Gassendi, Pierre, De motu impresso a motore translato epistulae duae, 1642

Page concordance

< >
< >
page |< < of 158 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="id.000783">
                <pb pagenum="116" xlink:href="027/01/115.jpg"/>
              in ſuæ nutricis gremium, petere prætereà eius inte­
                <lb/>
              ranea. </s>
              <s id="id.000784">Ex accidenti verò eſt, quòd dirigantur ſi­
                <lb/>
              mùl in centrum, quatenus tendentes in Terram per
                <lb/>
              breuiſſimam lineam, contingit hanc lineam, ſi pro­
                <lb/>
              ducta intelligatur, tranſire per centrum; vti ex acci­
                <lb/>
              denti eſt, quòd dum ego heinc contendo Pariſios,
                <lb/>
              Caletum verſus dirigar, de quo tamen non cogito,
                <lb/>
              quatenùs eadem via eſt, quæ continüata perducit
                <lb/>
              Caletum. </s>
              <s id="id.000785">Non repeto porrô quæ ſunt circa attra­
                <lb/>
              ctionem deducta; elicio ſolum grauitatem, quæ eſt
                <lb/>
              in ipſis partibus Terræ, terreniſve corporibus, non
                <lb/>
              tam eſſe vim inſitam, quàm ex attractu Terræ im­
                <lb/>
              preſſam; idque poſſe intelligi adjuncto exemplo ip­
                <lb/>
              ſius magnetis. </s>
              <s id="id.000786">Accipito enim, & contineto manu la­
                <lb/>
              minulam ferri paucarum vnciarum. </s>
              <s id="id.000787">Si ſupponatur
                <lb/>
              deinde manui magnes aliquis robuſtiſſimus, expe­
                <lb/>
              riere pondus non iam vnciarum, ſed librarum aliquot
                <lb/>
              eſſe. </s>
              <s id="id.000788">Et quia fatebere hoc pondus non tam eſſe inſi­
                <lb/>
              tum ferro, quàm impreſſum ex attractione magne­
                <lb/>
              tis manui ſuppoſiti; idcircô vbi agitur de pondere
                <lb/>
              ſeu grauitate lapidis, alteriuſve corporis terreni, in­
                <lb/>
              telligi poteſt ea grauitas non tam conuenire huiuſ­
                <lb/>
              modi corpori ex ſe, quàm ex attractione ſuppoſitæ
                <lb/>
              Terræ. </s>
              <s id="id.000789">Quippe & finge quoties ferrum manu ſu­
                <lb/>
              ſtentaſti fuiſſe magnetem ſuppoſitum, quod ſuppo­
                <lb/>
              ſitum tamen ignorares, crederes omninô eiuſmodi
                <lb/>
              pondus eſſe inſitum ipſi ferro, quod eſſet tamen at­
                <lb/>
              tractitium: quid ni igitur idem poſſis de lapide
                <lb/>
              credere, quòd illum nunquam ſuſtentâtis ſine Terra
                <lb/>
              ſuppoſita, quam neſcieris eſſe magnetem ingentem? </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>