Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
Scan
Original
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002029
">
<
pb
pagenum
="
115
"
xlink:href
="
009/01/115.jpg
"/>
patet ex 48. 10. Vitellionis; vt in figura, in qua ſydus B, oculus A, nubes
<
lb
/>
C D F, radij viſuales tres refracti in nube ſint B C A, B D A, B E A, facien
<
lb
/>
tes conſimilem refractionem, ideſt angulos refractos B C A, B D A, B E A,
<
lb
/>
æquales in punctis C, D, F:
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
hoc eſt conſimilem facere refractionem.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002030
">Supponit ſecundò lineas à ſydere ad nubem, vſque extenſas eſſe æquales, vt
<
lb
/>
ſunt B C, B D, B F: ſimiliter reliquas tres à nube ad viſum A. pares eſſe C A,
<
lb
/>
D A, F A. his ſuppoſitis, ſi deinde protrahatur recta A B, ab oculo ad ſydus,
<
lb
/>
exurgunt tria triangula omninò æqualia, & ſimilia, cum duo latera vnius
<
lb
/>
ſint æqualia duobus alterius
<
expan
abbr
="
vtrunq;
">vtrunque</
expan
>
vtrique, & angulus angulo, & præterea
<
lb
/>
baſis ſit communis; ideò per quartam primi ſunt omninò æqualia. </
s
>
<
s
id
="
s.002031
">ducan
<
lb
/>
tur nunc ex angulis C, D, F, tres perpendiculares ad rectam A B, quæ ſint
<
lb
/>
C E, D E, F E, in figura; quæ tres neceſſariò erunt æquales, cum ſint ductæ
<
lb
/>
ab angulis æqualibus æqualium triangulorum ad communem baſim, & di
<
lb
/>
uident neceſſariò baſim in eodem puncto E, cum diuidant triangula æqua
<
lb
/>
lia proportionaliter;
<
expan
abbr
="
eruntq́
">eruntque</
expan
>
; propterea hæ tres rectæ in eodem plano, quod
<
lb
/>
in nube concipitur ex 5. 11. Quare ſi concipiamus ſuperficiem, ſiue planum
<
lb
/>
delineari circa E, ad interuallum linearum æqualium C E, D E, F E, de
<
lb
/>
ſcriptus erit circulus per 9. tertij, cuius circumferentia C D F. </
s
>
<
s
id
="
s.002032
">Ex quibus
<
lb
/>
patet tria illa puncta C, D, E, per quæ Sol tranſparet eſſe in orbem diſpoſi
<
lb
/>
ta. </
s
>
<
s
id
="
s.002033
">cauſa igitur rotunditatis Areæ, eſt ſimilitudo angulorum refractionis,
<
lb
/>
quibus Sol tranſparet: vel ideo rotunda eſt, quia ſimiles anguli neceſſariò
<
lb
/>
in orbem conſtituuntur, vt oſtenſum eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.002034
">Eadem ratione omnia alia puncta
<
lb
/>
eiuſdem
<
expan
abbr
="
circũferentiæ
">circunferentiæ</
expan
>
ſunt puncta, per quæ Sol videtur refractè; & hoc mo
<
lb
/>
do ad ſimilitudinem trium linearum A C B, A D B, A F B, refractarum, in
<
lb
/>
finitæ
<
expan
abbr
="
vndiq;
">vndique</
expan
>
intelligendæ ſunt, quarum aliæ refrangantur in circunferentia
<
lb
/>
prædicta, aliæ verò in alia periphæria maiori, aliæ etiam in minori, ita vt
<
lb
/>
ex tota nube fiant refractiones circulares plurimæ, ex quibus in nube area
<
lb
/>
conſtituatur. </
s
>
<
s
id
="
s.002035
">
<
expan
abbr
="
Atq;
">Atque</
expan
>
hæc cur Halonis figura orbicularis videatur, rationem
<
lb
/>
reddunt,
<
expan
abbr
="
vnaq́
">vnaque</
expan
>
; textui lucem afferunt.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.002036
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Summæ 2. cap. 4. De Iridis figura.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002037
">
<
arrow.to.target
n
="
marg163
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.002038
">
<
margin.target
id
="
marg163
"/>
162</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002039
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Qvod autem
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
circulum poſſibile ſit fieri Iridis,
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
maiorem ſemicir
<
lb
/>
culo portionem, & de alijs accidentibus circa ipſam, ex deſcriptione
<
lb
/>
erit conſiderantibus manifeſtum)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
In Logicis ſæpius monui Ariſt. per
<
lb
/>
deſcriptiones intelligere geometricas demonſtrationes, quod
<
lb
/>
etiam hoc loco confirmatur, vbi Geometrica demonſtratione quam deſcri
<
lb
/>
ptionem appellat, Iridis figuræ accidentia oſtendit; nimirum cur ſit quidem
<
lb
/>
circularis, nunquam tamen circulus integer, imò
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
ſemicirculo vnquam
<
lb
/>
maior, ſed tamen ſemicirculo minor.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002040
">
<
arrow.to.target
n
="
marg164
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.002041
">
<
margin.target
id
="
marg164
"/>
163</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002042
">Ibidem
<
emph
type
="
italics
"/>
(Hemiſphærio enim exiſtente ſuper horizontis circulum in quo A. cen
<
lb
/>
tro autem K, alio autem quodam oriente puncto, in quo G, ſi lineæ, quæ à K, ſecun
<
lb
/>
dum conum excidentes faciant velut axem lineam in qua G K, & à K. ad M, co
<
lb
/>
pulatæ refrangantur ab hemiſphærio ad G, ſuper maiorem angulum, circuli circun
<
lb
/>
ferentiam incident lineæ, quæ à K, & ſi quidem in ortu, aut in occaſu aſtri reflexio
<
lb
/>
fiat, ſemicirculus ab
<
expan
abbr
="
horizõte
">horizonte</
expan
>
aſſumetur ſuper terram factus. </
s
>
<
s
id
="
s.002043
">ſi autem ſupra, minor
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>