126HERONIS
ſurſum habente aqua ingrediatur;
aër quidem ex vaſe exce-
dit; ſuperatus autem à multa aqua rurſus admiſcetur, &
complicatur, ita ut aqua fiat, eodem modo aëre in cucur-
bitula corrupto, attenuatoque ab igne, & elapſo per vaſis
raritates exinanitus intra locus attrahit circumpoſitam ma-
teriam qualiſcunque ſit, cum vero cucurbitula reſpirave-
rit, aër in evacuatum locum ſuccedit materia non amplius
attracta, dicentes igitur univerſe nihil omnino vacuum
eſſe, poſſunt ad hæc multa excogitare argumenta, & for-
taſſe oratione magis perſuadere, cum tamen nullam ſenſi-
bilem demonſtrationem afferant. At vero ſi oſtenſum fuerit
in his quæ apparent, & ſub ſenſum cadunt, vacuum quidem
coacervatum eſſe præter naturam factum, natura autem va-
cuum eſſe ſecundum parvas partes diſſeminatum: & corpora
ipſa per compreſſionem diſſeminata vacua replere: nullo
modo amplius audiendi erunt, qui probabiles de his afferunt
rationes. Conſtruatur enim ſphæra craſſitudinem habens la-
minæ, ut ne facile rumpatur, continens que circiter cotylas
octo, & undique præcluſa: oportet igitur ipſam perforare,
& ſiphonem æreum, hoc eſt tubum gracilem demittere non
contingentem locum, qui puncto perforato ſecundum dia-
metrum opponitur, ita ut aqua fluere poſſit; alia autem
ipſis pars extra ſphæram emineat circiter digitos tres, & am-
bitum foraminis, per quod ſiphon demittitur, ſtanno præ-
cludere oportet, tum ſiphonem, tum extrinſecam ſphæræ
ſuperficiem comprehendentes, ut cum volumus ore per ſi-
phonem inflare, ſpiritus ex ſphera nullo modo excidat. Ita-
que inſpiciamus quæ contingunt: aëre enim in ipſa exi-
ſtente, quemadmodum & in aliis vaſis quæ vacua appellan-
tur, totumque qui in ipſa locum replente: & per conti-
nuationem quandam ad ejus ambitum applicato: nullo de-
nique loco ut arbitrantur penitus exiſtente vacuo, neque
aquam immittere poſſemus, neque alium aërem non exce-
dente priori aëre qui in ipſa erat: & ſi multa vi
dit; ſuperatus autem à multa aqua rurſus admiſcetur, &
complicatur, ita ut aqua fiat, eodem modo aëre in cucur-
bitula corrupto, attenuatoque ab igne, & elapſo per vaſis
raritates exinanitus intra locus attrahit circumpoſitam ma-
teriam qualiſcunque ſit, cum vero cucurbitula reſpirave-
rit, aër in evacuatum locum ſuccedit materia non amplius
attracta, dicentes igitur univerſe nihil omnino vacuum
eſſe, poſſunt ad hæc multa excogitare argumenta, & for-
taſſe oratione magis perſuadere, cum tamen nullam ſenſi-
bilem demonſtrationem afferant. At vero ſi oſtenſum fuerit
in his quæ apparent, & ſub ſenſum cadunt, vacuum quidem
coacervatum eſſe præter naturam factum, natura autem va-
cuum eſſe ſecundum parvas partes diſſeminatum: & corpora
ipſa per compreſſionem diſſeminata vacua replere: nullo
modo amplius audiendi erunt, qui probabiles de his afferunt
rationes. Conſtruatur enim ſphæra craſſitudinem habens la-
minæ, ut ne facile rumpatur, continens que circiter cotylas
octo, & undique præcluſa: oportet igitur ipſam perforare,
& ſiphonem æreum, hoc eſt tubum gracilem demittere non
contingentem locum, qui puncto perforato ſecundum dia-
metrum opponitur, ita ut aqua fluere poſſit; alia autem
ipſis pars extra ſphæram emineat circiter digitos tres, & am-
bitum foraminis, per quod ſiphon demittitur, ſtanno præ-
cludere oportet, tum ſiphonem, tum extrinſecam ſphæræ
ſuperficiem comprehendentes, ut cum volumus ore per ſi-
phonem inflare, ſpiritus ex ſphera nullo modo excidat. Ita-
que inſpiciamus quæ contingunt: aëre enim in ipſa exi-
ſtente, quemadmodum & in aliis vaſis quæ vacua appellan-
tur, totumque qui in ipſa locum replente: & per conti-
nuationem quandam ad ejus ambitum applicato: nullo de-
nique loco ut arbitrantur penitus exiſtente vacuo, neque
aquam immittere poſſemus, neque alium aërem non exce-
dente priori aëre qui in ipſa erat: & ſi multa vi