Lucretius
,
De rerum natura: Libri Sex
,
1566
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 241
>
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 241
>
page
|<
<
of 241
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
n
="
3
">
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000850
">
<
pb
xlink:href
="
079/01/155.jpg
"
pagenum
="
106
"/>
Ossa dedit terrae proinde ac famul infumus esset.</
s
>
<
s
id
="
s.000851
">
<
lb
/>
Adde repertores doctrinarum, atque leporum:
<
lb
/>
Adde Heliconiadum comites; quorum unus Homerus
<
lb
/>
Sceptra potitus, eadem aliis sopitus quiete est.</
s
>
<
s
id
="
s.000852
">
<
lb
/>
Denique Democritum postquam matura vetustas
<
lb
/>
Admonuit, memores motus languescere mentis;
<
lb
/>
Sponte sua leto caput obvius optulit ipse.</
s
>
<
s
id
="
s.000853
">
<
lb
/>
ipse Epicurus obit decurso lumine vitae,
<
lb
/>
Qui genus humanum ingenio superavit, & omnis
<
lb
/>
Restincxit, stellas exortus ut aetherius sol.</
s
>
<
s
id
="
s.000854
">
<
lb
/>
Tu vero dubitabis, & indignabere obire,
<
lb
/>
Mortua cui vita est prope iam vivo, atque videnti ? </
s
>
<
s
id
="
s.000855
">
<
lb
/>
Qui somno partem maiorem conteris aevi ? </
s
>
<
s
id
="
s.000856
">
<
lb
/>
Et vigilans stertis, nec somnia cernere cessas,
<
lb
/>
Sollicitamque geris cassa formidine mentem ? </
s
>
<
s
id
="
s.000857
">
<
lb
/>
Nec reperire potes, tibi quid sit saepe mali, cum
<
lb
/>
Ebrius urgeris multis miser undique curis,
<
lb
/>
Atque animi incerto fluitans errore vagaris? </
s
>
<
lb
/>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000858
">Si possent homines, proinde ac sentire videntur
<
lb
/>
Pondus inesse animo, quod se gravitate fatiget;
<
lb
/>
Et quibus id fiat causis cognoscere, & unde
<
lb
/>
Tanta mali tamquam moles in pectore constet:
<
lb
/>
Haud ita vitam agerent, ut nunc plerumque videmus
<
lb
/>
Quid sibi quisque velit, nescire, & quaerere semper
<
lb
/>
Commutare locum, quasi onus deponere possit.</
s
>
<
s
id
="
s.000859
">
<
lb
/>
Exit saepe foras magnis ex aedibus ille,
<
lb
/>
Esse domi quem pertaesum est, subitoque revertit;
<
lb
/>
Quippe foris nihilo melius qui sentiat esse.</
s
>
<
s
id
="
s.000860
">
<
lb
/>
Currit agens mannos ad villam praecipitanter,
<
lb
/>
Auxilium tectis quasi ferre ardentibus instans:
<
lb
/>
Oscitat extemplo tetigit cum limina villae;
<
lb
/>
Aut abit in somnum gravis, atque oblivia quaerit;
<
lb
/>
</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>