1uiori tamen, quam ſperare, aut promit
tere nobis auſi fuerimus, fractos, ſæpe
Marte aperto, & manibus vtrinque con
ſertis victos, fugatos, tandem procul
ab omnibus Galliæ finibus reieciſti: &
quanquam anteà ſemper ab omni pacis
conditione alieniſſimos, vt pacem ipſi
appeterent, & peterent coëgiſti. Quid
tu ilico? Quandoquidem pax victo ſem
per ſit neceſſaria, & victori ea, quæ nihil
poſt ſe ferat inſidiarum, ſemper expe
diat: ſtatim eius ineundæ, & cum po
tentiſſimo hoſte Philippo Hiſpaniarum
rege conciliandæ occaſionem quæſitam,
& oblatam à Clemente VIII. pontifice
ſummo, verè vtriuſque gentis commu
ni parente clementiſſimo, per ſuum lega
tum Alexandrum de Medicis Cardina
lem, & Archiepiſcopum Florentinum,
qui huic paci tractandæ, conficiendæ,
& niſi perfecta re non relinquendæ ſem
per interfuit, & quaſi præfuit, arripui
ſti. Duobus e tuo ſanctiore conſilio de
lectis conſiliariis tibi, id eſt patriæ
tere nobis auſi fuerimus, fractos, ſæpe
Marte aperto, & manibus vtrinque con
ſertis victos, fugatos, tandem procul
ab omnibus Galliæ finibus reieciſti: &
quanquam anteà ſemper ab omni pacis
conditione alieniſſimos, vt pacem ipſi
appeterent, & peterent coëgiſti. Quid
tu ilico? Quandoquidem pax victo ſem
per ſit neceſſaria, & victori ea, quæ nihil
poſt ſe ferat inſidiarum, ſemper expe
diat: ſtatim eius ineundæ, & cum po
tentiſſimo hoſte Philippo Hiſpaniarum
rege conciliandæ occaſionem quæſitam,
& oblatam à Clemente VIII. pontifice
ſummo, verè vtriuſque gentis commu
ni parente clementiſſimo, per ſuum lega
tum Alexandrum de Medicis Cardina
lem, & Archiepiſcopum Florentinum,
qui huic paci tractandæ, conficiendæ,
& niſi perfecta re non relinquendæ ſem
per interfuit, & quaſi præfuit, arripui
ſti. Duobus e tuo ſanctiore conſilio de
lectis conſiliariis tibi, id eſt patriæ