Lucretius
,
De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text)
,
1893
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 258
>
Scan
Original
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 258
>
page
|<
<
of 258
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
n
="
3
">
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000783
">
<
pb
xlink:href
="
082/01/111.jpg
"
pagenum
="
149
"/>
adde quod in nigras lethargi mergitur undas.
<
lb
/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000784
">Nil igitur mors est ad nos neque pertinet hilum,
<
lb
/>
quandoquidem natura animi mortalis habetur,
<
lb
/>
et velut anteacto nil tempore sensimus aegri,
<
lb
/>
ad confligendum venientibus undique Poenis,
<
lb
/>
omnia cum belli trepido concussa tumultu
<
lb
/>
horrida contremuere sub altis aetheris oris,
<
lb
/>
in dubioque fuere utrorum ad regna cadendum
<
lb
/>
omnibus humanis esset terraque marique,
<
lb
/>
sic, ubi non erimus, curn corporis atque animai
<
lb
/>
discidium fuerit quibus e sumus uniter apti,
<
lb
/>
scilicet haud nobis quicquam, qui non erimus tum,
<
lb
/>
accidere omnino poterit sensumque movere,
<
lb
/>
non si terra mari miscebitur et mare caelo. </
s
>
<
s
id
="
s.000785
">
<
lb
/>
et si iam nostro sentit de corpore postquam
<
lb
/>
distractast animi natura animaeque potestas,
<
lb
/>
nil tainen est ad nos qui comptu coniugioque
<
lb
/>
corporis atque animae consistimus uniter apti. </
s
>
<
s
id
="
s.000786
">
<
lb
/>
nec, si materiem nostram collegerit aetas
<
lb
/>
post obitum rursumque redegerit ut sita nunc est
<
lb
/>
atque iterum nobis fuerint data lumina vitae,
<
lb
/>
pertineat quicquam tamen ad nos id quoque factum,
<
lb
/>
interrupta semel cum sit repetentia nostri. </
s
>
<
s
id
="
s.000787
">
<
lb
/>
et nunc nil ad nos de nobis attinet, ante
<
lb
/>
qui fuimus,
<
emph
type
="
italics
"/>
neque
<
emph.end
type
="
italics
"/>
iam de illis nos adficit angor. </
s
>
<
s
id
="
s.000788
">
<
lb
/>
nam cum respicias inmensi temporis omne
<
lb
/>
praeteritum spatium, tum motus materiai
<
lb
/>
multimodis quam sint, facile hoc adcredere possis,
<
lb
/>
semina saepe in eodem, ut nunc sunt, ordine posta
<
lb
/>
haec eadem, quibus e nunc nos sumus, ante fuisse.</
s
>
<
lb
/>
<
s
id
="
s.000789
">nec memori tamen id quimus repraehendere mente;
<
lb
/>
inter enim iectast vitai pausa vageque
<
lb
/>
</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>