12498M. VITRUVII P. DE ARCHITECTURA.
ſuetudine nomina, tum etiam praeceptorum Iate vagantes ſcripturae ſi non
contrahantur, et paucis et perlucidis ſententiis explicentur, frequentia mul-
titudineque ſermonis impediente, incertas legentium efficient cogitatio-
nes. Itaque occultas nominationes commenſusque e membris operum pro-
nuncians ut memoriae tradantur, breviter exponam. Sic enim expediti-
us ea recipere poterunt mentes. Non minus cum animadvertiſſem diſ-
tentam occupationibus civitatem publicis et privatis negotiis, paucis judi-
cavi ſcribendum, uti anguſto ſpatio vacuitatis ea legentes breviter perci-
pere poſſent. Etiamque Pythagorae, hisque qui ejus haereſim fuerunt ſe-
cuti, placuit cubicis rationibus praecepta in voluminibus ſcribere conſtitue-
runtque cubum CCXVI verſuum eosque non plus quam tres in una conſcriptione oportere eſſe putaverunt. Cubus autem eſt corpus ex VI
Iateribus aequali latitudine planitierum perquadratum. Is cum eſt jac-
tus, quam in partem incubuit, dum eſt intactus, immotam habet ſtabilita-
tem: uti ſunt etiam teſſerae, quas in alveo ludentes jaciunt. Hanc
autem ſimilitudinem ex eo ſumpſiſſe videntur, quod is numerus verſu-
um uti cubus, in quemcunque ſenſum inſederit, immotam efficiat ibi me-
moriae ſtabilitatem. Graeci quoque poetae comici interponentes e choro
canticum, diviſerunt ſpatia fabularum; ita partes cubica ratione facientes,
intercapedinibus Ievant actorum pronunciationes. Cum ergo haec natu-
rali modo ſint a majoribus obſervata, animoque advertam inuſitatas et
obſcuras multis res eſſe mihi ſcribendas, quo facilius ad ſenſus legentium
pervenire poſſint, brevibus voluminibus judicavi ſcribere. Ita enim ex-
pedita erunt ad intelligendum, eorumque ordinationes inſtitui, uti non
ſint quaerentibus ſeparatim colligenda, ſed e corpore uno, et in ſingulis
voluminibus generum haberent explicationes. Itaque, Caefar, tertio et
quarto volumine aedium ſacrarum rationes expoſui. Hoc libro publico-
1
contrahantur, et paucis et perlucidis ſententiis explicentur, frequentia mul-
titudineque ſermonis impediente, incertas legentium efficient cogitatio-
nes. Itaque occultas nominationes commenſusque e membris operum pro-
nuncians ut memoriae tradantur, breviter exponam. Sic enim expediti-
us ea recipere poterunt mentes. Non minus cum animadvertiſſem diſ-
tentam occupationibus civitatem publicis et privatis negotiis, paucis judi-
cavi ſcribendum, uti anguſto ſpatio vacuitatis ea legentes breviter perci-
pere poſſent. Etiamque Pythagorae, hisque qui ejus haereſim fuerunt ſe-
cuti, placuit cubicis rationibus praecepta in voluminibus ſcribere conſtitue-
runtque cubum CCXVI verſuum eosque non plus quam tres in una conſcriptione oportere eſſe putaverunt. Cubus autem eſt corpus ex VI
Iateribus aequali latitudine planitierum perquadratum. Is cum eſt jac-
tus, quam in partem incubuit, dum eſt intactus, immotam habet ſtabilita-
tem: uti ſunt etiam teſſerae, quas in alveo ludentes jaciunt. Hanc
autem ſimilitudinem ex eo ſumpſiſſe videntur, quod is numerus verſu-
um uti cubus, in quemcunque ſenſum inſederit, immotam efficiat ibi me-
moriae ſtabilitatem. Graeci quoque poetae comici interponentes e choro
canticum, diviſerunt ſpatia fabularum; ita partes cubica ratione facientes,
intercapedinibus Ievant actorum pronunciationes. Cum ergo haec natu-
rali modo ſint a majoribus obſervata, animoque advertam inuſitatas et
obſcuras multis res eſſe mihi ſcribendas, quo facilius ad ſenſus legentium
pervenire poſſint, brevibus voluminibus judicavi ſcribere. Ita enim ex-
pedita erunt ad intelligendum, eorumque ordinationes inſtitui, uti non
ſint quaerentibus ſeparatim colligenda, ſed e corpore uno, et in ſingulis
voluminibus generum haberent explicationes. Itaque, Caefar, tertio et
quarto volumine aedium ſacrarum rationes expoſui. Hoc libro publico-
1