Marci of Kronland, Johannes Marcus
,
De proportione motus figurarum recti linearum et circuli quadratura ex motu
,
1648
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 145
>
Scan
Original
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 145
>
page
|<
<
of 145
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
xlink:href
="
063/01/116.jpg
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
vem; habeat verò impulſum æqualem gravitati ſecundæ; exclus à baſi
<
lb
/>
illius locum obtinebit.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Vt ſi orbiculus metallicus baſim ligneam percutiat:
<
expan
abbr
="
ſitq;
">ſitque</
expan
>
hu
<
lb
/>
ius impulſus æqualis gravitati ſecundæ, quâ baſis detinetur à
<
lb
/>
cylindro: cuius pars eſt gravitas propria eiuſdem baſis: dico
<
lb
/>
hunc orbiculum exclusâ à cylindro baſi, illius locum obtinere
<
lb
/>
Vt enim baſis à cylindro excludatur, neceſſe ſuperare illam re
<
lb
/>
ſiſtentiam, dum in cylindro movetur, à gravitate tum propriâ
<
lb
/>
tum alienâ provenientem: quam quidem ſimul collectam
<
lb
/>
metitur diameter eiuſdem cylindri: propterea quòd ultima
<
lb
/>
pars baſis neceſſariò per hanc moveatur. </
s
>
<
s
>At verò impulſus,
<
lb
/>
quo baſis urgetur ab orbiculo graviore, aſſumitur æqualis re
<
lb
/>
ſiſtentiæ ſimul collectæ; in omni ergo puncto motûs cylindri
<
lb
/>
ci eſt maior reſiſtentia:
<
expan
abbr
="
quouſq;
">quouſque</
expan
>
in fine motûs eidem gravita
<
lb
/>
ti fiat æqualis. </
s
>
<
s
>Et quia baſis per 11 huius non niſi ab impulſu
<
lb
/>
fluente movetur; ſuccedet continuò in locum huius orbicu
<
lb
/>
lus movens: ac proinde baſi à cylindro exclusâ eundem lo
<
lb
/>
cum obtinebit. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Dices ſi in fine motûs impulſus eſt æqualis gravitati ſccundæ, in omni
<
lb
/>
verò puncto motûs maior eadem gravitate, quomodo totus impulſus
<
lb
/>
eſſe poteſt æqualis toti gravitati? Nam ſi æqualibus addantur inæqua
<
lb
/>
lia, erunt tota inæqualia: at〈que〉 maius ab acceßione maiori.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Refpondeo illam æquationem non niſi extrinſecè termina
<
lb
/>
ri: cùm partes habeant nullâ duratione commenſurabiles. </
s
>
<
lb
/>
<
s
>Fit ergo quemadmodum in aſcenſionibus ſignorum; ut licet
<
lb
/>
continuò partes maiores aut minores cooriantur; in fine ta
<
lb
/>
men motûs quadrantes inter ſe ſint æquales. </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>