Lucretius, De rerum natura: Libri Sex, 1566

Page concordance

< >
< >
page |< < of 241 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="3">
            <p type="main">
              <s id="s.000850">
                <pb xlink:href="079/01/155.jpg" pagenum="106"/>
              Ossa dedit terrae proinde ac famul infumus esset.</s>
              <s id="s.000851">
                <lb/>
              Adde repertores doctrinarum, atque leporum:
                <lb/>
              Adde Heliconiadum comites; quorum unus Homerus
                <lb/>
              Sceptra potitus, eadem aliis sopitus quiete est.</s>
              <s id="s.000852">
                <lb/>
              Denique Democritum postquam matura vetustas
                <lb/>
              Admonuit, memores motus languescere mentis;
                <lb/>
              Sponte sua leto caput obvius optulit ipse.</s>
              <s id="s.000853">
                <lb/>
              ipse Epicurus obit decurso lumine vitae,
                <lb/>
              Qui genus humanum ingenio superavit, & omnis
                <lb/>
              Restincxit, stellas exortus ut aetherius sol.</s>
              <s id="s.000854">
                <lb/>
              Tu vero dubitabis, & indignabere obire,
                <lb/>
              Mortua cui vita est prope iam vivo, atque videnti ? </s>
              <s id="s.000855">
                <lb/>
              Qui somno partem maiorem conteris aevi ? </s>
              <s id="s.000856">
                <lb/>
              Et vigilans stertis, nec somnia cernere cessas,
                <lb/>
              Sollicitamque geris cassa formidine mentem ? </s>
              <s id="s.000857">
                <lb/>
              Nec reperire potes, tibi quid sit saepe mali, cum
                <lb/>
              Ebrius urgeris multis miser undique curis,
                <lb/>
              Atque animi incerto fluitans errore vagaris? </s>
              <lb/>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000858">Si possent homines, proinde ac sentire videntur
                <lb/>
              Pondus inesse animo, quod se gravitate fatiget;
                <lb/>
              Et quibus id fiat causis cognoscere, & unde
                <lb/>
              Tanta mali tamquam moles in pectore constet:
                <lb/>
              Haud ita vitam agerent, ut nunc plerumque videmus
                <lb/>
              Quid sibi quisque velit, nescire, & quaerere semper
                <lb/>
              Commutare locum, quasi onus deponere possit.</s>
              <s id="s.000859">
                <lb/>
              Exit saepe foras magnis ex aedibus ille,
                <lb/>
              Esse domi quem pertaesum est, subitoque revertit;
                <lb/>
              Quippe foris nihilo melius qui sentiat esse.</s>
              <s id="s.000860">
                <lb/>
              Currit agens mannos ad villam praecipitanter,
                <lb/>
              Auxilium tectis quasi ferre ardentibus instans:
                <lb/>
              Oscitat extemplo tetigit cum limina villae;
                <lb/>
              Aut abit in somnum gravis, atque oblivia quaerit;
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>