1
Quae demersa liquorem obeunt, refracta videntur
Omnia converti, sursumque supina reverti;
Et reflexa prope in summo fluitare liquore.
Raraque per caelum cum venti nubila portant
Tempore nocturno; tum splendida signa videntur
Labier adversum nimbos, atque ire superne
Longe aliam in partem, quam quo ratione feruntur.
At si forte oculo manus uni subdita supter
Pressit; cum quodam sensu fit, uti videantur
Omnia, quae tuimur, fieri tum bina tuendo;
Bina lucernarum florentia lumina flammis,
Binaque per totas aedis geminare supellex:
Et duplicis hominum facies, & corpora bina.
Denique cum suavi devinxit membra sopore
Somnus, & in summa corpus iacet omne quiete:
Tum vigilare tamen nobis, & membra movere
Nostra videmur, & in noctis caligine caeca
Cernere censemus solem, lumenque diurnum:
Conclusoque loco caelum, mare, flumina, montes
Mutare, & campos pedibus transire videmur:
Et sonitus audire, severa silentia noctis
Undique cum constent; & reddere dicta tacentes.
Cetera de genere hoc mirando multa videmus;
Quae violare fidem quasi sensibus omnia quaerunt;
Nequidquam, quoniam pars horum maxima fallit
Propter opinatus animi, quos addimus ipsi,
Pro visis ut sint, quae non sunt sensibus visa.
Nam nihil egregrius est, quam res discernere apertas
A dubiis, animus quas ab se protinus abdit.
Omnia converti, sursumque supina reverti;
Et reflexa prope in summo fluitare liquore.
Raraque per caelum cum venti nubila portant
Tempore nocturno; tum splendida signa videntur
Labier adversum nimbos, atque ire superne
Longe aliam in partem, quam quo ratione feruntur.
At si forte oculo manus uni subdita supter
Pressit; cum quodam sensu fit, uti videantur
Omnia, quae tuimur, fieri tum bina tuendo;
Bina lucernarum florentia lumina flammis,
Binaque per totas aedis geminare supellex:
Et duplicis hominum facies, & corpora bina.
Denique cum suavi devinxit membra sopore
Somnus, & in summa corpus iacet omne quiete:
Tum vigilare tamen nobis, & membra movere
Nostra videmur, & in noctis caligine caeca
Cernere censemus solem, lumenque diurnum:
Conclusoque loco caelum, mare, flumina, montes
Mutare, & campos pedibus transire videmur:
Et sonitus audire, severa silentia noctis
Undique cum constent; & reddere dicta tacentes.
Cetera de genere hoc mirando multa videmus;
Quae violare fidem quasi sensibus omnia quaerunt;
Nequidquam, quoniam pars horum maxima fallit
Propter opinatus animi, quos addimus ipsi,
Pro visis ut sint, quae non sunt sensibus visa.
Nam nihil egregrius est, quam res discernere apertas
A dubiis, animus quas ab se protinus abdit.
Denique, nihil sciri siquis putat, id quoque nescit,
An sciri possit, quom se nihil scire fatetur.
Hunc igitur contra mittam contendere caussam,
An sciri possit, quom se nihil scire fatetur.
Hunc igitur contra mittam contendere caussam,