Bošković, Ruđer Josip
,
Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Notes
Handwritten
Figures
Content
Thumbnails
page
|<
<
(66)
of 389
>
>|
<
echo
version
="
1.0RC
">
<
text
xml:lang
="
la
"
type
="
free
">
<
div
type
="
section
"
level
="
0
"
n
="
0
">
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
pb
o
="
66
"
file
="
0118
"
n
="
118
"
rhead
="
THEORIÆ
"/>
continuitatis legem. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Quando plano aliquo ſpeculo lux excip
<
emph
style
="
super
">i</
emph
>
-
<
lb
/>
<
note
position
="
left
"
xlink:label
="
note-0118-01
"
xlink:href
="
note-0118-01a
"
xml:space
="
preserve
">continuis nuſ-
<
lb
/>
quam interru-
<
lb
/>
ptis, aut mu-
<
lb
/>
tatis.</
note
>
tur, pars refringitur, pars reflectitur: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">in reflexione, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">refra-
<
lb
/>
ctione, uti eam olim creditum eſt fieri, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">etiamnum a non-
<
lb
/>
nullis creditur, per impulſionem nimirum, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">incurſum imme-
<
lb
/>
diatum, fieret violatio quædam continui motus mutata linea
<
lb
/>
recta in aliam; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſed jam hoc Newtonus advertit, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ejuſmodi
<
lb
/>
ſaltum abſtulit, explicando ea phænomena per vires in aliqua
<
lb
/>
diſtantia agentes, quibus fit, ut quævis particula luminis mo-
<
lb
/>
tum incurvet paullatim in acceſſu ad ſuperficiem reflectentem,
<
lb
/>
vel refringentem ; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">unde acceſſuum, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">receſſuum lex, veloci-
<
lb
/>
tas , directionum flexus, omnia juxta continuitatis legem mu-
<
lb
/>
tantur. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Quin in mea. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Theoria non in aliqua vicinia tan-
<
lb
/>
tum incipit flexus ille, ſed quodvis materiæ punctum a Mun-
<
lb
/>
di initio unicam quandam continuam deſcripſit orbitam, pen-
<
lb
/>
dentem a continua illa virium lege, quam exprimit figura 1,
<
lb
/>
quæ ad diſtantias quaſcunque protenditur ; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">quam quidem li-
<
lb
/>
neæ continuitatem nec liberæ turbant animarum vires, quas iti-
<
lb
/>
dem non niſi juxta continuitatis legem exerceri a nobis arbi-
<
lb
/>
tror; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">unde fit, ut quemadmodum omnem accuratam quietem,
<
lb
/>
ita omnem accurate rectilineum motum, omnem accurate cir-
<
lb
/>
cularem, ellipticum, parabolicum excludam; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">quod tamen aliis
<
lb
/>
quoque ſententiis omnibus commune eſſe debet; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">cum admodum
<
lb
/>
facile ſit demonſtrare, ubique eſſe perturbationem quandam ,
<
lb
/>
& </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">mutationum cauſas, quæ non permittant ejuſmodi linearum
<
lb
/>
nobis ita ſimplicium accuratas orbitas in motibus.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">146. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Et quidem ut in iis omnibus, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">aliis ejuſmodi Natura
<
lb
/>
<
note
position
="
left
"
xlink:label
="
note-0118-02
"
xlink:href
="
note-0118-02a
"
xml:space
="
preserve
">Apparens ſal-
<
lb
/>
tus in diffuſio-
<
lb
/>
ne reflexi, ac
<
lb
/>
refracti lumi-
<
lb
/>
nis.</
note
>
ſemper in mea Theoria accuratiſſimam continuitatem obſervat,
<
lb
/>
ita & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">hic in reflexionibus, ac refractionibus luminis. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">At eſt
<
lb
/>
aliud ea in re, in quo continuitatis violatio quædam haberi vi-
<
lb
/>
deatur, quam, qui rem altius perpendat, credet primo quidem
<
lb
/>
ſervari itidem accurate a Natura, tum ulterius progreſſus, in-
<
lb
/>
veniet affectari tantummodo, non ſervari. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Id autem eſt ipſa lu-
<
lb
/>
minis diffuſio, atque denſitas. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Videtur prima fronte diſcindi radius
<
lb
/>
in duos, qui hiatu quodam intermedio a ſe invicem divellantur
<
lb
/>
velut per ſaltum, alia parte reflexa, alia refracta, ſine ullo in-
<
lb
/>
termedio flexu cujuſpiam. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Alius itidem videtur admitti ibi-
<
lb
/>
dem ſaltus quidam: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſi enim radius integer excipiatur priſmate
<
lb
/>
ita, ut una pars reflectatur, alia tranſmittatur, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">prodeat etiam
<
lb
/>
e ſecunda ſuperficie, tum ipſum priſma ſenſim convertatur; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ubi
<
lb
/>
ad certum devenitur in converſione angulum, lux, quæ datam
<
lb
/>
habet refrangibilitatem, jam non egreditur, ſed reflectitur in
<
lb
/>
totum; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ubi itidem videtur fieri tranſitus a prioribus angulis cum
<
lb
/>
ſuperficie ſemper minoribus, ſed jacentibus ultra ipſam, ad an-
<
lb
/>
gulum reflexionis æqualem angulo incidentiæ, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">jacentem citra,
<
lb
/>
ſine ulla reflexione in angulis intermediis minoribus ab ipſa ſu-
<
lb
/>
perficie ad ejuſmodi finitum angulum.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">147. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Huic cuidam velut læſioni continuitatis videtur re-
<
lb
/>
<
note
position
="
left
"
xlink:label
="
note-0118-03
"
xlink:href
="
note-0118-03a
"
xml:space
="
preserve
">Apparens con-
<
lb
/>
ciliatio cum le-</
note
>
ſponderi poſſe per illam lucem, quæ reflectitur , vel </
s
>
</
p
>
</
div
>
</
text
>
</
echo
>