Monantheuil, Henri de
,
Aristotelis Mechanica
,
1599
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Table of figures
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 98
[out of range]
>
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 98
[out of range]
>
page
|<
<
of 252
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
subchap1
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.001316
">
<
pb
xlink:href
="
035/01/123.jpg
"
pagenum
="
83
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
ex
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
foreign
lang
="
el
">g</
foreign
>
<
emph
type
="
italics
"/>
in
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
foreign
lang
="
el
">q.</
foreign
>
</
s
>
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Sed ſi ſic eſſet, T idem ſcalmus qui C, propior cum ſit
<
lb
/>
aquæ: quam ipſe C, ſequeretur vt in vnius remigationis principio,
<
lb
/>
medio, fine nauis plus & minus mergeretur. </
s
>
<
s
id
="
id.001317
">quod ſi quando fiat, fit
<
lb
/>
exaccidenti, nec citra naufragij periculum: imo vero ſic non tam
<
lb
/>
nauis ferretur antrorſum: quam in profundum. </
s
>
<
s
id
="
id.001318
">At contrà latum
<
lb
/>
proſperè nauigium ſeruat eundem ſcalmum, ſeu ſpondam ſuam ſem
<
lb
/>
per æquidiſtantem aquæ, niſi quod verius eſt, arcum peripheriæ, ſed
<
lb
/>
non ſimplicem, vt poſtea docebimus, deſcribat, cuius extrema ſunt in
<
lb
/>
ſuperficie aquæ.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
lb
/>
</
s
>
<
figure
id
="
id.035.01.123.1.jpg
"
xlink:href
="
035/01/123/1.jpg
"
number
="
36
"/>
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
vt, ſit ſponda
<
lb
/>
nauis G H, &
<
lb
/>
ſcalmus C, cui
<
lb
/>
alligatus remus
<
lb
/>
per medium ſit
<
lb
/>
A B exiſtens in
<
lb
/>
principio remi
<
lb
/>
gationis, & in
<
lb
/>
fine ſit vbi D E,
<
lb
/>
tranſlato C per
<
lb
/>
motum nauigij
<
lb
/>
impulſi in T:
<
lb
/>
ſicque motionis
<
lb
/>
intra aquam pal
<
lb
/>
mulæ B ſpatium erit B E: nauigij vero erit C T: tum capitis
<
lb
/>
remi A erit A D. </
s
>
<
s
id
="
id.001319
">Et quidem cum anguli qui ad E ſint ſemper
<
lb
/>
æquales prop. 15. lib. 1. </
s
>
<
s
>Baſes erunt æquales, ſi triangula fiant æqui
<
lb
/>
crura, ſi iniquicrura, illius trianguli baſis erit maior, cuius latera
<
lb
/>
angulum continentia ſunt maiora, vt antea ostendimus. </
s
>
<
s
id
="
id.001320
">Hæc igi
<
lb
/>
tur cum expendo cogor aliud ſentire quam Nonius licet timidè ( quia
<
lb
/>
viro huic propter ſcientiam præſtantem, & quod in loco natus ſit,
<
lb
/>
vixeritque ad nauigandum opportunißimo, multò plura quam mihi
<
lb
/>
tribuere ſoleo ) dicam tamen quod ſentio nempe concluſionem iſtam
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
lb
/>
<
foreign
lang
="
el
">d q</
foreign
>
<
emph
type
="
italics
"/>
maiorem eſſe
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
foreign
lang
="
el
">q z,</
foreign
>
<
emph
type
="
italics
"/>
pertinere eò, vt inferatur caput remi A
<
lb
/>
tranſuecti non conſiſtere in
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
foreign
lang
="
el
">d</
foreign
>
:
<
emph
type
="
italics
"/>
ſed vltra. </
s
>
<
s
id
="
id.001321
">vt in figuræ noſtræ pun
<
lb
/>
cto F. </
s
>
<
s
id
="
id.001322
">Sicque caput A multo anterius latum erit, quam B retrò.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
id.001323
">Eſt enim A F maior quam A D axiom. 9. quæ demonſtrata eſt
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
</
subchap1
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>