124 dem immobilem figens in puncto E, eritq́;
is arcus
GH. Quo facto, diuido arcum GH in duas partes
æquales in puncto I. Deinde à duobus arcubus MQ &
MP, detraho duos arcus, qui ſint arcubus IG & IH
æquales, eruntq́; ij arcus MN, & MO. Præterea à pun-
cto C ad duo puncta N & O, duco duas lineas rectas,
CR & CS. Atq; ita prodibit angulus rectilineus, RCS,
angulo DEF æqualis, cujus dimidium erit ab vna par-
te lineæ AB, dimidium verò ab altera, quod facere in-
ſtitueramus, vt apparet in præcedenti figura.
GH. Quo facto, diuido arcum GH in duas partes
æquales in puncto I. Deinde à duobus arcubus MQ &
MP, detraho duos arcus, qui ſint arcubus IG & IH
æquales, eruntq́; ij arcus MN, & MO. Præterea à pun-
cto C ad duo puncta N & O, duco duas lineas rectas,
CR & CS. Atq; ita prodibit angulus rectilineus, RCS,
angulo DEF æqualis, cujus dimidium erit ab vna par-
te lineæ AB, dimidium verò ab altera, quod facere in-
ſtitueramus, vt apparet in præcedenti figura.
OPERATIO II.
Data linea recta, in eaq́;
puncto dato, ab
eo puncto ducere lineam ad angulos rectos.
eo puncto ducere lineam ad angulos rectos.
Sit linea AB, in eaq́;
punctum datum C, à quo pun-
cto ducenda ſit linea ad angulos rectos, quod ab aliis
dicitur ad perpendiculum, ſeu ad normam. Pedem
circini immobilem figo in puncto C, alterum verò pe-
dem extendo ad punctum B, vel ad aliud quoduis pũ-
ctum, quod ſit à parte B: cumq́; eadem circini apertu-
ra notabimus punctum in linea CA, non mouendo
pedem immobilem à puncto C: eritq́; punctum id D.
Hoc facto pono pedem circini immobilem in puncto
B, cumq́; pede mobili deſcribo lineolam E ſupra lineã
AB : deinde, cum eadem circini apertura, figens pedem
immobilem in pũcto D, deſcribo aliam lineolam, quæ
priorem ſecet in puncto F. Iam ab interſectionis pun-
cto ad punctum C duco lineam rectam FC, quam di-
co ductam eſſe ad angulos rectos à puncto C, vt docet
Euclides vndecima primi propoſitione, proutq́; hîc in
cto ducenda ſit linea ad angulos rectos, quod ab aliis
dicitur ad perpendiculum, ſeu ad normam. Pedem
circini immobilem figo in puncto C, alterum verò pe-
dem extendo ad punctum B, vel ad aliud quoduis pũ-
ctum, quod ſit à parte B: cumq́; eadem circini apertu-
ra notabimus punctum in linea CA, non mouendo
pedem immobilem à puncto C: eritq́; punctum id D.
Hoc facto pono pedem circini immobilem in puncto
B, cumq́; pede mobili deſcribo lineolam E ſupra lineã
AB : deinde, cum eadem circini apertura, figens pedem
immobilem in pũcto D, deſcribo aliam lineolam, quæ
priorem ſecet in puncto F. Iam ab interſectionis pun-
cto ad punctum C duco lineam rectam FC, quam di-
co ductam eſſe ad angulos rectos à puncto C, vt docet
Euclides vndecima primi propoſitione, proutq́; hîc in