀξιόχρεων διὰ τὸ τὸ ὕδωρ φυσι
κῶς αὐτὸ ἐν ἑαυτῷ μήτε βάρος μήτε ἔκθλιψιν σφοδρὰν
ἔχειν· ὅθεν συμβαίνει τῶν κατακολυμβώντων εἰς τὸν
βυθὸν τῆς θαλάσσης μετρητὰς ἀπείρους ἐχόντων κατὰ
τῶν νώτων τὰς ἀναπνοὰς μὴ βιάζεσθαι ὑπὸ τοῦ
ὕδατος, ὀλίγου παντελῶς ἐν τοῖς μυκτῆρσιν ἀέρος
ἀπειλημμένου. τίς δὲ ἔστιν ἡ αἰτία, δι' ἥν, ὡς εἴρηται,
οἱ ἐν τῷ βυθῷ κολυμβῶντες ἄπειρον βάρος ἔχοντες
ὕδατος κατὰ τῶν νώτων οὐ θλίβονται, ἄξιον ἐπιστῆσαι.
λέγουσι δή τινες· "1διότι τὸ ὕδωρ ἰσοβαρὲς αὐτὸ καθ'
αὑτό ἐστιν"2. οὗτοι δὲ οὐδὲν ἀποφαίνονται, διότι οἱ