Buonamici, Francesco
,
De motu libri X
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 410
411 - 420
421 - 430
431 - 440
441 - 450
451 - 460
461 - 470
471 - 480
481 - 490
491 - 500
501 - 510
511 - 520
521 - 530
531 - 540
541 - 550
551 - 560
561 - 570
571 - 580
581 - 590
591 - 600
601 - 610
611 - 620
621 - 630
631 - 640
641 - 650
651 - 660
661 - 670
671 - 680
681 - 690
691 - 700
701 - 710
711 - 720
721 - 730
731 - 740
741 - 750
751 - 760
761 - 770
771 - 780
781 - 790
791 - 800
801 - 810
811 - 820
821 - 830
831 - 840
841 - 850
851 - 860
861 - 870
871 - 880
881 - 890
891 - 900
901 - 910
911 - 920
921 - 930
931 - 940
941 - 950
951 - 960
961 - 970
971 - 980
981 - 990
991 - 1000
1001 - 1010
1011 - 1020
1021 - 1030
1031 - 1040
1041 - 1050
1051 - 1055
>
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 410
411 - 420
421 - 430
431 - 440
441 - 450
451 - 460
461 - 470
471 - 480
481 - 490
491 - 500
501 - 510
511 - 520
521 - 530
531 - 540
541 - 550
551 - 560
561 - 570
571 - 580
581 - 590
591 - 600
601 - 610
611 - 620
621 - 630
631 - 640
641 - 650
651 - 660
661 - 670
671 - 680
681 - 690
691 - 700
701 - 710
711 - 720
721 - 730
731 - 740
741 - 750
751 - 760
761 - 770
771 - 780
781 - 790
791 - 800
801 - 810
811 - 820
821 - 830
831 - 840
841 - 850
851 - 860
861 - 870
871 - 880
881 - 890
891 - 900
901 - 910
911 - 920
921 - 930
931 - 940
941 - 950
951 - 960
961 - 970
971 - 980
981 - 990
991 - 1000
1001 - 1010
1011 - 1020
1021 - 1030
1031 - 1040
1041 - 1050
1051 - 1055
>
page
|<
<
of 1055
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
pagenum
="
109
"/>
<
arrow.to.target
n
="
marg914
"/>
<
lb
/>
principio
<
expan
abbr
="
fineq́
">fineque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>caret. </
s
>
<
s
>Si infinitum, & vnum. </
s
>
<
s
>Nam ſi vel etiam duo ſint; extrema habeant ne
<
lb
/>
ceſſe eſt, ex quo efficitur illa terminos habere, quod quidem infiniti rationem tollit. </
s
>
<
s
>Si vnum &
<
lb
/>
ſimile item. </
s
>
<
s
>Nam ſi diſsimilia fuerint; iam non erit vnum, ſed plura. </
s
>
<
s
>Idem quoque immobile ſit
<
lb
/>
neceſſe eſt: proptereà quòd ipſum aliquò ſecedere oporteat: id verò aut plenum erit, aut inane:
<
lb
/>
plenum non capiet. </
s
>
<
s
>Inane nihil eſt, niſi inane, ideſt, quod corpore vacat; at tùm corpore non va
<
lb
/>
caret. </
s
>
<
s
>Si moueri non poteſt, neque igitur affici: ſi non afficitur, neque dolet, neque ægrotat: ac ſi
<
lb
/>
dolet & ægrotat, neque dolor nec ægritudo pelli poterunt. </
s
>
<
s
>Neque item erit mixtio, vel adiectio:
<
lb
/>
non ſanè mixtio, quòd inter ſe ſimplicia penetrare nequeunt, vt coëant ad mixturam, neque adie
<
lb
/>
ctio, cùm id quod adiicitur, extaret in adiectione. </
s
>
<
s
>Sed hoc non eſt; itaque in nihilum abiret. </
s
>
<
s
>Ve
<
lb
/>
rùm ſicut ex nihilo nihil fit naturaliter, ſic in nihilum nihil abit naturaliter. </
s
>
<
s
>Igitur nihil omnino
<
lb
/>
mutatur, nam cæteroqui ſemper efficietur aliquid ex nihilo fieri, aut abire in nihil. </
s
>
<
s
>Hæc eſt, vt
<
lb
/>
puto, ratio Xenophanis, licet difficilè poſsit exprimi è verbis Ariſtotelis, quòd mendoſa
<
expan
abbr
="
admodũ
">admodum</
expan
>
<
lb
/>
ſint. </
s
>
<
s
>Parmenidis ratio ſic colligitur ex Ariſt. </
s
>
<
s
>
<
emph
type
="
sup
"/>
a
<
emph.end
type
="
sup
"/>
Quicquid eſt præter ens, eſt non ens. </
s
>
<
s
>nec contra
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg915
"/>
<
lb
/>
dicentia poſſunt vnà conſiſtere. </
s
>
<
s
>Ergo non ens erit, ideſt nihil. </
s
>
<
s
>Itaque ens vnum. </
s
>
