Buonamici, Francesco
,
De motu libri X
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 690
691 - 720
721 - 750
751 - 780
781 - 810
811 - 840
841 - 870
871 - 900
901 - 930
931 - 960
961 - 990
991 - 1020
1021 - 1050
1051 - 1055
>
Scan
Original
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 690
691 - 720
721 - 750
751 - 780
781 - 810
811 - 840
841 - 870
871 - 900
901 - 930
931 - 960
961 - 990
991 - 1020
1021 - 1050
1051 - 1055
>
page
|<
<
of 1055
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
pagenum
="
90
"/>
quæ eſt cum modo quo ipſa exiſtit, concipiat; per id quod eſt eſſe, aut non eſſe in ſubiecto, rei
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg785
"/>
<
lb
/>
modum comprehendat, & modum hìc à re ſeparet qui idem eſt cum reipſa, ratione tantum ſe
<
lb
/>
cretus. </
s
>
<
s
>Commune item ad vnum, quia natura poſterius, nec accipitur in definitionibus; nec à ſuis
<
lb
/>
partibus aut re, aut cogitatione ſegregatur: verùm partes cogitatione anticipari ſemper oportet.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Cùm verò inter partes vna prima ſit, reliquæ pendeant ab illa, à prima ſumitur nomen quod cę
<
lb
/>
teris ordine quodam communicatur. </
s
>
<
s
>Ita fit, vt nomen ad vnum plura quidem ſignificet, ſed eiuſ
<
lb
/>
modi quæ
<
expan
abbr
="
ordinẽ
">ordinem</
expan
>
inter ſe habeant. </
s
>
<
s
>quo item ab vniuoco ſimul & ab ambiguo ſeparatur. </
s
>
<
s
>Etenim
<
lb
/>
in eorum partibus ordo nullus exiſtit. </
s
>
<
s
>atque in vniuocis quidem, quia ſunt omnes eius partes na
<
lb
/>
tura ſimul pariter ab eodem principio fluentes; in ambiguis verò, quòd neceſſariò nullam
<
expan
abbr
="
habẽt
">habent</
expan
>
<
lb
/>
communionem: ordo verò aliquam communionem
<
expan
abbr
="
conuenientiamq́
">conuenientiamque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>poſtulat, vnde prius & po
<
lb
/>
ſterius extet. </
s
>
<
s
>quid enim vermi cum eruca, aut gladiolo ferreo cum herba? </
s
>
<
s
>Veruntamen ſic ab ip
<
lb
/>
ſis commune ad vnum ſecernitur, vt vtraque ſimul imitari videatur, &
<
expan
abbr
="
vtrorũque
">vtrorunque</
expan
>
ingenium par
<
lb
/>
ticipare, & quaſi medium quid eſſe, dum eo quòd rationem
<
expan
abbr
="
cõmunem
">communem</
expan
>
& eandem non obtinuere
<
lb
/>
partes eius, ambiguorum naturam ſapiat: dum verò primi cuiuſdam poteſtas cęteris communi
<
lb
/>
cetur, non admodum diſtet ab vniuoco, adeſt enim quædam participatio rationis eiuſdem in
<
expan
abbr
="
cõ-muni
">con
<
lb
/>
muni</
expan
>
ad vnum. </
s
>
<
s
>Nec quicquam me illa deterrent quæ nonnulli ſolent obiicere. </
s
>
<
s
>vel quòd de illis
<
lb
/>
mentionem
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
fecerit Ariſtoteles in Prędicamentis, vbi
<
expan
abbr
="
vniuocorũ
">vniuocorum</
expan
>
<
expan
abbr
="
ambiguorumq́
">ambiguorumque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>naturas euol
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg786
"/>
<
lb
/>
uit, vel quòd inter vniuoca & ambigua medium eſſe nequeat. </
s
>
<
s
>quoniam hæc tanquam contradi
<
lb
/>
centia ſe habeant; itaque alterum ex his neceſſariò ſemper exiſtat, quicquid voce exprimitur. </
s
>
<
s
>Illa
<
lb
/>
etenim contradicentia ſunt quorum definitiones ſunt contradicentes. </
s
>
<
s
>In his autem ſunt huiuſ
<
lb
/>
modi. </
s
>
<
s
>quippe quòd horum ratio ſit eadem, illorum verò minimè. </
s
>
<
s
>Nanque omiſſa fuiſſe dicimus,
<
lb
/>
vel more veteribus conſueto, vt ſæpe in Hippocrate nos admonuit Galenus; quòd ex extremis
<
lb
/>
media quoque intelligi poſſent, vel quòd rerum ipſarum diligentiorem explicationem require
<
lb
/>
rent, & quæ vim ſuperaret inſtitutionis quam in eo libro tenuiſſe Ariſtotelem perpetuò fatemur.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Idcirco in prędicamentis inuoluta ſilentio fuere,
<
expan
abbr
="
ſolumq́
">ſolumque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>in prima philoſophia primùm tractata.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Neque nobis illa ratio vim vllam afferat, qui norimus idem & non idem eſſe, vel ſimpliciter, vel
<
lb
/>
ſummè, ac ſimpliciter quidem, vbi excluditur, cùm id quod ſummè eſt, tùm id quod eſt aliquo
<
lb
/>
modo. </
s
>
<
s
>& vbi ſine vlla conditione altera pars oppoſitionis eſt vera, & ſic contradicentia ſunt, ne
<
lb
/>
que medium habent. </
s
>
<
s
>ſummè verò, cùm in extremo ſunt: & hîc datur medium quod ſcilicet, aut
<
lb
/>
idem eſt, aut non idem, ſed non in extremo, verùm partim idem, partim non idem. </
s
>
<
s
>Nunc vniuoca
<
lb
/>
& ambigua diſtinguuntur, quòd abſolutè illorum ratio eſt eadem, aut non eſt. </
s
>
<
s
>& cum hac condi
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg787
"/>
<
lb
/>
tione abſolutè eadem, aut non eadem eſt ratio. </
s
>
<
s
>Atqui conditio partibus contradictionis accedens
<
lb
/>
eius minuit vires. </
s
>
<
s
>Itaque medium recipiuntur cuius neque ratio prorſus eadem ſit, neque prorſus
<
lb
/>
non eadem. </
s
>
<
s
>Quapropter illa item quæ ſunt ad vnum, ad vniuoca & ambigua, tanquam media ad
<
lb
/>
extrema quodam ordine referuntur. </
s
>
<
s
>veniamus ad alia.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg779
"/>
B</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg780
"/>
C</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg781
"/>
a Alex. 2.
