Lucretius
,
De rerum natura: Libri Sex
,
1566
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 241
>
Scan
Original
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 241
>
page
|<
<
of 241
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
n
="
3
">
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000821
">
<
pb
xlink:href
="
079/01/152.jpg
"
pagenum
="
103
"/>
Aequo animoque capis securam, stulte, quietem ? </
s
>
<
s
id
="
s.000822
">
<
lb
/>
Sin ea quae fructus cumque es, periere profusa;
<
lb
/>
Vitaque in offensu est; cur amplius addere quaeris,
<
lb
/>
Rursum quod pereat ,male & ingratum occidat omne? </
s
>
<
s
id
="
s.000823
">
<
lb
/>
Non potius vitae finem facis, atque laboris ? </
s
>
<
s
id
="
s.000824
">
<
lb
/>
Nam tibi praeterea quod machiner, inveniamque,
<
lb
/>
Quod placeat, nihil est: eadem sunt omnia semper.</
s
>
<
s
id
="
s.000825
">
<
lb
/>
Si tibi non annis corpus iam marcet, & artus
<
lb
/>
Confecti languent; eadem tamen omnia restant,
<
lb
/>
Omnia si pergas vivendo vincere saecla:
<
lb
/>
Atque etiam potius, si numquam sis moriturus.</
s
>
<
s
id
="
s.000826
">
<
lb
/>
Quid respondemus, nisi iustam intendere litem
<
lb
/>
Naturam, & veram verbis exponere causam ? </
s
>
<
s
id
="
s.000827
">
<
lb
/>
At, qui obitum lamentetur miser amplius aequo;
<
lb
/>
Non merito inclamet magis, & voce inerepet acri:
<
lb
/>
Aufer abhinc lacrimas, balatro, & compesce querellas:
<
lb
/>
Grandior hic vero si iam, seniorque queratur;
<
lb
/>
Omnia perfunctus vitai praemia, marces.</
s
>
<
s
id
="
s.000828
">
<
lb
/>
Sed quia semper aves, quod abest; praesentia temnis;
<
lb
/>
Imperfecta tibi elapsa est, ingrataque vita,
<
lb
/>
Et necopinanti mors ad caput adstitit ante;
<
lb
/>
Quam satur, ac plenus possis discedere rerum:
<
lb
/>
Nunc aliena tua tamen aetate omnia mitte;
<
lb
/>
Aequo animoque, agedum, iam alijs concede: necesse est:
<
lb
/>
Iure, ut opinor, agat, iure increpet, inciletque;
<
lb
/>
Cedit enim rerum novitate extrusa vetustas
<
lb
/>
Semper, & ex alijs aliud reparare necesse est:
<
lb
/>
Nec quidquam in barathrum, nec tartara deditur atra.</
s
>
<
s
id
="
s.000829
">
<
lb
/>
Materies opus est, ut crescant postera saecla:
<
lb
/>
Quae tamen omnia te vita perfuncta sequentur:
<
lb
/>
Nec minus ergo ante, haec quam tu cecidere, cadentque.</
s
>
<
s
id
="
s.000830
">
<
lb
/>
Sic alid ex alio numquam desistet oriri:
<
lb
/>
</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>