1ut ſallatur etiam in iis quae ipſi evidentiſſima appa
rent, videt ſe meritò de talibus dubitare, nec ullam
habere poſſe certam ſcientiam, priuſquam ſuae autho
rem originis agnoverit.
rent, videt ſe meritò de talibus dubitare, nec ullam
habere poſſe certam ſcientiam, priuſquam ſuae autho
rem originis agnoverit.
XIII.
Quo ſenſu reliquarum
rerum cognitio à Dei
cognitione dependeat.
Quo ſenſu reliquarum
rerum cognitio à Dei
cognitione dependeat.
15
20
25
30
Conſiderans deinde inter diverſas ideas, quas
ſe habet, unam eſſe entis ſummè intelligentes, ſummè
potentis & ſummè perfecti, quae omnium longèprae
cipua eſt, agnoſcit in ipſâ exiſtentiam, non poſſibilem
&scontingentem tantum, quemadmodum in ideis alia
rum omnium rerum, quas diſtin`cte percipit, ſed om
nino neceſſariam & aeternam. Atque ut ex eo quòd,
exempli cauſà, percipiat in ideâ trianguli neceſſario
contineri, tres ejus angulos aequales eſſe duobus re
ctis, planè ſibi perſuadet triangulum tres angulos ha
bere aequales duobus rectis: ita ex eo ſolo per
cipiat exiſtentiam neceſſariam & aeternam in entis
ſummèperfecti ideâ contineri, planè concludere debet
ens ſummè perfectum exiſtere.
XIV.
Ex eo quòd exiſtentia
neceſſaria in noſtro
de Deo conceptu con
tineatur, rectè con
cludi Deum exiſtere.
Ex eo quòd exiſtentia
neceſſaria in noſtro
de Deo conceptu con
tineatur, rectè con
cludi Deum exiſtere.
5
10
15
Magiſque hoc credet, ſi attendat nullius alterius rei
ideam apud ſe inveniri, in quâ eodem neceſſa
riam exiſtentiam contineri animadvertat. Ex hoc enim
intelliget, iſtam ideam entis ſummè perfecti non eſſe a
ſe effictam, nec exhibere chimericam quandam, ſed
veram & immutabilem naturam, quaeque non poteſt
non exiſtere, cum neceſſaria exiſtentia in conti
neatur.
XV.
Non eodem in alarium rerum con
ceptibus exiſtentiam
neceſſariam, ſed con
ringentem duntaxat
contineri.
Non eodem in alarium rerum con
ceptibus exiſtentiam
neceſſariam, ſed con
ringentem duntaxat
contineri.
20
25
Hoc, inquam, facilècredet mens noſtra, ſi ſe priùs
omnino praejudiciis liberârit. Sed quia ſumus aſſueti
reliquis omnibus in rebus eſſentiam ab exiſtentiâ diſtin
guere, atque etiam varias ideas rerum, quae
ſunt, aut ſuerunt, ad arbitrium effingere, facile¬è