Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="3">
            <p type="main">
              <s id="s.000795">
                <pb xlink:href="082/01/113.jpg" pagenum="151"/>
              nam si in in morte malumst malis morsuque ferarum
                <lb/>
              tractari, non invenio qui non sit acerbum
                <lb/>
              ignibus inpositum calidis torrescere flammis
                <lb/>
              aut in melle situm suffocari atque rigere
                <lb/>
              frigore, cum summo gelidi cubat aequore saxi,
                <lb/>
              urgerive superne obtritum pondere terrae.
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000796">Iam iam non domus accipiet te laeta, neque uxor
                <lb/>
              optima nec dulces occurrent oscula nati
                <lb/>
              praeripere et tacita pectus dulcedine tangent.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000797">non poteris factis florentibus esse, tuisque
                <lb/>
              praesidium. </s>
              <s id="s.000798">misero misere' aiunt 'omnia ademit
                <lb/>
              una dies infesta tibi tot praemia vitae.'
                <lb/>
              illud in his rebus non addunt 'nec tibi earum
                <lb/>
              iam desiderium rerum super insidet una.'
                <lb/>
              quod bene si videant animo dictisque sequantur,
                <lb/>
              dissoluant animi magno se angore metuque.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000799">'tu quidem ut es leto sopitus, sic eris aevi
                <lb/>
              quod superest cunctis privatu' doloribus aegris:
                <lb/>
              at nos horrifico cinefactum te prope busto
                <lb/>
              insatiabiliter deflevimus, aeternumque
                <lb/>
              nulla dies nobis maerorem e pectore demet.'
                <lb/>
              illud ab hoc igitur quaerendum est, quid sit amari
                <lb/>
              tanto opere, ad somnum si res redit atque quietem,
                <lb/>
              cur quisquam aeterno possit tabescere luctu.
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000800">Hoc etiam faciunt ubi discubuere tenentque
                <lb/>
              pocula saepe homines et inumbrant ora coronis,
                <lb/>
              ex animo ut dicant 'brevis hic est fructus homullis;
                <lb/>
              iam fuerit neque post umquam revocare licebit.'
                <lb/>
              tamquam in morte mali cum primis hoc sit eorum,
                <lb/>
              quod sitis exurat miseros atque arida torres,
                <lb/>
              aut aliae cuius desiderium insideat rei.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000801">nec sibi enim quisquam tum se vitamque requirit,
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>