Monantheuil, Henri de
,
Aristotelis Mechanica
,
1599
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 252
>
Scan
Original
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 252
>
page
|<
<
of 252
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
subchap1
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.001316
">
<
pb
xlink:href
="
035/01/123.jpg
"
pagenum
="
83
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
ex
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
foreign
lang
="
el
">g</
foreign
>
<
emph
type
="
italics
"/>
in
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
foreign
lang
="
el
">q.</
foreign
>
</
s
>
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Sed ſi ſic eſſet, T idem ſcalmus qui C, propior cum ſit
<
lb
/>
aquæ: quam ipſe C, ſequeretur vt in vnius remigationis principio,
<
lb
/>
medio, fine nauis plus & minus mergeretur. </
s
>
<
s
id
="
id.001317
">quod ſi quando fiat, fit
<
lb
/>
exaccidenti, nec citra naufragij periculum: imo vero ſic non tam
<
lb
/>
nauis ferretur antrorſum: quam in profundum. </
s
>
<
s
id
="
id.001318
">At contrà latum
<
lb
/>
proſperè nauigium ſeruat eundem ſcalmum, ſeu ſpondam ſuam ſem
<
lb
/>
per æquidiſtantem aquæ, niſi quod verius eſt, arcum peripheriæ, ſed
<
lb
/>
non ſimplicem, vt poſtea docebimus, deſcribat, cuius extrema ſunt in
<
lb
/>
ſuperficie aquæ.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
lb
/>
</
s
>
<
figure
id
="
id.035.01.123.1.jpg
"
xlink:href
="
035/01/123/1.jpg
"
number
="
36
"/>
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
vt, ſit ſponda
<
lb
/>
nauis G H, &
<
lb
/>
ſcalmus C, cui
<
lb
/>
alligatus remus
<
lb
/>
per medium ſit
<
lb
/>
A B exiſtens in
<
lb
/>
principio remi
<
lb
/>
gationis, & in
<
lb
/>
fine ſit vbi D E,
<
lb
/>
tranſlato C per
<
lb
/>
motum nauigij
<
lb
/>
impulſi in T:
<
lb
/>
ſicque motionis
<
lb
/>
intra aquam pal
<
lb
/>
mulæ B ſpatium erit B E: nauigij vero erit C T: tum capitis
<
lb
/>
remi A erit A D. </
s
>
<
s
id
="
id.001319
">Et quidem cum anguli qui ad E ſint ſemper
<
lb
/>
æquales prop. 15. lib. 1. </
s
>
<
s
>Baſes erunt æquales, ſi triangula fiant æqui
<
lb
/>
crura, ſi iniquicrura, illius trianguli baſis erit maior, cuius latera
<
lb
/>
angulum continentia ſunt maiora, vt antea ostendimus. </
s
>
<
s
id
="
id.001320
">Hæc igi
<
lb
/>
tur cum expendo cogor aliud ſentire quam Nonius licet timidè ( quia
<
lb
/>
viro huic propter ſcientiam præſtantem, & quod in loco natus ſit,
<
lb
/>
vixeritque ad nauigandum opportunißimo, multò plura quam mihi
<
lb
/>
tribuere ſoleo ) dicam tamen quod ſentio nempe concluſionem iſtam
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
lb
/>
<
foreign
lang
="
el
">d q</
foreign
>
<
emph
type
="
italics
"/>
maiorem eſſe
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
foreign
lang
="
el
">q z,</
foreign
>
<
emph
type
="
italics
"/>
pertinere eò, vt inferatur caput remi A
<
lb
/>
tranſuecti non conſiſtere in
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
foreign
lang
="
el
">d</
foreign
>
:
<
emph
type
="
italics
"/>
ſed vltra. </
s
>
<
s
id
="
id.001321
">vt in figuræ noſtræ pun
<
lb
/>
cto F. </
s
>
<
s
id
="
id.001322
">Sicque caput A multo anterius latum erit, quam B retrò.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
id.001323
">Eſt enim A F maior quam A D axiom. 9. quæ demonſtrata eſt
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
</
subchap1
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>