Bošković, Ruđer Josip, Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium

List of thumbnails

< >
121
121 (69)
122
122 (70)
123
123 (71)
124
124 (72)
125
125 (73)
126
126 (74)
127
127 (75)
128
128 (76)
129
129 (77)
130
130 (78)
< >
page |< < (73) of 389 > >|
12573PARS PRIMA. quietem Telluris, & diurnum Solis, ac fixarum motum ſen-
ſuum teſtimonio evinci, cum apud Philoſophos jam conſtet,
ejuſmodi quæſtionem longe aliunde reſolvendam eſſe, quam
per ſenſus, in quibus debent eædem prorſus impreſſiones ſieri,
five ſtemus &
nos, & Terra, ac moveantur aftra, ſive movea-
mur communi motu &
nos, & Terra, ac aſtra conſiſtant.
Motum cognoſcimus per mutationem poſitionis, quam obje-
cti imago habet in oculo, &
quietem per ejuſdem poſitionis
permanentiam.
Tam mutatio, quam permanentia fieri poſ-
ſunt duplici modo:
mutatio, primo ſi nobis immotis obje-
ctum moveatur;
& permanentia, ſi id ipſum ſtet: ſecundo,
illa, ſi objecto ſtante moveamur nos;
hæc, ſi moveamur ſi-
mul motu communi.
Motum noſtrum non ſentimus, niſi
ubi nos ipſi motum inducimus, ut ubi caput circumagimus,
vel ubi curru delati ſuccutimur.
Idcirco habemus tum qui-
dem motum ipſum pro nullo, niſi aliunde admoneamur de
eodem motu per cauſas, quæ nobis ſint cognitæ, ut ubi pro-
vehimur portu, quo caſu vector, qui jam diu affuevit ideæ lit-
toris ſtantis, &
navis promotæ per remos, vel vela, corrigit
apparentiam illius, terræque, urbesque recedunt, &
ſibi, non il-
lis, motum adjudicat.
160. Hinc Philoſophus, ne fallatur, non debet primis hiſce
11Eorum corre-
ctio, ubi depre-
hn iatur, rem
alio etiam mo-
do cum ſenſu-
um apparentia
conciliari poſſe.
ideis acquirere, quas e ſenſationibus haurimus, &
ex illis de-
ducere conſectaria ſine diligenti perquiſitione, ac in ea quæ ab
infantia deduxit, debet diligenter inquirere.
Si inveniat,
eaſdem illas ſenſuum perceptiones duplici modo æque fieri poſ-
ſe;
peccabit utique contra Logicæ etiam naturalis leges, ſi al-
terum modum præ altero pergat eligere, unice, quia alterum
antea non viderat, &
pro nullo habuerat, & idcirco alteri
tantum aſſueverat.
Id vero accidit in caſu noſtro; ſenſatio-
nes habebuntur eædem, ſive materia conſtet punctis prorſus
inextenſis, &
diſtantibus inter ſe per intervalla minima, quæ
ſenſum fugiant, ac vires ad illa intervalla pertinentes organo-
um noſtrorum fibras ſine ulla ſenſibili interruptione afficiant,
five continua fit, &
per immediatum contactum agat. Pate-
bit autem in tertia hujusce operis parte, quo pacto proprie-
tates omnes ſenſibiles corporum generales, immo etiam ipſo-
rum præcipua diſcrimina, cum punctis hiſce indiviſibilibus
conveniant, &
quidem multo ſane melius, quam in communi
ſententia de continua extenſione materiæ.
Quamobrem erra-
bit contra rectæ ratiocinationis uſum, qui ex præjudicio ab
hujuſce conciliationis, &
alterius hujuſce ſenſationum noſtrarum
cauſæ ignoratione inducto, continuam extenſionem ut proprie-
tatem neceffariam corporum omnino credat, &
multo magis,
qui cenſeat, materialis ſubſtantiæ ideam in ea ipſa continua
extenſione debere conſiſtere.
161. Verum quo magis evidenter conſtet horum præjudicio-
22Ordo idearum,
quas hauſimus
circa corpus:
rum origo, afferam hic differtationis De Materiæ

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index