<
s
>Idem quoque (vt
<
lb
/>
aiunt Græci) addidit aliam rationem qua vnum & indiuiduum eſſe
<
expan
abbr
="
cõfirmaret
">confirmaret</
expan
>
, hoc modo. </
s
>
<
s
>Nam
<
lb
/>
ſi diuideretur; ergo bifariam diuidatur,
<
expan
abbr
="
eodemq́
">eodemque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>pacto ducatur diuiſio partium: ſi hoc continuè
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg916
"/>
<
lb
/>
fiat, vel ſuperſunt extremæ quædam magnitudines minimæ & numero infinitæ, è quibus exiſtet
<
lb
/>
totum, vel erit inane, & in nihil planè diſſoluetur, & ex nihilo igitur exiſtet: non deducetur
<
expan
abbr
="
autẽ
">autem</
expan
>
<
lb
/>
ad infinitas illas
<
expan
abbr
="
minimasq́
">minimasque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>magnitudines: quod enim vndequaque ſui ſimile eſt, id vndequaque
<
lb
/>
etiam vult eſſe diuiduum. </
s
>
<
s
>Quapropter erit inane, & rurſus ex nihilo conſtabit. </
s
>
<
s
>Et vnum igitur.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Hanc rationem, quòd vtitur ſectione cuiuſque partis in duas;
<
foreign
lang
="
grc
">ἐκ διχοτομίας</
foreign
>
ab Ariſt. </
s
>
<
s
>
<
expan
abbr
="
dictã
">dictam</
expan
>
fuiſſe
<
lb
/>
volunt. </
s
>
<
s
>
<
emph
type
="
sup
"/>
b
<
emph.end
type
="
sup
"/>
At verò cùm hæc ratio, ne verbo
<
expan
abbr
="
quidẽ
">quidem</
expan
>
ab ipſo, nec in lib. de plac. neque 1. Phyſ. aut
<
expan
abbr
="
etiã
">etiam</
expan
>
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg917
"/>
<
lb
/>
1. Met. nam particulam 33. Primi Phyſ. cenſeo ſecus atque ipſi fecerint,
<
expan
abbr
="
exponẽdam
">exponendam</
expan
>
, nec
<
expan
abbr
="
vſquã
">vſquam</
expan
>
à
<
lb
/>
Platone
<
emph
type
="
sup
"/>
c
<
emph.end
type
="
sup
"/>
ſignificetur; accipiatur vt poſteriorum philoſophorum ratio duntaxat, & ex peruerſa
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg918
"/>
<
lb
/>
verborum interpretatione deſumpta. </
s
>
<
s
>Verumenimuerò multis vitiis ſcatet argumentatio Xeno
<
lb
/>
phanis, quorum magna pars, vt eorum opinio conſentit; in ratione Meliſsi notantur. </
s
>
<
s
>At verò
<
expan
abbr
="
qñ
">quin</
expan
>
<
lb
/>
duo ſunt capita reprehenſionis Ariſtotelicæ aſſumptorum falſitas, & carentia formæ ſyllogiſticæ;
<
lb
/>
cùm aſſumptorum falſitas patefacta veritate detegatur, & habita ſcientia perſpicua fiat; nos
<
expan
abbr
="
autẽ
">autem</
expan
>
<
lb
/>
in primo aditu
<
expan
abbr
="
veſtibuloq́
">veſtibuloque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>naturalis philoſophiæ verſemur; adde etiam quòd multa ad horum
<
lb
/>
certa notitiam requiruntur; hac parte dimiſſa alteram aggrediemur quam etiam diligenter per
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg919
"/>
<
lb
/>
ſecutum fuiſſe videmus Ariſt. </
s
>
<
s
>cum 1. Phyſ. tùm
<
expan
abbr
="
itẽ
">item</
expan
>
in libello ſeparato de veterum placiti. </
s
>
<
s
>Atque
<
lb
/>
eam quidem partem diſputationis ita tractat Ariſt. </
s
>
<
s
>vt aliorum
<
expan
abbr
="
cõſenſu
">conſenſu</
expan
>
philoſophorum monſtret
<
lb
/>
nullam ineſſe neceſsitatem in ijs quę à Xenophane illata fuerint. </
s
>
<
s
>Ac primum illud. </
s
>
<
s
>Tametſi ex ni
<
lb
/>
hilo nihil fit; attamen eſſe poſſe ortum & interitum rerum, ſiue rectum & in infinitum ortus
<
expan
abbr
="
in-teritusq́
">in
<
lb
/>
teritusque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>principiis ſuppetentibus, vt apud illos, qui vel infinita poſuere principia, ſeu conſimilia,
<
lb
/>
