116110SIM. PORTII COMMENTAR.
riatio, potiſsimùm in ſuperficie, quæ cognitu diffici-
lis eſt, à quibus proficiſcatur cauſis: iccirco recenſet
ea, quæ ad animalia, & plantas attinere videntur. Sub
ticet ſquamas, cruſtas, & teſtas, quoniam non ſequun
tur concoctionem: vel, quoniam mutantur ab exte-
rioribus cauſis, & non naturalibus. nam in præſentia
de naturalib. mutationum cauſis loquimur. vel quòd
hæ eandem ſeruant rationem, quam in animalib. ter
reſtribus, & volatilibus pili & pennæ. Porrò in plan-
tis enumerat tria, fructus, flores, & plantas, quæ ſe-
cundum concoctionem, naturaliter in multos ab-
eunt colores: & per plantas intellige frondes, & cor-
ticem, quæ fructuum reſpectu ſimiles ſunt operimen
to, & cortexcuti velut dictum eſt ab Ariſtotele. In-
quit antè, quòd ſimul cum concoctione omnes ſu-
munt colorum mutationes: ac ſi velit dicere, quòd o-
mnes mutationes, quas enumerata recipiunt, fiant à
cõcoctione: cùm ipſa non determinetur ad certas mu
tationes ſed circa omnia omnes generet. Et annota
loquendi rationem authoris, cùm inquit ſimul cum
concoctione; & non, à cõcoctione. quoniam hæc duo
habent tertiam cauſam, calidum ſcilicet, tanquam di-
cat, quòd vbi primùm incipit concoctio, fit ibi quoq.
mutatio, etſi in multis non ita citò appareat. Præte-
rea vſus eſt dictione πέψ{ει}, & non πεπάνσ{ει}, quod eſt
maturatione: quoniam πέψισ, id eſt concoctio, vt
antea quoque dictum fuit, communis eſt πέπανσ{ει}, ἑψ@
σ{ει}, {καὶ} ὀ{πτ}ήσ{ει}, hoc eſt, maturationi, elixationi, & aſſatio
ni. & maturatio propriè eſt fructuum. Verùm cùm
hîc in vniuerſum loquatur de omnibus, vtitur com-
muni vocabulo, concoctionis. Male igitur interpre-
tantur, qui dicunt maturationem. Concoctio autem
fiue πέψισ propriè perfectio eſt à naturali calido:
lis eſt, à quibus proficiſcatur cauſis: iccirco recenſet
ea, quæ ad animalia, & plantas attinere videntur. Sub
ticet ſquamas, cruſtas, & teſtas, quoniam non ſequun
tur concoctionem: vel, quoniam mutantur ab exte-
rioribus cauſis, & non naturalibus. nam in præſentia
de naturalib. mutationum cauſis loquimur. vel quòd
hæ eandem ſeruant rationem, quam in animalib. ter
reſtribus, & volatilibus pili & pennæ. Porrò in plan-
tis enumerat tria, fructus, flores, & plantas, quæ ſe-
cundum concoctionem, naturaliter in multos ab-
eunt colores: & per plantas intellige frondes, & cor-
ticem, quæ fructuum reſpectu ſimiles ſunt operimen
to, & cortexcuti velut dictum eſt ab Ariſtotele. In-
quit antè, quòd ſimul cum concoctione omnes ſu-
munt colorum mutationes: ac ſi velit dicere, quòd o-
mnes mutationes, quas enumerata recipiunt, fiant à
cõcoctione: cùm ipſa non determinetur ad certas mu
tationes ſed circa omnia omnes generet. Et annota
loquendi rationem authoris, cùm inquit ſimul cum
concoctione; & non, à cõcoctione. quoniam hæc duo
habent tertiam cauſam, calidum ſcilicet, tanquam di-
cat, quòd vbi primùm incipit concoctio, fit ibi quoq.
mutatio, etſi in multis non ita citò appareat. Præte-
rea vſus eſt dictione πέψ{ει}, & non πεπάνσ{ει}, quod eſt
maturatione: quoniam πέψισ, id eſt concoctio, vt
antea quoque dictum fuit, communis eſt πέπανσ{ει}, ἑψ@
σ{ει}, {καὶ} ὀ{πτ}ήσ{ει}, hoc eſt, maturationi, elixationi, & aſſatio
ni. & maturatio propriè eſt fructuum. Verùm cùm
hîc in vniuerſum loquatur de omnibus, vtitur com-
muni vocabulo, concoctionis. Male igitur interpre-
tantur, qui dicunt maturationem. Concoctio autem
fiue πέψισ propriè perfectio eſt à naturali calido: