Bošković, Ruđer Josip, Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium

List of thumbnails

< >
1
1
2
2
3
3
4
4
5
5
6
6
7
7
8
8
9
9
10
10
< >
page |< < (67) of 389 > >|
    <echo version="1.0RC">
      <text xml:lang="la" type="free">
        <div type="section" level="0" n="0">
          <p>
            <s xml:space="preserve">
              <pb o="67" file="0119" n="119" rhead="PARS PRIMA."/>
            gitur irregulariter in quibuſvis angulis. </s>
            <s xml:space="preserve">Jam olim enim obſer-
              <lb/>
              <note position="right" xlink:label="note-0119-01" xlink:href="note-0119-01a" xml:space="preserve">ge continuita-.
                <lb/>
              tis per radios ir
                <lb/>
              regulariter diſ.
                <lb/>
              perſos.</note>
            vatum eſt illud, ubi lucis radius reflectitur, non reflecti totum
              <lb/>
            ita, ut angulus reflexionis æquetur angulo incidentiæ, ſed par-
              <lb/>
            tem diſpergi quaquaverſus; </s>
            <s xml:space="preserve">quam ob cauſam ſi Solis radius in
              <lb/>
            partem quandam ſpeculi incurrat, quicunque eſt in conclavi ,
              <lb/>
            videt, qui ſit ille locus, in quem incurrit radius, quod utique
              <lb/>
            non fieret, niſi e ſolaribus illis directis radiis etiam ad oculum
              <lb/>
            ipſius radii devenirent , egreſſi in omnibus iis directionibus ,
              <lb/>
            quæ ad omnes oculi poſitiones tendunt; </s>
            <s xml:space="preserve">licet ibi quidem ſatis
              <lb/>
            intenſum lumen non appareat, niſi in directione faciente angu-
              <lb/>
            lum reflexionis æqualem incidentiæ, in qua reſilit maxima lu-
              <lb/>
            minis pars. </s>
            <s xml:space="preserve">Et quidem hiſce radiis redeuntibus in angulis hiſ-
              <lb/>
            ce inæqualibus egregie utitur Newtonus in fine Opticæ ad ex-
              <lb/>
            plicandos colores laminarum craſſarum: </s>
            <s xml:space="preserve">& </s>
            <s xml:space="preserve">eadem irregularis di-
              <lb/>
            ſperſio in omnes plagas ad ſenſum habetur in tenui parte, ſed
              <lb/>
            tamen in aliqua, radii refracti. </s>
            <s xml:space="preserve">Hinc inter vividum illum
              <lb/>
            reſlexum radium, & </s>
            <s xml:space="preserve">refractum, habetur intermedia omnis ejuſ-
              <lb/>
            modi radiorum ſeries in omnibus iis intermediis angulis pro-
              <lb/>
            deuntium, & </s>
            <s xml:space="preserve">ſic etiam ubi tranſitur a refractione ad reflexio-
              <lb/>
            nem in totum, videtur per hoſce intermedios angulos res poſ-
              <lb/>
            ſe fieri citiſſimo tranſitu per ipſos, atque idcirco illæſa perſe-
              <lb/>
            verare continuitas.</s>
            <s xml:space="preserve"/>
          </p>
          <p>
            <s xml:space="preserve">148. </s>
            <s xml:space="preserve">Verum ſi adhuc altius perpendatur res; </s>
            <s xml:space="preserve">patebit in illa
              <lb/>
              <note position="right" xlink:label="note-0119-02" xlink:href="note-0119-02a" xml:space="preserve">Cur ea appa-
                <lb/>
              rens tantum :
                <lb/>
              vera concilia-
                <lb/>
              tio per conti-
                <lb/>
              nuitatem viæ
                <lb/>
              cujuſvis puncti
                <lb/>
              lucis.</note>
            intermedia ſerie non haberi accuratam continuitatem, ſed ap-
              <lb/>
            parentem quandam, quam Natura affectat, non accurate ſervat
              <lb/>
            illæſam. </s>
            <s xml:space="preserve">Nam lumen in mea Theoria non eſt corpus quod-
              <lb/>
            dam continuum, quod diffundatur continuo per illud omne ſpa-
              <lb/>
            tium, ſed eſt aggregatum punctorum a ſe invicem disjuncto-
              <lb/>
            rum, atque diſtantium, quorum quodlibet ſuam percurrit viam
              <lb/>
            disjunctam a proximi via per aliquod intervallum. </s>
            <s xml:space="preserve">Continui-
              <lb/>
            tas ſervatur accuratiſſime in ſingulorum punctorum viis, non in
              <lb/>
            diffuſione ſubſtantiæ non continuæ, & </s>
            <s xml:space="preserve">quo pacto ea in omnibus
              <lb/>
            iis motibus ſervetur, & </s>
            <s xml:space="preserve">mutetur, mutata inclinatione inciden-
              <lb/>
            tiæ, via a ſingulis punctis deſcripta ſine ſaltu, ſatis luculenter ex-
              <lb/>
            poſui in ſecunda parte meæ diſſertationis De Lumine a num. </s>
            <s xml:space="preserve">98.
              <lb/>
            </s>
            <s xml:space="preserve">Sed hæc ad applicationem jam pertinent Theoriæ ad Phyſicam.</s>
            <s xml:space="preserve"/>
          </p>
          <p>
            <s xml:space="preserve">149. </s>
            <s xml:space="preserve">Haud multum abſimiles ſunt alii quidam caſus, in qui-
              <lb/>
              <note position="right" xlink:label="note-0119-03" xlink:href="note-0119-03a" xml:space="preserve">Quo pacto ſer-
                <lb/>
              vetur coatinui-
                <lb/>
              tas in quibuſ-
                <lb/>
              dam caſibus ,
                <lb/>
              in quibus vi-
                <lb/>
              detur lædi.</note>
            bus ſingula continuitatem obſervant, non aggregatum utique
              <lb/>
            non continuum, ſed partibus disjunctis conſtans. </s>
            <s xml:space="preserve">Hujuſmo-
              <lb/>
            di eſt ex. </s>
            <s xml:space="preserve">gr. </s>
            <s xml:space="preserve">altitudo cujuſdam domus, quæ ædificatur de no-
              <lb/>
            vo, cui cum ſeries nova adjungitur lapidum determinatæ cu-
              <lb/>
            juſdam altitudinis, per illam additionem repente videtur cre-
              <lb/>
            ſcere altitudo domus, ſine tranſitu per altitudines intermedias:
              <lb/>
            </s>
            <s xml:space="preserve">& </s>
            <s xml:space="preserve">ſi dicatur id non eſſe Naturæ opus, ſed artis; </s>
            <s xml:space="preserve">poteſt difficul-
              <lb/>
            tas transferri facile ad naturæ opera, ut ubi diverſa inducuntur
              <lb/>
            glaciei ſtrata, vel in aliis incruſtationibus, ac in iis omnibus
              <lb/>
            caſibus, in quibus incrementum fit per externam applicationem
              <lb/>
            partium, ubi acceſſiones finitæ videntur acquiri ſimul totæ </s>
          </p>
        </div>
      </text>
    </echo>