quemadmodum Democritus atomos eiuſdem generis infinitas, vel contraria, ſicut infinitas
<
expan
abbr
="
con-trariorũ
">con
<
lb
/>
trariorum</
expan
>
ſpecies Anaxagoras, & fortè Anaximander, vel etiam apud eos qui vnum poſuere prin
<
lb
/>
cipium mobile, & denſi
<
expan
abbr
="
rariq́
">rarique</
expan
>
. </
s
>
<
s
>viciſsitudine varias
<
expan
abbr
="
rerũ
">rerum</
expan
>
ſpecies iugiter oriri & interire voluerunt,
<
lb
/>
ſiue etiam, vt ij poſuere qui circulo quodam facto ortum & interitum ire ac redire crediderunt,
<
lb
/>
quod dixit Empedocles. </
s
>
<
s
>Neque obſtat infinitum ortui rerum:
<
expan
abbr
="
ſiquidẽ
">ſiquidem</
expan
>
circulus ille Empedocleus
<
lb
/>
etiam ad æternitatem conſeruandam multum valet. </
s
>
<
s
>Neque item ęterno repugnat finitas. </
s
>
<
s
>
<
expan
abbr
="
quoniã
">quoniam</
expan
>
<
lb
/>
etſi terminis caret durationis; at non ideò caret terminis magnitudinis. </
s
>
<
s
>Rurſus neque infinito
<
lb
/>
multitudinem repugnare ſic manifeſtum eſt, vt protinus tanquam abſurdum ſit habendum, pro
<
lb
/>
ptereà quòd non modo Empedocles infinita duo, terram, ſcilicet, & æthera, vel aëra vtraque infi
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg920
"/>
<
lb
/>
nita poſuit, verumetiam Xenophanes ipſe conceſsit. </
s
>
<
s
>non ita dico, quin infinita duo
<
expan
abbr
="
ſecũ
">ſecum</
expan
>
<
expan
abbr
="
pugnẽt
">pugnent</
expan
>
:
<
lb
/>
ſed quòd à quibuſdam philoſophis & quod plus valet, ab ipſo quoque Xenophane, cùm fuerit
<
lb
/>
poſitum, vt abſurdum poſteà ſit inductum. </
s
>
<
s
>Non pugnant hæc quoque ſecum. </
s
>
<
s
>non eſſe ſimile &
<
lb
/>
vnum; neque enim
<
expan
abbr
="
abſurdũ
">abſurdum</
expan
>
eſt id quod
<
expan
abbr
="
vnũ
">vnum</
expan
>
ſit, vt vnus homo partes habere quæ diuerſis, immò
<
lb
/>
contrariis qualitatibus affectæ ſint. </
s
>
<
s
>poteſt
<
expan
abbr
="
etiã
">etiam</
expan
>
fieri, vt quanuis totum ſibi ſimile ſit, multa
<
expan
abbr
="
exiſtãt
">exiſtant</
expan
>
,
<
lb
/>
quia partes habeat ſimiles, neque idcircò vacuo ſint interſtinctæ, licet raritate
<
expan
abbr
="
denſitateq́
">denſitateque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>ſeparen
<
lb
/>
tur, atque ita ſeparentur, vt etiam vnum totum maneat ſiue
<
expan
abbr
="
finitũ
">finitum</
expan
>
, ſiue infinitum: nec ob id plu
<
lb
/>
ra ſint infinita, quia partes in infinito non neceſſariò ſunt infinitæ. </
s
>
<
s
>
<
expan
abbr
="
Conſimiliq́
">Conſimilique</
expan
>
. </
s
>
<
s
>ratione
<
expan
abbr
="
etiã
">etiam</
expan
>
ſi
<
expan
abbr
="
vnũ
">vnum</
expan
>
,
<
lb
/>
ſiue ſit vacuum, ſiue non ſit: non neceſſe eſt ipſum eſſe immobile, quòd & in ſe ipſo mutationem
<
lb
/>
aliquid accipere poteſt: & motus item ſine vacuo fieri poſſe cenſetur. </
s
>
<
s
>Nec quominus vnum,
<
expan
abbr
="
infi-nitumq́
">infi
<
lb
/>
nitumque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>& mobile eſſe ſecum non pugnent, impediunt, quia nihil à ſeipſo moueatur, aut quòd
<
lb
/>
infinitum non poſsit moueri, quod oſtenſum eſt 3. Phyſ. nanque hic merita corporis ſimpliciter
<
lb
/>
expendimus, non ſenſilis, vt 3. Phy. </
s
>
<
s
>&
<
expan
abbr
="
motũ
">motum</
expan
>
, quatenus exiſtit in mobili, ſpectamus in quo exiſtit,
<
lb
/>
quod & vnum & infinitum eſſe poteſt. </
s
>
<
s
>Hæc modo è tantis tenebris, verum educere potuerimus,
<
lb
/>
aut paullò plura contra Xenophanem dixit Ariſt. </
s
>
<
s
>Vnus Zeno reſtat. </
s
>
<
s
>nanque contra Parmenidem </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>