Fabri, Honoré
,
Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur
,
1665
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 248
>
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 248
>
page
|<
<
of 248
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
pb
pagenum
="
120
"
xlink:href
="
025/01/124.jpg
"/>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001383
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001384
"> Nihil potuit meliùs applicari, & facilè crediderim ex hac do
<
lb
/>
ctrina, non pauca Medicos in rem ſuam derivare poſſe in prædicendo ægro
<
lb
/>
rum animam agentium tranſitu. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001385
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001386
"> Vnum eſt, ne quid diſſimulem, à me lectum, apud celeberri
<
lb
/>
mum illum Hydrographiæ ſcriptorem Furnerium lib.9.cap.1.plus humo
<
lb
/>
ris ſcilicet ineſſe corporibus eo tempore, quo mare per æſtum intumeſcit;
<
lb
/>
minùs verò tempore refluxus, vt vocant; illud autem, ita mihi difficilè vi
<
lb
/>
detur, vt huic nodo ſolvendo impar ſim. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001387
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Chryſocom.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001388
"> Ex præmiſſis principiis non adeò difficilè mihi videtur;
<
lb
/>
cùm enim maximus æſtus ſit in Plenilunio, & tunc multus humor Lunari
<
lb
/>
effluvio terris affundatur; quid mirum, ſi quo tempore maximus æſtus eſt,
<
lb
/>
corpora multo humore abundent. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001389
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001390
"> Propoſitæ à me difficultatis vim non capis; nec enim agi
<
lb
/>
tur de ipſo æſtu Plenilunij, ſed de quolibet alio. </
s
>
<
s
id
="
s.001391
">Et verò in Plenilunio fit
<
lb
/>
refluxus, quo tempore minùs humoris corporibus ineſt, & in Quadratu
<
lb
/>
ris etiam fit æſtus; & tunc corporibus multus humor ineſt: ſi nobis non
<
lb
/>
ſuccurras, Antime, animum deſpondeo; niſi fortè rem ipſam in dubium
<
lb
/>
voces. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001392
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001393
"> In dubium revocanda non eſt; is enim non eſt Furnerius, qui
<
lb
/>
aliis imponat; & verò miror à vobis non videri, ex præmiſſis principiis
<
lb
/>
hoc ipſum ſequi: nempe in eo loco, in quo fit æſtus, aër minùs compreſ
<
lb
/>
ſus eſt, quia minùs gravitat, vt jam diximus, nec repetendum eſſe du
<
lb
/>
xerim, ſi autem eſt minùs compreſſus, minùs gravis eſt, vt patet ex
<
lb
/>
terminis; corpus enim denſum ſeu compreſſum gravius evadit; igi
<
lb
/>
tur Lunatis ille humor admixtus difficiliùs, aut tardius aſcendit;
<
lb
/>
quo enim medium gravius eſt, corpus leve eò faciliùs ſurſum ex
<
lb
/>
truditur; at verò tempore refluxus aër magis gravitat, in eum ſci
<
lb
/>
licet tractum, in quo refluxus eſt, igitur aër compreſſior gravior
<
lb
/>
evadit; quid mirum igitur, ſi Lunaris humor ſurſum faciliùs extrudatur?
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001394
">igitur tempore æſtus ſeu fluxus plus humoris ineſt, minùs verò, tempore
<
lb
/>
refluxus. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001395
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001396
"> Libenter mihi ſuccenſerem, qui rem ob oculos poſitam non
<
lb
/>
viderim; illud ſaltem video ex dictis conſtare, quæ & quanta ſit Lunæ
<
lb
/>
vis in corpora ſublunaria; multi enim effectus, in ægris præſertim corpo
<
lb
/>
ribus obſervantut, qui à celeberrimis Medicis Galenum ſecutis Lunæ tri
<
lb
/>
buuntur; quid porrò Luna conferat, non vt cauſa, ſed vt ſubjectum & oc
<
lb
/>
caſio, patet ex dictis hucuſque; ſc licet majorem vel minorem humoris
<
lb
/>
vim, majorem item vel minorem aëris compreſſionem, gravitatem, levita
<
lb
/>
tem, gravitationem; quid etiam in malè affectis corporibus cuncta hæc
<
lb
/>
præſtare poſſint nemo non videt; quid ad hæc diverſi Lunæ aſpectus, im
<
lb
/>
mò & fortè diverſus Lunarium macularum ſitus, ſi fortè vt nonnullis vi
<
lb
/>
ſum eſt, aqua ſit, à noſtra tamen diverſa; quid denique deliquium Solis
<
lb
/>
vel Lunæ conferat ad diverſas in ſublunaribus corporibus mutationes; im
<
lb
/>
mò quid conus vmbræ ab vtroque globo projectæ, pro vario ſitu; nempe
<
lb
/>
vapor Lunatis immerſus vmbræ, denſatur & gravior evadit, ferturque </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>