1vel potiùs (inſtar planetarum, qui in eadem eſſe ap
parent, neque tamen ſunt) longiùs, & remotiùs in
immenſum diſperſæ? Nimirúm ex quo tanta eſt di
ſtantia, vt viſus noſter diſcernere intercepta ſpatia
non poſſit, apparent ipſi omnia eiuſdem eſſe diſtan
tiæ, omnia in eadem circumferentia, cuius ipſe cen
trum ſit, vbi ſe conuertens ea circumſpectârit: adeò
vt, ſiue in Luna, ſiue in Sole, ſiue in quacumque
parte immenſi huius ſpatij te conſtitutum eſſe fingas,
perinde ſis judicaturus & Mundum eſſe ſphæricum,
& exſiſtere te in centro eius circumferentiæ, in qua
& omnia ſidera, & quæcumque demùm procùl vi
deris, imaginére conſtituta. Dignum eſt certè admi
ratione ipſos Planetas, ex quibus ſolis, vt nobis vi
cinioribus, conjecturam quandam licet capere, ad
mitti à non-nemine habere motus excentricos, ſeu
quorum centrum alibi, quàm in centro Telluris ſit;
& Terræ tamen centrum id vulgò haberi, circa quod
globorum cæleſtium circumductiones peragantur?
Heinc proinde dico neſciri à nobis, an dum terrena
corpora, vbi ſemota fuerint, referuntur in ipſam
Terram, ferantur ſimùl in centrum Mundi; &
quamuis fortaſſè ferantur, eſſe id tamen ex acci
denti; vti eſt etiam ex accidenti, quod in centrum
Terræ ipſius ferantur, in quo, tanquam in mero
puncto neque recipi, neque quietem aſſequi va
leant. Scilicet tendunt per ſe in Terram, veluti in
totum, ac principium ſuum, ipſamque aſſequutæ
ita conquieſcunt, vt peruenire pręterà ad vſque cen
trum non magis curent, quàm infans, vbi ſe recepit
parent, neque tamen ſunt) longiùs, & remotiùs in
immenſum diſperſæ? Nimirúm ex quo tanta eſt di
ſtantia, vt viſus noſter diſcernere intercepta ſpatia
non poſſit, apparent ipſi omnia eiuſdem eſſe diſtan
tiæ, omnia in eadem circumferentia, cuius ipſe cen
trum ſit, vbi ſe conuertens ea circumſpectârit: adeò
vt, ſiue in Luna, ſiue in Sole, ſiue in quacumque
parte immenſi huius ſpatij te conſtitutum eſſe fingas,
perinde ſis judicaturus & Mundum eſſe ſphæricum,
& exſiſtere te in centro eius circumferentiæ, in qua
& omnia ſidera, & quæcumque demùm procùl vi
deris, imaginére conſtituta. Dignum eſt certè admi
ratione ipſos Planetas, ex quibus ſolis, vt nobis vi
cinioribus, conjecturam quandam licet capere, ad
mitti à non-nemine habere motus excentricos, ſeu
quorum centrum alibi, quàm in centro Telluris ſit;
& Terræ tamen centrum id vulgò haberi, circa quod
globorum cæleſtium circumductiones peragantur?
Heinc proinde dico neſciri à nobis, an dum terrena
corpora, vbi ſemota fuerint, referuntur in ipſam
Terram, ferantur ſimùl in centrum Mundi; &
quamuis fortaſſè ferantur, eſſe id tamen ex acci
denti; vti eſt etiam ex accidenti, quod in centrum
Terræ ipſius ferantur, in quo, tanquam in mero
puncto neque recipi, neque quietem aſſequi va
leant. Scilicet tendunt per ſe in Terram, veluti in
totum, ac principium ſuum, ipſamque aſſequutæ
ita conquieſcunt, vt peruenire pręterà ad vſque cen
trum non magis curent, quàm infans, vbi ſe recepit