1deſtruitur à corpore reſiſtente eo modo, quo diximus, & dicemus infrà.
Secundò, quia determinari poteſt ad omnem lineam.
Secundò, quia determinari poteſt ad omnem lineam.
Impetus violentus eſt, qui eſt ab extrinſeco, de quo agemus infrà, &
iam ſuprà in lib.1. multa ſunt de eo demonſtrata.
iam ſuprà in lib.1. multa ſunt de eo demonſtrata.
Theorema 15.
Impetus naturalis corporis grauis intenditur dum hoc ipſum deſcendit in
medio libero; demonſtratur, Impetus nouus producitur in ſecundo, ter
tio, quarto, &c. inſtantibus per Th.12. ſed productus in primo conſer
uatur ſecundo, per Th.9. productus ſecundo conſeruatur tertio, produ
ctus tertio conſeruatur quarto per Th.13. igitur ſecundus additur tertio,
tertius primo, ſecundo, quartus primo, ſecundo, & tertio, &c.ſed impetus
additus alteri facit intenſiorem impetum per Ax.1. igitur impetus natu
ralis intenditur, quod crat demonſtrandum.
medio libero; demonſtratur, Impetus nouus producitur in ſecundo, ter
tio, quarto, &c. inſtantibus per Th.12. ſed productus in primo conſer
uatur ſecundo, per Th.9. productus ſecundo conſeruatur tertio, produ
ctus tertio conſeruatur quarto per Th.13. igitur ſecundus additur tertio,
tertius primo, ſecundo, quartus primo, ſecundo, & tertio, &c.ſed impetus
additus alteri facit intenſiorem impetum per Ax.1. igitur impetus natu
ralis intenditur, quod crat demonſtrandum.
Theorema 16.
Hinc motus naturalis deorſum acceleratur;
hoc ipſum ſuppoſui ſuprà
Quod eſſet in hyp.1.2.3. iam verò demonſtro propter quid eſt; ſie enim
hypotheſis in Theorema conuerti poteſt, vt ſæpè monuimus in metho
do; igitur probatur hoc Theorema facilè; creſcit impetus in corpore gra
ui, quod tendit deorſum in libero medio per T. 15. igitur creſcit cauſa
motus; nam impetus eſt cauſa immediata motus naturalis per Th. 51.
ſed quâ proportione creſcit cauſa, debet creſcere effectus per Ax.2. igi
tur motus naturalis deorſum creſcit, id eſt acceleratur, id eſt fit velo
cior, quod erat dem: nec eſt quod aliquis exiſtimet hic à me committi
vitioſum argumentationis circulum; quippe probaui ſuprà creſcere im
petum, quia creſcit motus; iam verò probo creſcere motum, quia creſ
cit impetus; nam primò probaui produci nouum impetum in Th.12. eo
quod ſecundo inſtanti. v.g. ſit eadem cauſa neceſſaria applicata non im
pedita, igitur tàm debet agere ſecundo quàm primo inſtanti, hæc fuit
mea probatio à priori; ſecundò verò probaui ex hypotheſi certa; quia
ſcilicet creſcit motus, cuius veritatem cognoſco ſenſibiliter in ſe, vnde
ſuppono tantùm de illa quod ſit; igitur nullus committitur circulus; nam
diuerſa eſt omninò cognitio. Prima ſcilicet qua cognoſco de motu na
turaliter accelerato quod ſit, quæ mihi, & ruſtico communis eſt. Secun
da verò qua non modò cognoſco de motu illo quod ſit acceleratus, ve
rùm propter quid ſit acceleratus, id eſt cauſam huius accelerationis, id
eſt propter quam attributum hoc ineſt ſubiecto, & hæc eſt vera demon
ſtratio à priori; porrò in Phyſica de effectu ſenſibili ſupponi debet quod
ſit, hoc enim percipitur ſenſu. v. g. ſupponam in Phyſica quod ſit motus
acceleratus, quod ignis ſit calidus, Sol lucidus, nix candida, vinum ru
brum, &c. at verò demonſtrabo propter quid hæc ſint, ſed de his
ſatis.
Quod eſſet in hyp.1.2.3. iam verò demonſtro propter quid eſt; ſie enim
hypotheſis in Theorema conuerti poteſt, vt ſæpè monuimus in metho
do; igitur probatur hoc Theorema facilè; creſcit impetus in corpore gra
ui, quod tendit deorſum in libero medio per T. 15. igitur creſcit cauſa
motus; nam impetus eſt cauſa immediata motus naturalis per Th. 51.
ſed quâ proportione creſcit cauſa, debet creſcere effectus per Ax.2. igi
tur motus naturalis deorſum creſcit, id eſt acceleratur, id eſt fit velo
cior, quod erat dem: nec eſt quod aliquis exiſtimet hic à me committi
vitioſum argumentationis circulum; quippe probaui ſuprà creſcere im
petum, quia creſcit motus; iam verò probo creſcere motum, quia creſ
cit impetus; nam primò probaui produci nouum impetum in Th.12. eo
quod ſecundo inſtanti. v.g. ſit eadem cauſa neceſſaria applicata non im
pedita, igitur tàm debet agere ſecundo quàm primo inſtanti, hæc fuit
mea probatio à priori; ſecundò verò probaui ex hypotheſi certa; quia
ſcilicet creſcit motus, cuius veritatem cognoſco ſenſibiliter in ſe, vnde
ſuppono tantùm de illa quod ſit; igitur nullus committitur circulus; nam
diuerſa eſt omninò cognitio. Prima ſcilicet qua cognoſco de motu na
turaliter accelerato quod ſit, quæ mihi, & ruſtico communis eſt. Secun
da verò qua non modò cognoſco de motu illo quod ſit acceleratus, ve
rùm propter quid ſit acceleratus, id eſt cauſam huius accelerationis, id
eſt propter quam attributum hoc ineſt ſubiecto, & hæc eſt vera demon
ſtratio à priori; porrò in Phyſica de effectu ſenſibili ſupponi debet quod
ſit, hoc enim percipitur ſenſu. v. g. ſupponam in Phyſica quod ſit motus
acceleratus, quod ignis ſit calidus, Sol lucidus, nix candida, vinum ru
brum, &c. at verò demonſtrabo propter quid hæc ſint, ſed de his
ſatis.