Bošković, Ruđer Josip, Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium

List of thumbnails

< >
121
121 (69)
122
122 (70)
123
123 (71)
124
124 (72)
125
125 (73)
126
126 (74)
127
127 (75)
128
128 (76)
129
129 (77)
130
130 (78)
< >
page |< < (76) of 389 > >|
    <echo version="1.0RC">
      <text xml:lang="la" type="free">
        <div type="section" level="0" n="0">
          <p>
            <s xml:space="preserve">
              <pb o="76" file="0128" n="128" rhead="THEORIÆ"/>
            conſtat? </s>
            <s xml:space="preserve">Quo pacto Geometria locum habere poterit, ubi ni-
              <lb/>
              <note position="left" xlink:label="note-0128-01" xlink:href="note-0128-01a" xml:space="preserve">ſcant in maffas
                <lb/>
              tenaces: tranſi-
                <lb/>
              tus ad partem
                <lb/>
              ſecundam.</note>
            hil habetur reale continuo extenſum? </s>
            <s xml:space="preserve">An non punctorum e-
              <lb/>
            juſmodi in vacuo innatantium congeries erit, ut quædam ne-
              <lb/>
            bula unico oris flatu diſſolubilis prorſus ſine ulla conſiſtenti fi-
              <lb/>
            gura, ſoliditate, reſiſtentia? </s>
            <s xml:space="preserve">Hæc quidem pertinent ad illud
              <lb/>
            extenſionis, & </s>
            <s xml:space="preserve">cohæſionis genus, de quo agam in tertia parte,
              <lb/>
            in qua Theoriam applicabo ad Phyſicam, ubi iſtis ipſis difficul-
              <lb/>
            tatibus faciam ſatis. </s>
            <s xml:space="preserve">Interea hic illud tantummodo innuo in
              <lb/>
            antecefſum, me cohæſionem deſumere a limitibus illis, in qui-
              <lb/>
            bus curva virium ita ſecat axem, ut a repulſione in minoribus
              <lb/>
            diſtantiis tranſitus fiat ad attractionem in majoribus. </s>
            <s xml:space="preserve">Si enim
              <lb/>
            duo puncta ſint in diſtantia alicujus limitis ejus generis, & </s>
            <s xml:space="preserve">
              <lb/>
            vires, quæ immutatis diſtantiis oriuntur, ſint fatis magnæ,
              <lb/>
            curva ſecante axem ad angulum fere rectum, & </s>
            <s xml:space="preserve">longiffime ab-
              <lb/>
            eunte ab ipſo; </s>
            <s xml:space="preserve">ejuſmodi diſtantiam ea puncta tuebuntur vi
              <lb/>
            maxima ita, ut etiam inſenſibiliter compreffa reſiſtant ulteriori
              <lb/>
            comprefſioni, ac diſtracta reſiſtant ulteriori diſtractioni; </s>
            <s xml:space="preserve">quo
              <lb/>
            pacto ſi multa etiam puncta cohæreant inter ſe, tuebuntur uti-
              <lb/>
            que poſitionem ſuam, & </s>
            <s xml:space="preserve">maffam conſtituent formæ tenaciffi-
              <lb/>
            mam, ac eadem prorſus phænomena exhibentem, quæ exhibe-
              <lb/>
            rent ſolidæ maſſulæ in communi ſententia. </s>
            <s xml:space="preserve">Sed de hac re u-
              <lb/>
            berius, uti monui, in parte tertia: </s>
            <s xml:space="preserve">nunc autem ad ſecundam
              <lb/>
            faciendus eſt gradus.</s>
            <s xml:space="preserve"/>
          </p>
          <figure number="5">
            <image file="0128-01" xlink:href="http://echo.mpiwg-berlin.mpg.de/zogilib?fn=/permanent/library/U5G05CW5/figures/0128-01"/>
          </figure>
        </div>
      </text>
    </echo>