Gassendi, Pierre, De proportione qua gravia decidentia accelerantur, 1646

List of thumbnails

< >
101
101
102
102
103
103
104
104
105
105
106
106
107
107
108
108
109
109
110
110
< >
page |< < of 360 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.000749">
                <pb pagenum="78" xlink:href="028/01/118.jpg"/>
              repetam, quod iam inſinuaui, velle te AN, & ND,
                <lb/>
              quod ſpatium eſt triplum, æquali tempore percurri, ac
                <lb/>
              ita rationem incipere triplam, deberéque eodem pro­
                <lb/>
              gredi tenore ex D in T ipſius ND triplam, & ita
                <lb/>
              deinceps; ne id, inquam, repetam: accipiatur non NC,
                <lb/>
              ſed XC infimus triens primæ partis. </s>
              <s id="s.000750">Vis tu tempora
                <lb/>
              XC, & DE eſſe æqualia, quoniam XC eſt triens ip­
                <lb/>
              ſius DE, eo modo, quo vis tempora per NC, & CD,
                <lb/>
              eſſe æqualia; quoniam NC eſt dimidium ipſius CD:
                <lb/>
              Quare, vt, aſſumendo partem analogam ipſi NC, vt
                <lb/>
              putà CD, progrederis deinceps in ratione dupla CD,
                <lb/>
              DF, FK, &c. </s>
              <s id="s.000751">ita aſſumendo partem analogam ipſi
                <lb/>
              XC, progredi deinceps licebit in ratione tripla DE,
                <lb/>
              EH, HB, &c. </s>
              <s id="s.000752">Sequitur quoque te recidiſſe in illud
                <lb/>
              ipſum incommodum, quod deduxi antè aduerſus
                <lb/>
              eandem rationem duplam: nempe, vt debeas admit­
                <lb/>
              tere, peracto primo tempore in percurrendo aliquo
                <lb/>
              ſpatio, percurri deinceps debere ſpatia omninò infini­
                <lb/>
              ta, priuſquam finis temporis alterius æqualis adueniat.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.000753">Quippe, ſi vt tu biſecuiſti partem primam AC in N,
                <lb/>
              ita cæteræ biſcentur in S, V, &c. </s>
              <s id="s.000754">Quemadmodum
                <lb/>
              tempus NC fit per te dimidium temporis AN, ita
                <lb/>
              tempus CS erit dimidium temporis NC, & tempus
                <lb/>
              SD dimidium temporis CS, &c. </s>
              <s id="s.000755">Et vtcumque con­
                <lb/>
              tendas iam, incipiendum eſſe non à puncto A, ſed à
                <lb/>
              puncto N: idem nihilominùs ſequetur. </s>
              <s id="s.000756">Nam rema­
                <lb/>
              nente eadem biſectiore partium, ac habentibus, ſe
                <lb/>
              dimidiis eadem ratione, qua habent tota; cùm ſi ex
                <lb/>
              N in C certus velocitatis gradus acquiratur, is ſit dein­
                <lb/>
              de in S duplus, ac pari ratione eſſe debeat in D qua-</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>