Lucretius - De rerum natura: Libri Sex

Scan	Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40

1 Ennius aeternis exponit versibus edens;
Quo neque permanent animae, neque corpora nostra;
Sed quaedam simulacra modis pallentia miris.
Unde sibi exortam semper florentis Homeri
Commemorat speciem, lacrumas & fundere salsas
Coepisse, & rerum naturam expandere dictis.
Quapropter bene eum superis de rebus habenda
Nobis est ratio; solis, lunaeque meatus
Qua fiant ratione; & qua vi quaeque gerantur
In terris: tum cumprimis ratione sagaci
Unde anima, atque animi constet natura videndum:
Et quae res nobis vigilantibus obvia, mentes
Terrificent, morbo adfectis, somnoque sepultis:
Cernere uti videamur eos, audireque coram,
Morte obita quorum tellus amplectitur ossa.
Nec me animi fallit Graiorum obscura reperta
Difficile inlustrare Latinis versibus esse:
Multa novis verbis praesertim cum sit agendum,
Propter egestatem linguae, & rerum novitatem.
Sed tua me virtus tamen & sperata voluptas
Suavis amicitiae, quemvis efferre laborem
Suadet, & inducit noctes vigilare serenas,
Quaerentem dictis quibus; & quo carmine demum
Clara tuae possim praepandere lumina menti;
Res quibus occultas penitus, convisere possis.

Hunc igitur terrorem animi, tenebrasque necesse est
Non rady solis, neque lucida tela diei
Discutiant, sed naturae species, ratioque;
Principium hinc cuius nobis exordia sumet,
Nullam rem e nihilo gigni divinitus umquam.
Quippe ita formido mortalis continet omnis,
Quod multa in terris fieri, caeloque tuentur;

Page concordance

Text layer

Text normalization

Search

Scan	Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40

Scan	Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40

Scan	Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40