Bošković, Ruđer Josip
,
Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Notes
Handwritten
Figures
Content
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 389
>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 389
>
page
|<
<
(67)
of 389
>
>|
<
echo
version
="
1.0RC
">
<
text
xml:lang
="
la
"
type
="
free
">
<
div
type
="
section
"
level
="
0
"
n
="
0
">
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
pb
o
="
67
"
file
="
0119
"
n
="
119
"
rhead
="
PARS PRIMA.
"/>
gitur irregulariter in quibuſvis angulis. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Jam olim enim obſer-
<
lb
/>
<
note
position
="
right
"
xlink:label
="
note-0119-01
"
xlink:href
="
note-0119-01a
"
xml:space
="
preserve
">ge continuita-.
<
lb
/>
tis per radios ir
<
lb
/>
regulariter diſ.
<
lb
/>
perſos.</
note
>
vatum eſt illud, ubi lucis radius reflectitur, non reflecti totum
<
lb
/>
ita, ut angulus reflexionis æquetur angulo incidentiæ, ſed par-
<
lb
/>
tem diſpergi quaquaverſus; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">quam ob cauſam ſi Solis radius in
<
lb
/>
partem quandam ſpeculi incurrat, quicunque eſt in conclavi ,
<
lb
/>
videt, qui ſit ille locus, in quem incurrit radius, quod utique
<
lb
/>
non fieret, niſi e ſolaribus illis directis radiis etiam ad oculum
<
lb
/>
ipſius radii devenirent , egreſſi in omnibus iis directionibus ,
<
lb
/>
quæ ad omnes oculi poſitiones tendunt; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">licet ibi quidem ſatis
<
lb
/>
intenſum lumen non appareat, niſi in directione faciente angu-
<
lb
/>
lum reflexionis æqualem incidentiæ, in qua reſilit maxima lu-
<
lb
/>
minis pars. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Et quidem hiſce radiis redeuntibus in angulis hiſ-
<
lb
/>
ce inæqualibus egregie utitur Newtonus in fine Opticæ ad ex-
<
lb
/>
plicandos colores laminarum craſſarum: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">& </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">eadem irregularis di-
<
lb
/>
ſperſio in omnes plagas ad ſenſum habetur in tenui parte, ſed
<
lb
/>
tamen in aliqua, radii refracti. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Hinc inter vividum illum
<
lb
/>
reſlexum radium, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">refractum, habetur intermedia omnis ejuſ-
<
lb
/>
modi radiorum ſeries in omnibus iis intermediis angulis pro-
<
lb
/>
deuntium, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſic etiam ubi tranſitur a refractione ad reflexio-
<
lb
/>
nem in totum, videtur per hoſce intermedios angulos res poſ-
<
lb
/>
ſe fieri citiſſimo tranſitu per ipſos, atque idcirco illæſa perſe-
<
lb
/>
verare continuitas.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">148. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Verum ſi adhuc altius perpendatur res; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">patebit in illa
<
lb
/>
<
note
position
="
right
"
xlink:label
="
note-0119-02
"
xlink:href
="
note-0119-02a
"
xml:space
="
preserve
">Cur ea appa-
<
lb
/>
rens tantum :
<
lb
/>
vera concilia-
<
lb
/>
tio per conti-
<
lb
/>
nuitatem viæ
<
lb
/>
cujuſvis puncti
<
lb
/>
lucis.</
note
>
intermedia ſerie non haberi accuratam continuitatem, ſed ap-
<
lb
/>
parentem quandam, quam Natura affectat, non accurate ſervat
<
lb
/>
illæſam. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Nam lumen in mea Theoria non eſt corpus quod-
<
lb
/>
dam continuum, quod diffundatur continuo per illud omne ſpa-
<
lb
/>
tium, ſed eſt aggregatum punctorum a ſe invicem disjuncto-
<
lb
/>
rum, atque diſtantium, quorum quodlibet ſuam percurrit viam
<
lb
/>
disjunctam a proximi via per aliquod intervallum. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Continui-
<
lb
/>
tas ſervatur accuratiſſime in ſingulorum punctorum viis, non in
<
lb
/>
diffuſione ſubſtantiæ non continuæ, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">quo pacto ea in omnibus
<
lb
/>
iis motibus ſervetur, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">mutetur, mutata inclinatione inciden-
<
lb
/>
tiæ, via a ſingulis punctis deſcripta ſine ſaltu, ſatis luculenter ex-
<
lb
/>
poſui in ſecunda parte meæ diſſertationis De Lumine a num. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">98.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Sed hæc ad applicationem jam pertinent Theoriæ ad Phyſicam.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">149. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Haud multum abſimiles ſunt alii quidam caſus, in qui-
<
lb
/>
<
note
position
="
right
"
xlink:label
="
note-0119-03
"
xlink:href
="
note-0119-03a
"
xml:space
="
preserve
">Quo pacto ſer-
<
lb
/>
vetur coatinui-
<
lb
/>
tas in quibuſ-
<
lb
/>
dam caſibus ,
<
lb
/>
in quibus vi-
<
lb
/>
detur lædi.</
note
>
bus ſingula continuitatem obſervant, non aggregatum utique
<
lb
/>
non continuum, ſed partibus disjunctis conſtans. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Hujuſmo-
<
lb
/>
di eſt ex. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">gr. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">altitudo cujuſdam domus, quæ ædificatur de no-
<
lb
/>
vo, cui cum ſeries nova adjungitur lapidum determinatæ cu-
<
lb
/>
juſdam altitudinis, per illam additionem repente videtur cre-
<
lb
/>
ſcere altitudo domus, ſine tranſitu per altitudines intermedias:
<
lb
/>
</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">& </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſi dicatur id non eſſe Naturæ opus, ſed artis; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">poteſt difficul-
<
lb
/>
tas transferri facile ad naturæ opera, ut ubi diverſa inducuntur
<
lb
/>
glaciei ſtrata, vel in aliis incruſtationibus, ac in iis omnibus
<
lb
/>
caſibus, in quibus incrementum fit per externam applicationem
<
lb
/>
partium, ubi acceſſiones finitæ videntur acquiri ſimul totæ </
s
>
</
p
>
</
div
>
</
text
>
</
echo
>