1totam, motum producet ſibi æqualem, hoc eſt duplum. Jm
meritò hic aliqui turbantur, hæſitantque quia inquiunt, licet
quandoque velocius feratur in eodem tempore per ſpatium du
plum, non tamen conſtare an illa virtus Locomotiua ſit du
pla, an in aliâ proportione. Verùm hi naturam grauitatis &
Impulſus videntur ignorare, illam ceu ex atomis conflantes:
quæ proinde aliquo numero, aut magnitudine ſit menſurabi
lis. At verò quis qualitates ſenſum latentes, & vix ab animo
perſpici valentes menſurabit? quin ipſam coulis ſubiectam al
bedinem quis duplam alteri dabit: Sicuti ergo illas qualita
tes non niſi ex effectu noſcim9; ita ex huius partitione in partes
analogas ſecamus: ut dupla ſit virtus, quæ effectum producit
duplum; impulſus ergo ſeu grauitas dicetur dupla, quæ mo
tum valet producere duplum. Eſt autem de ratione motus
habere extenſionem, & in tempore fieri determinato: & ut
tanto magis ſit perfectus, quanto| minùs temporis inſumit.
Semiſſis ergo temporis, perfectionem dabit duplam. & quia in
altera ſemiſſe motum producit æqualem, perfectio dupla, eo
dem tempore mouebit per ſpatium duplum. Confirmatur
ex ijs, quæ poſtea dicam ad quæſt. de cauſa inæqualis reflexio
nis: nimirum motum eſſe plagam continuatam in illo medio,
in quo fit motus: atque impulſum à plagâ incipientem in aliam
plagam illi æqualem deſtinari: quâ conſecutâ motus termi
natur. Cùm ergo Impulſus ſit æqualis plagæ, neceſſe illam
in motu continuatam plagam huic eſſe æqualem. & quia medi
um unius eſt rationis, neque magis in una, quàm aliâ parte reſi
ſtit, erunt partes medij in eâ ratione, in quâ illarum plaga.
Medium ergo duplum abſumet plagam duplam. At verò Pla
ga dupla non niſi ab impulſu æquali, id eſt duplo eſſe poteſt:
Impulſus ergo duplus per medium mouebit duplum. De
inde cùm velocitas motûs proueniat à minori reſiſtentia
meritò hic aliqui turbantur, hæſitantque quia inquiunt, licet
quandoque velocius feratur in eodem tempore per ſpatium du
plum, non tamen conſtare an illa virtus Locomotiua ſit du
pla, an in aliâ proportione. Verùm hi naturam grauitatis &
Impulſus videntur ignorare, illam ceu ex atomis conflantes:
quæ proinde aliquo numero, aut magnitudine ſit menſurabi
lis. At verò quis qualitates ſenſum latentes, & vix ab animo
perſpici valentes menſurabit? quin ipſam coulis ſubiectam al
bedinem quis duplam alteri dabit: Sicuti ergo illas qualita
tes non niſi ex effectu noſcim9; ita ex huius partitione in partes
analogas ſecamus: ut dupla ſit virtus, quæ effectum producit
duplum; impulſus ergo ſeu grauitas dicetur dupla, quæ mo
tum valet producere duplum. Eſt autem de ratione motus
habere extenſionem, & in tempore fieri determinato: & ut
tanto magis ſit perfectus, quanto| minùs temporis inſumit.
Semiſſis ergo temporis, perfectionem dabit duplam. & quia in
altera ſemiſſe motum producit æqualem, perfectio dupla, eo
dem tempore mouebit per ſpatium duplum. Confirmatur
ex ijs, quæ poſtea dicam ad quæſt. de cauſa inæqualis reflexio
nis: nimirum motum eſſe plagam continuatam in illo medio,
in quo fit motus: atque impulſum à plagâ incipientem in aliam
plagam illi æqualem deſtinari: quâ conſecutâ motus termi
natur. Cùm ergo Impulſus ſit æqualis plagæ, neceſſe illam
in motu continuatam plagam huic eſſe æqualem. & quia medi
um unius eſt rationis, neque magis in una, quàm aliâ parte reſi
ſtit, erunt partes medij in eâ ratione, in quâ illarum plaga.
Medium ergo duplum abſumet plagam duplam. At verò Pla
ga dupla non niſi ab impulſu æquali, id eſt duplo eſſe poteſt:
Impulſus ergo duplus per medium mouebit duplum. De
inde cùm velocitas motûs proueniat à minori reſiſtentia