Clavius, Christoph, In Sphaeram Ioannis de Sacro Bosco commentarius

Table of contents

< >
[101.] COMMENTARIVS.
[102.] COMMENTARIVS.
[103.] AN EX TERRA, ET AQVA VNVS FIAT GLO-bus, hoc eſt, an horum elementorum conuexæ ſuperficies idem habeant centrum.
[104.] TERRAM ESSE CENTRVM MVNDI.
[105.] COMMENTARIVS.
[106.] COMMENTARIVS.
[107.] COMMENTARIVS.
[108.] COMMENTARIVS.
[109.] COMMENTARIVS.
[110.] Omnes ſtellæ 4. magnit. Quartæ.
[111.] Omnes ſtellæ 12. Tertiæ magnit. 2. Quartæ 6. Quintæ 4.
[112.] IN PLAGA ERGO AVSTRALI STELLÆ omnes 316. Primæ magnitud. 7. Secundæ 18. Tertiæ 60. Quar-tæ 168. Quintæ 53. Sextæ 9. Neb. 1. IN TOTO AVTEM FIRMAMENTO STELLÆ omnes, præter tres in cincinno. 1022. vt ſupra dictum eſt.
[113.] VSVS PRÆCEDENTIS TABVLAE.
[114.] DE STELLARVM DECLINATIONIBVS inueſtigandis.
[115.] DE QVANTITATE STELLARVM.
[116.] Proportiones diametrorum ſtellarum omnium ad diametrum terræ.
[117.] Quoties diameter cuiuſuis ſtellæ diametrum terræ, uel diameter terræ diametrum ſtellæ in ſe contineat.
[118.] Proportiones magnitudinum ftellarum omnium ad magnitudinem terrę.
[119.] Quoties magnitudo cuiuſuis ſtellæ magnitudinem terræ, uel magnitu-do terrę magnitudinem ſtellæ in ſe contineat.
[120.] TERRAM ESSE IMMOBILEM.
[121.] COMMENTARIVS.
[122.] COMMENTARIVS.
[123.] DE AMBITV TERRAE.
[124.] COMMENTARIVS.
[125.] COMMENTARIVS.
[126.] VIÆ AD INVESTIGANDVM AMBITVM TERRÆ commodiores, quàm ea, quæ ab auctore tradita eſt.
[127.] COMMENTARIVS.
[128.] REGVLA, QVA DI AMETER EX CIRCVNFE-rentia, & circumferentia ex diametro inueniatur.
[129.] REGVLAE, QVIBVSET SVPERFICIES MA-ximi circuli in orbe terreno, uel etiam in quacunque ſphæra, & ſuperficies conuexa eiuſdem orbis terreni, uel etiam cuiuſque ſpære, immo, & tota ſoliditas inueniatur.
[130.] DE VARIIS MENSVRIS Mathematicorum.
< >
page |< < (73) of 525 > >|
11073Ioan. de Sacro Boſco.
COMMENTARIVS.
Haec eſt quarta, ac poſtrema pars huius primi capitis, in qua auctor ſex
11Quid in re-
liqua parte
huius cap.
agatur.
propoſitiones de æthera, acelementari regione oſtendit, quas quidem in pręce
denti parte, tanquam certas &
indubitatas aſſumere uiſus eſt. Prima eſt, cęlum
moueri ab oriente in occidentem.
Secunda, cęlum eſſe rotundum. Tertia, tam
terra, quàm aquam rotundam eſſe.
Quarta, terram eſſe centrum mundi: Quin-
ta, terram eſſe immobilẽ.
Sexta, & vltima, terrã habere quantitatem abſolutam
ac finitam, at que adeo cognitam, quamuis vulgo immenſa uideatur.
Neceſſc
enim eſt, Aſtronomo terræ magnitudinem exploratam eſſe, cum per eam ma-
gnitudines cęlorum, &
ſiderum cognoſcantur.
Qvod igitur ad primam propoſitionem attinet, quoniam poſſet quis ne-
gare, cęlum moueri ab oriente in occidentem, ſed potius ſtellas per ſeſe moue-
ri, ceu piſces in mari, uel ut aues in aere, cęlum autem prorſus quieſcere, ut mul
ti auſi ſunt aſſerere, probat duplici argumento, hoc uerum non eſſe;
quorum
unum ſumitur ex ſtellis, quæ nobis oriuntur &
occidunt; alterũ à ſtellis, quę
nunquam nobis oriuntur, occiduntve, ſed perpetuo apparent:
Quæ quidem ar
gumenta deſumpta ſunt ex Ptolemęo Dict.
1. cap. 3. & Ioan. de Regiom. lib. 1.
concluſ. 1. Eſt autem primum argumentũ huiuſmodi. Omnes ſtellæ, quæ no-
bis oriuntur &
occidunt, in eadem ſemper diſtantia, codemq́ ſitu inter ſe mo-
uentur paulatim ab orcu per meridiem in occaſum.
Ergo ſtellæ infixę cęlo mo-
uentur ad motum cęli, tanquam clauus ad motum rotæ, uel nodus ad motum
tabulæ.
A ntecedens experientia quotidiana eſt manifeſtum: Conſequentia pa-
tet, quia ſi mouerentur ſtellæ per ſe, non eſſent ſemper in eadem diſtantia, &

ordine inter ſeſe, neque vniformiter ſemper procederent, ſed aliquando una
alteram præcederet, præſertim cum ipſæ inter ſe ſint inęquales, &
circulos inæ
quales deſcribant.
Temerè enim nidemur aſſerere, minores ſtellas eandem vim
motricem habere, quam maiores.
Est & aliud ſignum. Stellæ, quæ ſunt iuxta polum arcticum, quæ
22Cęlũ moue
ri ab ortu
in occasũ,
ꝓbatur ex
ſtellis neq;
orientibus
neque occi-
dentibus.
nunquam nobis occidunt, mouentur continue, &
uniformiter circa polum
deſcribendo circulos ſuos, &
ſemper ſunt in æquali diſtantia ad inuicem,
&
propinquitate. Vnde per iſtos duos motus continuos ſtellarum, tam
tendentium ad occaſum, quàm non, patet, quod Firmamentum mouet@r
ab oriente in occidentem.
COMMENTARIVS.
Proponit ſecundum argumentum in hunc fere ſenſum. Stellæ exi-
ſtentes iuxta polum arcticum, quæ nunquam nobis occidunt, deſcribunt ſuo
motu ſemper uniformi in eodem tempore diuerſos circulos, aliæ maiores, quę
nimirum remotiores ſunt à polo, alię minores, quę uidelicet propinquiores
polo exiſtunt, ſemperque in eadem propinquitate inter ſe conſpiciuntur.
Non
igitur per ſeſe, ſed ad motum orbis, cuius ſunt partes, mouentur.
Nam ſi pro-
prijs uiribus, ac per ſeſe in cęlo incederent, utique quę maiores circulos de-
ſcribunt, longiori tempore, quæ uero minores, breuiori tempore moueren-
tur;
immo ſtellæ inæquales in eodem circulo poſitę inæqualiter mouerentur;
quæ omnia ſenſui repugnant, & experientiæ.
Non minorem uim habent ad perſuadendum, cęlum ab ortu in

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index