Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
Scan
Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002105
">
<
pb
pagenum
="
121
"
xlink:href
="
009/01/121.jpg
"/>
probare P, eſſe polum prædicti ambitus, ſic. </
s
>
<
s
id
="
s.002106
">Primò enim ſciendum in præ
<
lb
/>
miſſa conſtructione eſſe, vt F, ad G K, & B, ad K P, ita D, ad P M. nam ſi non
<
lb
/>
ſit eadem ratio D, ad P M, cum alijs prædictis, erit eadem ratio eiuſdem D,
<
lb
/>
ad aliam maiorem, vel minorem ipſa P M. ſit ad minorem P R. nihil enim
<
lb
/>
refert ſiue dixeris habere eandem rationem ad minorem, ſiue ad maiorem,
<
lb
/>
ergo permutando erunt G K, K P, P R, proportionales cum F, B, D. ſed li
<
lb
/>
neæ F, B, D, erant proportionales
<
expan
abbr
="
componẽdo
">componendo</
expan
>
hoc modo, vt F B, ad D, ita
<
lb
/>
D, ad B: quare ſimiliter erunt vt G P, ad P R, ita P R, ad P K. per 18. 5. ſi igi
<
lb
/>
tur à punctis G, & K, figuræ nu. </
s
>
<
s
id
="
s.002107
">164.
<
expan
abbr
="
iungãtur
">iungantur</
expan
>
lineæ ad R, quæ ſint G R, K R,
<
lb
/>
erit vt G R, ad K R, ita G P, ad P R. quia orta
<
expan
abbr
="
sũt
">sunt</
expan
>
duo
<
expan
abbr
="
triãgula
">triangula</
expan
>
G P R, K P R,
<
lb
/>
quæ habent eundem angulum ad P. & latera proportionalia circa dictum
<
lb
/>
angulum. </
s
>
<
s
id
="
s.002108
">eſt etiam vt G P, ad P R, in maiori triangulo, ita P R, ad K P, in
<
lb
/>
minori, ex conſtructione, quare per 6. 6. erunt illa duo triangula æquian
<
lb
/>
gula; ergò per 4. 6. erunt latera circum æquales angulos proportionalia;
<
lb
/>
quare erit vt G P, ad P R. ita G R, ad R K: erat autem vt K M, ad G M, ita
<
lb
/>
B, ad D. & ita etiam G P, ad P R; ergò per 11. 5. vt K M, ad M G. ita K R,
<
lb
/>
ad R G, intra eandem circunferentiam, & in eodem plano: quod eſſe im
<
lb
/>
poſſibile ſupra oſtendimus, hoc autem impoſſibile, ſequitur ſi neges eſſe vt
<
lb
/>
F, ad G K; & B, ad K P, ita D, ad P M.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002109
">
<
arrow.to.target
n
="
marg168
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.002110
">
<
margin.target
id
="
marg168
"/>
167</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002111
">Ibidem
<
emph
type
="
italics
"/>
(Quoniăm igitur quæ D,
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
ad minorem ea, quæ P M,
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
ad maiorem
<
lb
/>
(ſimiliter enim demonſtrabimus) palam eſt, quod ad ipſam
<
expan
abbr
="
vtiq;
">vtique</
expan
>
erit, in qua P M,
<
lb
/>
quare erit, quod quæ M P, ad P K, quæ P G, ad M P. </
s
>
<
s
id
="
s.002112
">Si igitur eo in quo P, polo
<
lb
/>
vtens, diſtantia autem ea, in qua P M, circulus deſcribatur, omnes angulos attin
<
lb
/>
get, quos reflexæ faciunt, quæ à K, G. ſi autem non, ſimiliter oſtendentur eandem
<
lb
/>
babere rationem, quæ alibi, quam in ſemicirculo conſtituuntur; quod quidem erat
<
lb
/>
impoſſibile)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
quoniam igitur, inquit, linea D,
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
ad minorem,
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
ad ma
<
lb
/>
iorem quam P M, habet eam rationem, quæ eſt ipſius F, ad G K, aut ipſius
<
lb
/>
B, ad K P. ſimiliter enim demonſtratur abſurdum ſequi. </
s
>
<
s
id
="
s.002113
">palàm eſt, quoniam
<
lb
/>
erit D, ad P M, vt prædictæ ad prædictas: quare componendo, & permu
<
lb
/>
tando, erunt tandem vt G P, ad P M, ita P M, ad P K, & ita G M, ad M K,
<
lb
/>
aſſumpſimus enim in conſtructione eſſe G M, ad M K, ita F B, ad D, & D, ad
<
lb
/>
B. quare cum ſit vt G M, ad M K, ita F B, ad D. & G P, ad P M. & P M, ad
<
lb
/>
K P; erunt per 11. 5. vt G M, ad M K. ita G P, ad P M. & P M, ad P K. ſi quis
<
lb
/>
igitur vtens puncto P, tanquam polo, & interuallo P M, circulum deſcribat,
<
lb
/>
omnes angulos reflexionis attinget, quos faciunt lineæ productæ à K, & re
<
lb
/>
flexæ ab M, ad G. harum enim infinitam multitudinem debemus imaginari
<
lb
/>
à K, ad infinita puncta M, produci in ambitu illo conſtituta,
<
expan
abbr
="
reſlectiq́
">reflectique</
expan
>
; ad G.
<
lb
/>
ſi enim non attingat omnes illos angulos, ſequitur, vt ſupra, in eodem ſemi
<
lb
/>
circulo
<
expan
abbr
="
cõſtitui
">conſtitui</
expan
>
poſſe duas alias rectas proportionales prioribus G M, M K,
<
lb
/>
quod eſt impoſſibile. </
s
>
<
s
id
="
s.002114
">Porrò ſub angulo G M K, linearum G M, M K, Iris
<
lb
/>
apparet: quare apparebit etiam ſub alijs omnibus, quæ à punctis G K, duci
<
lb
/>
poſſunt ad extremum lineæ P M, quia erunt in eadem ratione cum illis; cum
<
lb
/>
non deſinant in eundem
<
expan
abbr
="
ſemicirculũ
">ſemicirculum</
expan
>
, ſed in ambitum Iridis M N, in quo M,
<
lb
/>
punctum imaginamur circumduci. </
s
>
<
s
id
="
s.002115
">Ex quibus pater P, eſſe polum Iridis, ex
<
lb
/>
quo per puncta M, vbi ſit reflexio, deſcribitur arcus attingens omnes Iridis
<
lb
/>
reflexiones.</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>