Fabri, Honoré
,
Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur
,
1665
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 248
>
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 248
>
page
|<
<
of 248
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001431
">
<
pb
pagenum
="
124
"
xlink:href
="
025/01/128.jpg
"/>
circa axèm Mundi moveri cenſeatur, Luna exiſtente in Æquatore, deſcri
<
lb
/>
bit planum circuli; at verò extra Æquatorem deſcribit ſuperficiem coni
<
lb
/>
acutioris, vel obtuſioris, pro majore vel minore Lunæ diſtantia ab Æqua
<
lb
/>
tore. </
s
>
<
s
id
="
s.001432
">Quintò, Maxima depreſſio in eo circulo ſemper eſt, in cujus planum,
<
lb
/>
& centrum, linea abſidum perpendiculariter cadit. </
s
>
<
s
id
="
s.001433
">Sextò, Diverſam quoque
<
lb
/>
mutationem inducere poteſt diverſus gradus caloris in aëre; nempe aër ca
<
lb
/>
lidior, rarior eſt & levior, frigidior verò; denſior & gravior, unde varij ef
<
lb
/>
fectus gravitationis, preſſionis, Lunatis humoris, motus, &c. </
s
>
<
s
id
="
s.001434
">Hinc fortè il
<
lb
/>
lud, quod à nonnullis adſtruitur, cum veritate conſentit; ſcilicet majores
<
lb
/>
cieri æſtus Luna in Aquarij Signo ſita; quia Luna in Plenilunio, in quo ma
<
lb
/>
jor æſtus conſideratur, ſi eſt in Aquario, Sol, cui opponitur, eſt in Leone,
<
lb
/>
tunc igitur maximè ardet æſtus ; aër igitur valdè calidus eſt; igitur rarus &
<
lb
/>
levis, vnde majore cum impreſſione, aër Superior, humorque Lunaris gra
<
lb
/>
vitant in inferiorem tractum; ſed hoc parum profectò, aut nihil ju
<
lb
/>
vat; nec cum obſervationibus conſentit; & quam vis dici poſſit, va
<
lb
/>
rietatem, quæ ex diverſis obſervationibus habetur, ad diverſum ter
<
lb
/>
ra tum tractum reduci poſſe; quia tamen non tantùm aër calidus, qui
<
lb
/>
ad terras proximè accedit conſideratur, nec is, qui prædicto climati re
<
lb
/>
ſpondet, ſed is totus quantus quantus eſt, qui versùs terræ centrum gravi
<
lb
/>
tat, nulla fortè inde mutatio induci videtur. </
s
>
<
s
id
="
s.001435
">Hæc ſunt, ni fallor, quæ
<
lb
/>
ſtando in præmiſſa hypotheſi, de mutationibus, quæ per annum fiunt in
<
lb
/>
Marino æſtu, dici poſſunt. </
s
>
<
s
id
="
s.001436
">Alterum reſtat, quod fortè paulò difficilioris
<
lb
/>
eſt operæ. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001437
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001438
"> Duo ſuggero, quæ mihi veniunt in mentem; primum
<
lb
/>
eſt, inter effectus diverſæ & inæqualis gravitationis aëris, recenſeri
<
lb
/>
poſſe ventum illum, qui cum æſtu conjunctus eſt, levis quidem, ſenſibi
<
lb
/>
lis tamen, vbi ſcilicet montium obices non obſtant, nec aliæ cau
<
lb
/>
ſæ obſunt, ab ortu versùs occaſum, de quo dubium eſſe nequit,
<
lb
/>
cùm longè faciliùs navigetur versùs occaſum, quàm verſus ortum; cùm
<
lb
/>
enim aër, Luna in Meridiano poſita, ſit minùs preſſus, haud dubiè le
<
lb
/>
vior eſt; igitur ab alio, qui versùs ortum eſt, vtpote graviore extruditur;
<
lb
/>
accedit, quòd altior eſt aër in O, quàm in F ; (
<
emph
type
="
italics
"/>
<
expan
abbr
="
ſeq.
">ſeque</
expan
>
Schem.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
) igitur versùs f
<
lb
/>
deſcendere poteſt. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001439
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Chryſocom.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001440
"> Sed cur potiùs aër, qui eſt in O, deſcendet in F, ab ortu ſcili
<
lb
/>
cet ad occaſum, quà is, qui eſt in N, versùs ortum; cùm eadem vtriuſque
<
lb
/>
ſit preſſio, gravitas, altitudo. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001441
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001442
"> Rem haud dubiè hoc argumento conficeres, ſi Luna
<
lb
/>
immota in I ſemper eſſet, ſed admiſſo illius motu versùs S aër N le
<
lb
/>
vius redditur, & aër O gravius; quid mirum ergo, ſi O prævaleat?
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001443
">Alterum fortè altioris indaginis eſſet; obiter tamen indicabo: nem
<
lb
/>
pe varij Autores referunt, vatias inundationes accidiſſe eo tempore,
<
lb
/>
quo varij Planetæ Conjuncti erant; cujus ratio ex præmiſſis facilè,
<
lb
/>
meo judicio, deducitur; Sit enim Luna I in principio Arietis, So
<
lb
/>
li conjuncta; Sint etiam Mercurius, Venus, Mars ibi conjuncti; ad-</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>