1
Propterea facile & spoliatur lumine terra;
Et repletur item, nigrasque sibi abluit umbras.
Et repletur item, nigrasque sibi abluit umbras.
Nec tamen hic oculos falli concedimus hilum.
Nam quocumque loco sit lux, atque umbra, tueri
Illorum est. eadem vero sint lumina, necne;
Umbraque, quae fuit hic, eadem nunc transeat illuc;
An potius fiat, paullo quod diximus ante;
Hoc animi demum ratio discernere debet:
Nec possunt oculi naturam noscere rerum.
Proinde animi vitium hoc oculis adfingere noli.
Qua vehimur navi, fertur, cum stare videtur;
Quae manet in statione, ea praeter creditur ire:
Et fugere ad puppim colles, campique videntur
Quos agimus praeter navim, velisque volamus.
Sidera cessare aetheriis adfixa cavernis
Cuncta videntur, & adsiduo sunt omnia motu:
Quandoquidem longos obitus exorta revisunt,
Cum permensa suo sunt caelum corpore claro.
Solque pari ratione manere, & luna videntur
In statione; ea quae ferri res indicat ipsa.
Exstantesque procul medio de gurgite montes,
Classibus inter quos liber patet exitus; ydem
Apparent: & longe divolsi licet, ingens
Insula coniunctis tamen ex his una videtur.
Atria versari, & circumcursare columnae
Usque adeo fit uti pueris videantur, ubi ipsi
Desierunt verti, vix ut iam credere possint,
Non supra sese ruere omnia tecta minari.
Iamque rubrum tremulis iubar ignibus erigere alte
Cum coeptat natura; supraque extollere montes:
Quos tibi tum supra sol montis esse videtur,
Comminus ipse suo contingens fervidus igni;
Nam quocumque loco sit lux, atque umbra, tueri
Illorum est. eadem vero sint lumina, necne;
Umbraque, quae fuit hic, eadem nunc transeat illuc;
An potius fiat, paullo quod diximus ante;
Hoc animi demum ratio discernere debet:
Nec possunt oculi naturam noscere rerum.
Proinde animi vitium hoc oculis adfingere noli.
Qua vehimur navi, fertur, cum stare videtur;
Quae manet in statione, ea praeter creditur ire:
Et fugere ad puppim colles, campique videntur
Quos agimus praeter navim, velisque volamus.
Sidera cessare aetheriis adfixa cavernis
Cuncta videntur, & adsiduo sunt omnia motu:
Quandoquidem longos obitus exorta revisunt,
Cum permensa suo sunt caelum corpore claro.
Solque pari ratione manere, & luna videntur
In statione; ea quae ferri res indicat ipsa.
Exstantesque procul medio de gurgite montes,
Classibus inter quos liber patet exitus; ydem
Apparent: & longe divolsi licet, ingens
Insula coniunctis tamen ex his una videtur.
Atria versari, & circumcursare columnae
Usque adeo fit uti pueris videantur, ubi ipsi
Desierunt verti, vix ut iam credere possint,
Non supra sese ruere omnia tecta minari.
Iamque rubrum tremulis iubar ignibus erigere alte
Cum coeptat natura; supraque extollere montes:
Quos tibi tum supra sol montis esse videtur,
Comminus ipse suo contingens fervidus igni;
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib