Lucretius
,
De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text)
,
1893
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 258
>
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 258
>
page
|<
<
of 258
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
n
="
3
">
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000783
">
<
pb
xlink:href
="
082/01/111.jpg
"
pagenum
="
149
"/>
adde quod in nigras lethargi mergitur undas.
<
lb
/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000784
">Nil igitur mors est ad nos neque pertinet hilum,
<
lb
/>
quandoquidem natura animi mortalis habetur,
<
lb
/>
et velut anteacto nil tempore sensimus aegri,
<
lb
/>
ad confligendum venientibus undique Poenis,
<
lb
/>
omnia cum belli trepido concussa tumultu
<
lb
/>
horrida contremuere sub altis aetheris oris,
<
lb
/>
in dubioque fuere utrorum ad regna cadendum
<
lb
/>
omnibus humanis esset terraque marique,
<
lb
/>
sic, ubi non erimus, curn corporis atque animai
<
lb
/>
discidium fuerit quibus e sumus uniter apti,
<
lb
/>
scilicet haud nobis quicquam, qui non erimus tum,
<
lb
/>
accidere omnino poterit sensumque movere,
<
lb
/>
non si terra mari miscebitur et mare caelo. </
s
>
<
s
id
="
s.000785
">
<
lb
/>
et si iam nostro sentit de corpore postquam
<
lb
/>
distractast animi natura animaeque potestas,
<
lb
/>
nil tainen est ad nos qui comptu coniugioque
<
lb
/>
corporis atque animae consistimus uniter apti. </
s
>
<
s
id
="
s.000786
">
<
lb
/>
nec, si materiem nostram collegerit aetas
<
lb
/>
post obitum rursumque redegerit ut sita nunc est
<
lb
/>
atque iterum nobis fuerint data lumina vitae,
<
lb
/>
pertineat quicquam tamen ad nos id quoque factum,
<
lb
/>
interrupta semel cum sit repetentia nostri. </
s
>
<
s
id
="
s.000787
">
<
lb
/>
et nunc nil ad nos de nobis attinet, ante
<
lb
/>
qui fuimus,
<
emph
type
="
italics
"/>
neque
<
emph.end
type
="
italics
"/>
iam de illis nos adficit angor. </
s
>
<
s
id
="
s.000788
">
<
lb
/>
nam cum respicias inmensi temporis omne
<
lb
/>
praeteritum spatium, tum motus materiai
<
lb
/>
multimodis quam sint, facile hoc adcredere possis,
<
lb
/>
semina saepe in eodem, ut nunc sunt, ordine posta
<
lb
/>
haec eadem, quibus e nunc nos sumus, ante fuisse.</
s
>
<
lb
/>
<
s
id
="
s.000789
">nec memori tamen id quimus repraehendere mente;
<
lb
/>
inter enim iectast vitai pausa vageque
<
lb
/>
</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>