Monantheuil, Henri de, Aristotelis Mechanica, 1599

Table of figures

< >
[Figure 21]
[Figure 22]
[Figure 23]
[Figure 24]
[Figure 25]
[Figure 26]
[Figure 27]
[Figure 28]
[Figure 29]
[Figure 30]
[Figure 31]
[Figure 32]
[Figure 33]
[Figure 34]
[Figure 35]
[Figure 36]
[Figure 37]
[Figure 38]
[Figure 39]
[Figure 40]
[Figure 41]
[Figure 42]
[Figure 43]
[Figure 44]
[Figure 45]
[Figure 46]
[Figure 47]
[Figure 48]
[Figure 49]
[Figure 50]
< >
page |< < of 252 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <pb xlink:href="035/01/126.jpg" pagenum="86"/>
              <figure id="id.035.01.126.1.jpg" xlink:href="035/01/126/1.jpg" number="41"/>
              <p type="main">
                <s id="id.001353">
                  <emph type="italics"/>
                Remus in principio motus habeat
                  <lb/>
                poſitionem A B C, ducaturque per
                  <lb/>
                punctum C, in quo remi palmula
                  <lb/>
                recta C G rectos efficiens angulos
                  <lb/>
                in puncto G cum recta per quam ad
                  <lb/>
                motum nauis ſcalmus B mouetur. </s>
                <s id="id.001354">Et
                  <lb/>
                eadem recta C G producatur vſque
                  <lb/>
                ad E, ita vt G E ſit æqualis rectæ
                  <lb/>
                B A ( quæ eſt dimidium remi ) rur­
                  <lb/>
                ſus per punctum B ducatur recta Q
                  <lb/>
                B F ad rectos cum ipſa B G, & in
                  <lb/>
                Q B F incidant perpendiculares A
                  <lb/>
                Q C F. </s>
                <s id="id.001355">Quoniam igitur triangu­
                  <lb/>
                lorum A B Q & F B C anguli,
                  <lb/>
                qui ad B ad verticem oppoſiti ſunt
                  <lb/>
                æquales, prop. 15. lib. 1. </s>
                <s>& anguli qui ad Q & F recti ſunt, tum
                  <lb/>
                latus A B lateri B C, ſunt enim dimidia remi, æquale eſt, erit &
                  <lb/>
                latus A Q æquale lateri F C prop. 26. lib. 1. </s>
                <s>Ipſi autem F C recta
                  <lb/>
                B G, latus parallelogrammi oppoſitum, æqualis eſt prop. 34. lib. 1.
                  <lb/>
                </s>
                <s id="id.001356">A Q igitur erit æqualis ipſi B G ax. 1. </s>
                <s id="id.001357">Atque tantum ſpatium B
                  <lb/>
                ſcalmus: quantum nauis. </s>
                <s>ex antec. </s>
                <s id="id.001359">Et nauis tantum confecit quan­
                  <lb/>
                tum A caput remi ex hypotheſi. </s>
                <s id="id.001360">A autem conficit ſpatium A q.
                  <lb/>
                </s>
                <s>Igitur B ſcalmus conficiet ſpatium B G. </s>
                <s id="id.001361">Et quia anguli ad G
                  <lb/>
                recti ſunt, ideo cum ſcalmus peruenerit ad G, habebit remus A C
                  <lb/>
                rectitudinis ſitum E C, quo in loco illius remigationis finis erit. </s>
                <s id="id.001362">Sic
                  <lb/>
                igitur palmula C à loco ſuo dimota non fuit, quod demonſtrandum
                  <lb/>
                erat. </s>
                <s id="id.001363">Cæterum Nonius hîc aduertit rectam G C minorem eſſe B C
                  <lb/>
                remi dimidio, pro quantitate C T. </s>
                <s id="id.001364">Vnde concludit quo tempore
                  <lb/>
                ſcalmus B transfertur in G, palmulam quidem C excurrere in
                  <lb/>
                ipſam longitudinem C T. </s>
                <s id="id.001365">Sed neque antrorſum neque retrorſum,
                  <lb/>
                quod Ariſtoteles puto vocauit antè, palmulam diuidere mare, quod
                  <lb/>
                ſolum demonſtrare intendebat. </s>
                <s id="id.001366">vbi etiam aduertes lector ex hoc dia­
                  <lb/>
                grammate Nonij & cæteris lineam A L E à capite remi in hac
                  <lb/>
                remigatione deſcriptam, non eſſe ſimplicem arcum: ſed duos, vnum
                  <lb/>
                A L ex motu proprio remi circa B centrum: alterum L E ex motu
                  <lb/>
                conſequente ſcalmi B motum. </s>
                <s id="id.001367">quod pulchrè conſentit cum his quæ
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>