Biancani, Giuseppe, Aristotelis loca mathematica, 1615

List of thumbnails

< >
121
121
122
122
123
123
124
124
125
125
126
126
127
127
128
128
129
129
130
130
< >
page |< < of 355 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.002144">
                <pb pagenum="124" xlink:href="009/01/124.jpg"/>
              faciunt ij, qui has demonſtrationes
                <expan abbr="abſq;">abſque</expan>
              vlla libri Datorum mentione ex­
                <lb/>
              plicare conantur, cum manifeſtè illo innitantur.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.002145">Cæterum ſi quis breues, ac dilucidas harum rerum demonſtrationes re­
                <lb/>
              quirat, is legat 74. 75. 76. propoſitiones 10. Vitell. vel ſequentem noſtram
                <lb/>
              de Iride additionem. </s>
              <s id="s.002146">ego enim longiorem hanc,
                <expan abbr="atq;">atque</expan>
              impeditam Ariſt. tra­
                <lb/>
              ctationem in gratiam textus illius, vt inſtituti mei ratio poſtulabat, perſe­
                <lb/>
              quutus ſum.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.002147">
                <arrow.to.target n="marg172"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.002148">
                <margin.target id="marg172"/>
              181</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.002149">Ibidem
                <emph type="italics"/>
              (Quod autem in minoribus quidem diebus ijs, qui poſt æquinoctium au­
                <lb/>
              tumnale
                <expan abbr="cõtingit">contingit</expan>
              ſemper fieri Iridem: in longioribus aurem diebus ijs qui ab æqui­
                <lb/>
              noctio altero, ad æquinoctium alterum circa meridiem non fit Iris, cauſa est, quia
                <lb/>
              quæ ad Vrſam ſectiones omnes maiores ſunt ſemicirculo, & ſemper ad maiores quod
                <lb/>
              autem eſt occultum, paruum: quæ autem ad æquatoris meridiem ſectiones, quæ qui­
                <lb/>
              dem ſupra ſectio, parua; quæ autem ſub terra magna, & ſemper maiores, quæ lon­
                <lb/>
              gius. </s>
              <s id="s.002150">quare in ijs, qui ad æſtiuas verſiones diebus propter magnitudinem ſectionis,
                <lb/>
              antequam veniat G, ad medium ſectionis, infra iam pœnitus fit P; propterea quod
                <lb/>
              longè diſtat à terra meridies propter magnitudinem ſectionis. </s>
              <s id="s.002151">In ijs autem diebus,
                <lb/>
              qui ad hyemales verſiones, quia non multŭμ ſunt ſupra terram ſectiones circulorum,
                <lb/>
              contrarium neceſſarium fieri, modicum enim eleuato in quo G, in meridie fit Sol)
                <emph.end type="italics"/>
                <lb/>
              quærit cur poſt æquinoctium autumnale vſque ad vernum, hoc eſt hyemali
                <lb/>
              tempore, Iris appareat etiam Sole meridiem occupante: reliquo autem
                <lb/>
              tempore æſtiuo, quod eſt ab æquinoctio verno ad autumnale appareat tan­
                <lb/>
              tum Sole vel in ortu, aut occaſu exiſtente, vel parum ſupra terram ſublato.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.002152">cauſa autem huius refert in ſectiones parallelorum circulorum, quos Sol
                <lb/>
              diurno motu inter
                <expan abbr="vtrunq;">vtrunque</expan>
                <expan abbr="tropicũ">tropicum</expan>
              deſcribit: nam ſectiones parallelorum,
                <lb/>
              qui ſunt ad Vrſam, ideſt in parte ſphæræ Boreali, qui omnes ſunt inter æqua­
                <lb/>
              torem, & tropicum Cancri; ſectiones inquam horum circulorum, quæ ſunt
                <lb/>
              ſupra horizontem, maiores ſunt ſectionibus infra horizontem depreſſis, &
                <lb/>
              ſemper eò maiores, quò propiores ſunt Cancro, ita vt magna valdè ſit ea
                <lb/>
              portio, quæ eſt ſupra terram, exigua verò admodum, quæ infra (intelligan­
                <lb/>
              tur hæc in ſphæra obliqua, cuius polus eleuetur grad. 45. circiter) quare
                <lb/>
              quando aſtrum G, conſcenderit meridiem, adeò P, polus Iridis, & etiam
                <foreign lang="grc">ω,</foreign>
                <lb/>
              centrum eius infra terram deprimitur, vt aut nihil, aut inſenſibile quid de
                <lb/>
              Iridis ambitu ſupra terram eleuari poſſit, contrarium accidit in parallelis
                <lb/>
              meridionalibus, quia eorum ſectiones ſuperiores ſunt ſemper inferioribus
                <lb/>
              minores, quapropter etiam ſi aſtrum ad meridiem eleuetur, parum tamen
                <lb/>
              attollitur, & conſequenter centrum
                <foreign lang="grc">ω,</foreign>
              Iridis parum infra horizontem
                <lb/>
              deſcendit, ac propterea etiam in meridie pars ipſius ſatis ma­
                <lb/>
              gna conſpicitur. </s>
              <s id="s.002153">quæ omnia adhibita ſphæra materia­
                <lb/>
              li, eaque aſtronomicè ad ſuam eleuationem
                <lb/>
              accommodata, nullo negotio li­
                <lb/>
              cebit intueri.</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>