<
lb
/>
de An. c. 9.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg782
"/>
D</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg783
"/>
b 2. de An.
<
lb
/>
T. 9.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg784
"/>
c 10. Met.
<
lb
/>
T. 14.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg785
"/>
E</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg786
"/>
F</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg787
"/>
G</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
De ordine partium communis ad vnum. </
s
>
<
s
>Cap. </
s
>
<
s
>XXIII
<
emph.end
type
="
italics
"/>
.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>QVONIAM verò de ordine qui intercedit inter eas partes quæ ſunt ad vnum, poſſet eſſe
<
lb
/>
dubitatio; quandoquidem ordo ſignificat prius & poſterius, atque hæc multis dicuntur
<
lb
/>
modis, & ſecundum naturam & ad nos; atque itidem quod ſecundum naturam eſt, ab
<
lb
/>
omni genere cauſſę duci poteſt: haud erit ab re, ſi viam quandam in hac re explicanda nunc ſub
<
lb
/>
iecero, necnon breuiter docuero, vt tale communium genus vſurpare liceat in definitionibus; ac
<
lb
/>
poſtremò demonſtrem, vt partes quæ ſubiiciuntur, ſint prædicato priores. </
s
>
<
s
>Nam quod ad primum
<
lb
/>
attinet, generalem hanc ego credo regulam tradi poſſe: à primo illo nuncupari poſteriora, quod
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg788
"/>
<
lb
/>
ſit notius nobis. </
s
>
<
s
>Nanque & eſſe ſubſtantia primùm dicitur quæ modis omnibus prior eſt, ac no
<
lb
/>
tior accidente. </
s
>
<
s
>Item ſubſtantia primùm dicitur ea quæ compoſita eſt, & natura poſterior, & ab ea
<
lb
/>
reliquæ ſubſtantiæ ſimplices & natura priores. </
s
>
<
s
>
<
expan
abbr
="
Cumq́ue
">Cumque</
expan
>
nil prohibeat quominus id quod nobis
<
lb
/>
notius eſt, ſit etiam natura prius & notius; quemadmodum anteà de ſubſtantia dictum eſt; & ab
<
lb
/>
eo quoque, quod ita primum eſt, rationem peti nominationis aſſero. </
s
>
<
s
>Sic à diuerſo cauſſarum ge
<
lb
/>
nere deriuari tale nominum genus; ſiquidem & cibus & medicamentum ſana dicuntur an vna
<
lb
/>
ſanitate cuius gratia ſunt. </
s
>
<
s
>Ita inſtrumentum medicum à medico qui ipſo vtitur, & quo facit me
<
lb
/>
dicinam. </
s
>
<
s
>Neque vereor item concedere nominationem à materia
<
expan
abbr
="
formaq́
">formaque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>deduci. </
s
>
<
s
>ac de nomi
<
lb
/>
natione ſimpliciter quòd à forma ſumatur, anteà longo ſermone declaratum eſt. </
s
>
<
s
>Sed quòd ea
<
lb
/>
quę ſunt ad vnum, ſic nominentur, à materia mox indicabimus ſolum, poſtea pluribus oſtenturi.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Nam ſi accidens eſt ens, quia pendeat à ſubſtantia; poſthàc verò docebimus accidens ad ſubſtan
<
lb
/>
tiam referri, tanquam ad tale genus cauſſarum; certè etiam nominatio illorum quæ ſunt ad
<
expan
abbr
="
vnũ
">vnum</
expan
>
,
<
lb
/>
à materia
<
expan
abbr
="
formaq́
">formaque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>ducetur. </
s
>
<
s
>Inualuit item conſuetudo, vt ſiqua ſpecies proprio nomine careat,
<
lb
/>
atque altera ſimilis illi nomen habeat, ab hac illa nomen mutuetur, veluti pes ſcamni à pede </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>