Benedetti, Giovanni Battista de, Io. Baptistae Benedicti ... Diversarvm specvlationvm mathematicarum, et physicarum liber : quarum seriem sequens pagina indicabit ; [annotated and critiqued by Guidobaldo Del Monte]

Table of contents

< >
[4.8.] Quod duo corpor a in æqualia eiuſdem materia in diuerſis medijs eandem uelocitatis proportionem retinebunt. CAP. VIII.
[4.9.] Anrectè Aristoteles diſeruerit de proportionibus mo-tuum in uacuo. CAP. IX.
[4.10.] Quòd in uacuo corpor a eiuſdem materiæ æquali uelocita-te mouerentur. CAP.X.
[4.11.] Corpora licet inæqualia eiuſdem materiæ & figuræ, ſireſiſten-tias habuerint ponderibus proportionales æqualiter mouebuntur. CAP. XI.
[4.12.] Maior hic demonſir atur eſſe proportio ponder is corpor is den ſioris ad pondus minus denſi in medijs dẽſioribus, quam ſit eorundem corporum in medio minus denſo, nec corporum ponder a ſeruare proportionem denſitatis mediorum. CAP. XII.
[4.13.] Longe aliter ueritatem ſe habere quam Aristoteles doceat in fine libri ſeptimi phyſicorum. CAP. XIII.
[4.14.] Quid ſequatur ex ſupradistis. CAP. XIIII.
[4.15.] Numrestè ſenſerit Philoſophus reſistentias proportionales eße cum corporibus mobilibus. CAP. XV.
[4.16.] Fdipſum aliter demonſtr atur. CAP. XVI.
[4.17.] De alio Aristo. lapſu. CAP. XVII.
[4.18.] Quomodo dignoſcatur proportio uelocitatis duorum ſimilium corporum omogeniorum inaqualium. CAP. XVIII.
[4.19.] Quam ſit inanis ab Ariſtotele ſuſcepta demonſtratio quod uacuum non detur. CAP. XIX.
[4.20.] Non ſatis dilucidè Ariſtotelem de loco ratiocinatum fuiße. CAP. XX.
[4.21.] Vtrum bene Aristoteles ſenſerit de infinito. CAP. XXI.
[4.22.] Exagitatur ab Ariſtotele adductatemporis definitio. CAP. XXII.
[4.23.] Motum rectum eſſe continuum, uel dißentiente Ariſtotele. CAP. XXIII.
[4.24.] Idem uir grauisſimus an bene ſenſerit de motibus corporum uiolentis & natur alibus. CAP. XXIIII.
[4.25.] Motum rectum & natur alem non eſſe primo & per ſe quicquid Ariſtoteli uiſum ſit. CAP. XXV.
[4.26.] Omne corpus eſſe in loco proprio graue, ut Aristoteli placuit, non eft admittendum. CAP. XXVI.
[4.27.] Haud admittendam opinionem Principis Peripateticorum de circulo, & ſpbæra. CAP. XXVII.
[4.28.] Occultam fuiße grauisſimo Stagirit & canſam ſcintilla-tionis ſtellarum. CAP. XXVIII.
[4.29.] Daricontinuum infinitum motum ſuper rectam at que finitam lineam. CAP. XXIX.
[4.30.] Non eſſe ſolis calorem à motu localι ipſius corporis ſolaris, ut Ariſtoteli placuit. CAP. XXX.
[4.31.] Vnde caloris ſolis prode at incrementum & state, et byeme decrementum. CAP. XXXI.
[4.32.] Nullum corpus ſenſus expers à ſono offendi, præterquam Aristoteles crediderit. CAP. XXXII.
[4.33.] Pytagoreorum opinionem de ſonitu corporum cælestium non fuiſſe ab Aristotele ſublatam. CAP. XXXIII.
[4.34.] Deraro et denſo nonnulla, minus diligenter à Peripateticis perpenſa. CAP. XXXIIII.
[4.35.] Motum rectum curuo poſſe comparari etiam diſentiente Ariſtotele. CAP. XXXV.
[4.36.] Minus ſufficienter exploſam fuiſſe ab Ariſtotele opinionem cre-dentium plures mundos exiſtere. CAP. XXXVI.
[4.37.] Anrectè loquutus ſit Phyloſopbus de extenſione luminis per uacuum. CAP. XXXVII.
< >
page |< < (110) of 445 > >|
122110IO. BAPT. BENED.
DEmpto poſteà quo volueris horum altero productorum ex maximo, diuiſoque;
reliquo per differentiam conſequentium, ipſi diametraliter oppoſitam, pro
ueniet tibi numerus antecedens correſpondensque; illi.
Animaduertendum tamen eſt, quòd ſi in figura à me ita ordinata, ſumma ſim-
plex propoſita medium locum occuparet, vt in figura .D. arithmetica videri poteſt;
tunc vt habeatur eius productum, addenda ſimul erunt circunſtantia producta .eo
quod eius ſecundum latus eſſet antecedens medio loco conſtitutum, & prima pars quae-
ſita
numeri propoſiti:
in qua figura .D. manifeſtè patet ratio, quare colligendi ſint
tam errores, quam producta, dum eorum alterum eſt plus, reliquum verò minus.
Speculatio figurę .D. arithmeticę videbitur in figura .D. geometrica, eodem fe
rè modo quo fecimus in figuris .C. mutatis mutandis, reſpectu ipſius plus, & minus.
Collectio namque errorum ſimiliter accidentalis eſt, eo quod eſſentialis numerus
diuiſor per ſe, eſt maxima differentia ſummarum ſimplicium, vt in dicta figura .D.
cerni poteſt.
Sed vt ſuperius dixi, nunc etiam repeto, quòd rectè hoc loco multiplicabatur
ſumma ſimplex propoſita, cum prima par
te primę poſitionis, vt productum diuide
retur per primam ſimplicem ſummam,
167[Figure 167] vnde proueniret nobis pars prima quaeſi-
ta
noſtri numeri propoſiti, ex regula de
tribus, vnica poſitione.
Vt exempli gratia, datus numerus diui
dendus ſit .100. in quinque partes, tales
verò, quod ſecunda duplo maior ſit prima
cum .2. ſimul, tertia autem æqualis ſit pri-
mæ & ſecundæ cum .3. vnitatibus iunctis,
quarta poſteà maior ſit prima ſecunda, &
tertia per .4. vnitates, quinta demum ſu-
peret reliquas omnes per quinque vnita
tes, vt in figura .E. videre eſt, quæ quidem
partes compoſitæ (ſumpta vnitate pro
prima) ita diſpoſitæ erunt .1. 4. 8. 17. 35.
quarum ſumma erit .65. ſimplices autem
cum diſpoſitæ fuerint erunt .1. 2. 3. 6. 12.
quarum ſumma erit .24. dempta igitur
cum fuerit hæc ſimplex ſumma .24. à com
poſita .65. reſiduum erit .41. hoc eſt ſum-
ma numerorum propoſitorum cum ſuis
iterationibus in ipſis partibus, quod cum
per ſe clariſſimum ſit, ſuperſluum eſt ipsam
ſummam annatomizare per ſingulas par-
tes, niſi quis habuerit eius cerebrum à fi-
gura Omega terminatum, cui tamen poſ-
ſemus dicere dictam ſummam .41. in .4.
partes diuidi, cuius prima eſſet .2. pro ad
ditione ad ſecundam partem ſimplicium,

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index