119105DE MAGNETE.
tes enim nunquam aliquid de virtute amittere, quamvis eodem die
plurima ferramenta ipſis applicata fuerint.
plurima ferramenta ipſis applicata fuerint.
Eſt hoc profecto admodum paradoxon, nam ſi Magnes tantun-
dem ſuæ virtutis cum Ferro communicet, quantum Ferrum recipit,
tum ſæpe lamella magnitudinis determinatæ acquiſiviſſet {1/8} partem vi-
rium Magnetis, adeoque 8 lamellæ vim æqualem illi, quam Ma-
gnes habet, accepiſſent; & 64 lamellæ octies vim totam Magnetis
adeptæ fuiſſent, ſive octies orbatus fuiſſet Magnes penitus ſuâ vir-
tute: verum Magnes eandem vim ſemper conſervat, etiamſi intra
horam non modo 64 ferramenta, ſed duplo plura ſuper eo ducan-
tur, imo obſervante Normanno, etiamſi 10000 laminæ, Acuſve
ipſi affrictæ fuerint.
dem ſuæ virtutis cum Ferro communicet, quantum Ferrum recipit,
tum ſæpe lamella magnitudinis determinatæ acquiſiviſſet {1/8} partem vi-
rium Magnetis, adeoque 8 lamellæ vim æqualem illi, quam Ma-
gnes habet, accepiſſent; & 64 lamellæ octies vim totam Magnetis
adeptæ fuiſſent, ſive octies orbatus fuiſſet Magnes penitus ſuâ vir-
tute: verum Magnes eandem vim ſemper conſervat, etiamſi intra
horam non modo 64 ferramenta, ſed duplo plura ſuper eo ducan-
tur, imo obſervante Normanno, etiamſi 10000 laminæ, Acuſve
ipſi affrictæ fuerint.
An igitur Magnes novam vim aliunde continuo acquirit, illi æ-
qualem, quam communicat? Nam ope ex ſe emiſſorum effluvio-
rum fieri communicatio nequit, quia horum tam æquabilis & ſubita-
nea generatio, qualis deſideraretur cum ferramenta plurima ſubito in-
tra anguſtiſſimum temporis ſpatium ipſi applicantur, fieri non poteſt.
Unde igitur hæ vires attrahentes, & tam æquabili copia accedent ad
Magnetem, ut nihil ullo affrictu hic amiſiſſe videatur? An non potius
Lapis nihil de ſua ſubſtantia communicat cum ferro, ſed tantum vim,
in metallo ſemper latentem, excitat, & quietam deducit in actum? Nam
nonnunquam contingit, ut Ferrum ſuper Magnete ductum, majus
pondus elevet, quam ipſe Magnes, obſervante de la Hirio in
L’Hiſt. de L’Acad. Roy. A°. 1717. Hic virium in Ferro ſupra Ma-
gnetem exceſſus, an ab ipſo Magnete orietur? tum minus erit in
cauſa quam in effectu, quod repugnat: ſed ſi vis major in Ferro la-
tuerit, quæ a Magnete in actum modo deducitur, intelligi poteſt
aliquid, ut & quomodo Magnes in innumeris ferramentis eodem
die vim excitaverit. demonſtrari hic tamen poteſt nihil.
qualem, quam communicat? Nam ope ex ſe emiſſorum effluvio-
rum fieri communicatio nequit, quia horum tam æquabilis & ſubita-
nea generatio, qualis deſideraretur cum ferramenta plurima ſubito in-
tra anguſtiſſimum temporis ſpatium ipſi applicantur, fieri non poteſt.
Unde igitur hæ vires attrahentes, & tam æquabili copia accedent ad
Magnetem, ut nihil ullo affrictu hic amiſiſſe videatur? An non potius
Lapis nihil de ſua ſubſtantia communicat cum ferro, ſed tantum vim,
in metallo ſemper latentem, excitat, & quietam deducit in actum? Nam
nonnunquam contingit, ut Ferrum ſuper Magnete ductum, majus
pondus elevet, quam ipſe Magnes, obſervante de la Hirio in
L’Hiſt. de L’Acad. Roy. A°. 1717. Hic virium in Ferro ſupra Ma-
gnetem exceſſus, an ab ipſo Magnete orietur? tum minus erit in
cauſa quam in effectu, quod repugnat: ſed ſi vis major in Ferro la-
tuerit, quæ a Magnete in actum modo deducitur, intelligi poteſt
aliquid, ut & quomodo Magnes in innumeris ferramentis eodem
die vim excitaverit. demonſtrari hic tamen poteſt nihil.
EXPERIMENTUM XXXIX.
Magnes multo fortius attrahit Ferrum purum, quam rubiginoſum:
quia rubigo eſt ſpecies Vitrioli, ſive Sal mixtum cum Ferri particu-
lis; demonſtravimus autem ſupra in Chemicâ Magnetis Analyſi,
Salem vires Magneticas coërcere, atque ad ſilentium deducere,
quia rubigo eſt ſpecies Vitrioli, ſive Sal mixtum cum Ferri particu-
lis; demonſtravimus autem ſupra in Chemicâ Magnetis Analyſi,
Salem vires Magneticas coërcere, atque ad ſilentium deducere,