122116PHYSICORVM ARIST.&
indiuiduum eſſe oportet ueluti formã, et tẽpus unũ eſſe,
& nõ intercapedines fieri. Et id, quod mouetur, unũ, nõ per
accidẽs eſſe: ut albũ nigreſcere, & Coriſcũ ambulare: unũ
autẽ est Coriſcus, ac album, ſed per accidens, neq; cõmune:
fieri enim potest, ut duo ſimul bomines eadem ſanatione ſa-
nentur, ex oculorũ morbo in ſanitatẽ eorũdem pergẽtes. At
nõ unus motus bic eſt, ſed ſpecie unus. Si Socrates autẽ ea-
dem alteratione ſpecie, diuerſis tẽporibus alteratur, ſi cor-
ruptum iterũ unum numero fieri potest, erit et bæc altera-
tio una: ſin nõ poteſt, erit eadẽ ſpecie: ſed non numero una.
Existit autẽ buic ſimilis dubitatio, ſi una ſit ipſa ſanitas, &
habitusipſi omnino, atq; affectus in corporib9 ipſis nec´nes
ea nanq; quæ babẽt, moueri, fluereq́; uidentur. Si eadẽ igi-
tur, atque una ſit mane, & nunc ſanitas: cur & cùm rurſus
quiſpiã amiſſam recuperauerit, & bæc & illa nõ unanu-
mero erit? Eſt enim eadẽ ratio: uerùm boc intereſſe uidetur,
quòd ſi habitus ſint duo, duo erunt & ipſi actus: ſicut ſi
actus ſit unus, & habitum unum eſſe neceſſe est: unus enim
actus numero, unius numero habitus eſt. At ſi habitus ſit
unus, nõ ſortaſſe cuipiã uidebitur unus etiã actus eſſe: cùm
enim ceſſauerit quiſpiam ambulare, nõ eſt ipſa ambulatio:
rurſus autẽ ambulante, erit. Quòd ſi una, & eadẽ est: idem,
ac unũ, & corrũpi, & eſſe perſæpe potest. Hæ igitur dubi-
tationes extra præſentẽ cõſiderationẽ eſſe uidẽtur. Cùm aũt
omnis motus cõtinuus ſit, ſi omnis eſt diuiſibilis, eũ, qui ſim
pliciter unus est, & continuum eſſe neceſſe est: & ſi conti-
nuus est, unus est: non enim omnis omni cõtinuus fieri põt,
ſicut nec aliud quoduis cuiuis, ſed quorũ ultima unum fie-
ri poſſunt: ultima uerò quorundã non ſunt, quorundã ſunt,
at diuerſa ſpecie, atq; æquiuoca. Quo nanq; modo
& nõ intercapedines fieri. Et id, quod mouetur, unũ, nõ per
accidẽs eſſe: ut albũ nigreſcere, & Coriſcũ ambulare: unũ
autẽ est Coriſcus, ac album, ſed per accidens, neq; cõmune:
fieri enim potest, ut duo ſimul bomines eadem ſanatione ſa-
nentur, ex oculorũ morbo in ſanitatẽ eorũdem pergẽtes. At
nõ unus motus bic eſt, ſed ſpecie unus. Si Socrates autẽ ea-
dem alteratione ſpecie, diuerſis tẽporibus alteratur, ſi cor-
ruptum iterũ unum numero fieri potest, erit et bæc altera-
tio una: ſin nõ poteſt, erit eadẽ ſpecie: ſed non numero una.
Existit autẽ buic ſimilis dubitatio, ſi una ſit ipſa ſanitas, &
habitusipſi omnino, atq; affectus in corporib9 ipſis nec´nes
ea nanq; quæ babẽt, moueri, fluereq́; uidentur. Si eadẽ igi-
tur, atque una ſit mane, & nunc ſanitas: cur & cùm rurſus
quiſpiã amiſſam recuperauerit, & bæc & illa nõ unanu-
mero erit? Eſt enim eadẽ ratio: uerùm boc intereſſe uidetur,
quòd ſi habitus ſint duo, duo erunt & ipſi actus: ſicut ſi
actus ſit unus, & habitum unum eſſe neceſſe est: unus enim
actus numero, unius numero habitus eſt. At ſi habitus ſit
unus, nõ ſortaſſe cuipiã uidebitur unus etiã actus eſſe: cùm
enim ceſſauerit quiſpiam ambulare, nõ eſt ipſa ambulatio:
rurſus autẽ ambulante, erit. Quòd ſi una, & eadẽ est: idem,
ac unũ, & corrũpi, & eſſe perſæpe potest. Hæ igitur dubi-
tationes extra præſentẽ cõſiderationẽ eſſe uidẽtur. Cùm aũt
omnis motus cõtinuus ſit, ſi omnis eſt diuiſibilis, eũ, qui ſim
pliciter unus est, & continuum eſſe neceſſe est: & ſi conti-
nuus est, unus est: non enim omnis omni cõtinuus fieri põt,
ſicut nec aliud quoduis cuiuis, ſed quorũ ultima unum fie-
ri poſſunt: ultima uerò quorundã non ſunt, quorundã ſunt,
at diuerſa ſpecie, atq; æquiuoca. Quo nanq; modo
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib